Ciężkowice
Ciężkowice – miasto w Polsce położone w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ciężkowice.
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
Widok ogólny Ciężkowic ze Skałki z Krzyżem | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Prawa miejskie | |||
Burmistrz |
Jowita Jurkiewicz-Drąg | ||
Powierzchnia |
9,99[1] km² | ||
Populacja (01.01.2024) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
+48 14 | ||
Kod pocztowy |
33-190 | ||
Tablice rejestracyjne |
KTA | ||
Położenie na mapie gminy Ciężkowice | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |||
49°47′10″N 20°58′25″E/49,786111 20,973611 | |||
TERC (TERYT) |
1216014 | ||
SIMC |
0815239 | ||
Urząd miejski ul. Tysiąclecia 1933-190 Ciężkowice | |||
Strona internetowa | |||
BIP |
Ciężkowice uzyskały lokację miejską w 1348 roku, zdegradowane w 1934 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1998 roku.
Zapisywane jako Cieszkowice były miastem królewskim starostwa bieckiego w powiecie bieckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Przez miasto przebiegają: droga wojewódzka nr 977 i linia kolejowa nr 96 ze stacją Bogoniowice Ciężkowice.
Ze względu na zachowany średniowieczny układ urbanistyczny i zachowaną drewnianą zabudowę w obrębie rynku miasto włączono do Małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Położenie
edytujCiężkowice są położone na Pogórzu Ciężkowickim nad rzeką Białą.
Miasto ma charakter rolniczo-turystyczny. Według danych z 30 czerwca 2012 liczyło 2501 mieszkańców[2].
-
Rynek, pierzeja zachodnia
Historia
edytujLegendy głoszą, że założycielem Ciężkowic był Cieszko, stryj Mieszka I, wędrujący wraz ze swą drużyną przez Małopolskę. Zabłądziwszy kiedyś na polowaniu, wojowie natknęli się na uroczą krainę. Wielu z nich ziemie te spodobały się tak bardzo, że osiedlili się tam, na cześć wodza nazywając swą osadę Cieszkowicami.
Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1125 w postaci nazwy Cecouici w łacińskim tekście legata papieskiego Idziego z Tuskulum. Z dokumentu wynika, że wieś była własnością benedyktynów tynieckich. W innym dokumencie – bulli z 1229 r. – papież Grzegorz IX także wymienia miejscowość jako przynależącą do dóbr opactwa w Tyńcu[potrzebny przypis].
Osada została założona w 1288. Zezwolenie na lokację miasta wydał 29 lutego 1348 Kazimierz Wielki[3]. Miasto królewskie zostało założone na prawie magdeburskim pomiędzy 1339 i 1343 rokiem[4]. Zasadzenia miasta dokonali dwaj mieszczanie ze Starego Sącza – bracia Minard i Mikołaj.
Przez Ciężkowice przebiegały szlaki handlowe, prowadzące z Czech i Węgier do Krakowa. Miasto posiadało prawo do organizacji cotygodniowych targów. Handlowano głównie wyrobami tkackimi i rzemieślniczymi, solą oraz produktami rolniczymi, szczególnie szeroko znanym ciężkowickim nabiałem. Sprowadzano węgierskie wina oraz konie. Do dziś co środę na rynku ciężkowickim organizowany jest targ.
W XIV w. w Ciężkowicach istniał kościół pod wezwaniem św. Krzyża, założony przez benedyktynów, który potem wyburzono. W 1358 r. wybudowano kościół pod wezwaniem św. Andrzeja i założono parafię. Współczesny kościół, w stylu gotyku nadwiślańskiego, pochodzi z początku XX wieku.
W końcu XVI wieku były miastem królewskim starostwa bieckiego w powiecie bieckim województwa krakowskiego[5].
-
Rynek, dawna zabudowa
-
Szkoła
Ciężkowice straciły na wielkości i znaczeniu w okresie zaboru austriackiego, kiedy językiem urzędowym był niemiecki. Językiem niemieckim posługiwano się w szkołach. Wprowadzono wtedy trzy klasy nauczania:
- do klasy elementarnej uczęszczali uczniowie w wieku 6–12 lat; uczyli się poznawania liter niemieckich, głoskowania i czytania oraz tłumaczenia poszczególnych wyrazów z języka niemieckiego na polski;
- w klasie pierwszej (8–14 lat) obowiązywał mały katechizm w języku niemieckim i polskim, czytanie niemieckie i polskie, pisanie, rachowanie, ortografia, znajomość głównych części mowy, praktyczna nauka języka niemieckiego;
- do klasy drugiej uczęszczały dzieci w wieku 10–16 lat; uczyły się religii, ewangelii, czytania niemieckiego i polskiego, kaligrafii, ortografii i gramatyki niemieckiej.
W początkowym okresie I wojny światowej w okolicach Ciężkowic toczyły się długotrwałe walki, najcięższe w grudniu 1914 r. oraz w pierwszych dniach maja 1915 r. w trakcie wielkiej bitwy pod Gorlicami. Pozostałością po nich jest pięć cmentarzy wojennych (nr 137, 138, 139, 140 i 141). W 1934 Ciężkowice pozbawione zostały praw miejskich (odzyskały je po 64 latach)[6].
W początkowym okresie okupacji hitlerowskiej od 3 października 1939 r. w mieście stacjonowała niemiecka 54 kompania strzelców krajowych (Landschützen) z okolic Stuttgartu, która z końcem marca 1940 r. została przeniesiona do Sanoka[7].
W następnych latach II wojny światowej w okolicach Ciężkowic działały jednostki Armii Krajowej.
W 2003 oddano do użytku halę sportową. W 2021 otwarto park zdrojowy imienia burmistrza Zbigniewa Jurkiewicza, w którym stosowana jest hydroterapia według metody księdza Sebastiana Kneippa. W 2023 powstała w przysiółku Rakutowa ścieżka edukacyjna w koronach drzew długości ponad 1 km.
-
Park Zdrojowy
-
Ścieżka w koronach drzew
-
Wejście na ścieżkę
Turystyka
edytujW pobliżu znajduje się rezerwat przyrody Skamieniałe Miasto z licznymi ostańcami skalnymi.
Do najciekawszych obiektów należą:
- Muzeum Przyrodnicze im. Krystyny i Włodzimierza Tomków, prezentujące olbrzymią kolekcję ptaków, owadów i trofeów myśliwskich;
- kościół pw. Pana Jezusa Miłosiernego i św. Andrzeja, zbudowany w stylu neogotyckim w 1903 r., wg projektu Jana Sas-Zubrzyckiego, od 2003 Sanktuarium Pana Jezusa Miłosiernego. Znajduje się w nim cudowny obraz Chrystusa Miłosiernego Ecce Homo, podarowany miastu przez papieża Innocentego XI;
- klasycystyczny ratusz na rynku;
- drewniane domy z charakterystycznymi dla tej części Małopolski podcieniami;
- park zdrojowy im. Zbigniewa Jurkiewicza;
- posąg św. Floriana – patrona miasta, stojący w centrum rynku;
- pomnik „Ławeczka Paderewskiego”, stojący w rynku[8];
- przydrożne kapliczki wpisane do rejestru zabytków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Tarnowie;
- cmentarze wojenne nr 137, 138, 139, 140 i 141, z okresu I wojny światowej;
- budynek byłej rytualnej żydowskiej mykwy.
-
Skała „Czarownica” w rezerwacie
-
„Ulice” Skamieniałego Miasta
-
Posąg św. Floriana na rynku
Na przeciwnym, zachodnim brzegu rzeki Białej, w sąsiedniej Kąśnej Dolnej, znajduje się dworek Ignacego Jana Paderewskiego otoczony parkiem, gdzie odbywają się koncerty „Muzyczne Spotkania u Paderewskiego”. Artysta przyczynił się do rozwoju życia kulturalnego miasta, m.in. ufundował budynek, fortepian i książki dla założonego przy Rynku 15 Klubu Inteligencji Obywatelskiej[9].
Szlaki turystyczne
edytujPrzez Ciężkowice przebiegają szlaki:
- turystyki pieszej:
- Tarnów – Góra Świętego Marcina – Trzemeska Góra – Tuchów – Brzanka – Jodłówka Tuchowska – Rzepiennik Strzyżewski – rezerwat Skamieniałe Miasto – Ciężkowice – Bruśnik – Bukowiec – Gródek nad Dunajcem
- na terenie miasta, łączący Muzeum Przyrodnicze, ratusz i rezerwat Skamieniałe Miasto (dojście do )
- Szlak Niepodległości im. I.J. Paderewskiego.
- rowerowe
- Szlak architektury drewnianej
Demografia
edytujLiczba ludności
edytuj- 1900 – 1856
- 1910 – 2014
- 1925 – 1934
- 1933 – 2079
- 1950 – 1811
- 1960 – 1908
- 1970 – 1936
- 1978 – 2035
- 1988 – 2183 [10]
- 1998 – 2478
- 1999 – 2366
- 2000 – 2337
- 2001 – 2367
- 2002 – 2369
- 2003 – 2400
- 2004 – 2407
- 2005 – 2387
- 2006 – 2389
- 2007 – 2421
- 2008 – 2395
- 2009 – 2393
- 2010 – 2387
- 2011 – 2493
- 2012 – 2480
- 2013 – 2483
- 2014 – 2496
- 2015 – 2485
- 2016 – 2454
- 2017 – 2470
- 2018 – 2469
- 2019 – 2479
- 2020 – 2447
- 2021 – 2444 [11]
Wykres zmian liczby ludności
edytujPiramida wieku mieszkańców
edytuj- Piramida wieku mieszkańców Ciężkowic w 2014 roku[12].
Sport
edytujW Ciężkowicach działają dwa kluby sportowe:
- Ciężkowianka Ciężkowice – klub piłkarski – Klasa B, grupa Tarnów IV (2022/23)[13],
- LUKS Orzeł Ciężkowice – klub siatkarski – II małopolska liga siatkówki mężczyzn.
Ludzie związani z Ciężkowicami
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2024 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 22 lipca 2024 [dostęp 2024-10-23] (pol.).
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 30 VI 2012 r.
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 26–27.
- ↑ Anna Berdecka, Nowe lokacje miast królewskich w Małopolsce w latach 1333–1370 : chronologia i rozmieszczenie, w: Przegląd Historyczny, T. 65 (1974), z. 4, tabela 1 po s. 617.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, s. 94.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie zmiany granic, nazw i siedzib władz niektórych gmin oraz nadania statusu miasta niektórym miejscowościom w województwach: bielskim, olsztyńskim, piotrkowskim, rzeszowskim, tarnobrzeskim, tarnowskim i włocławskim. (Dz.U. z 1997 r. nr 130, poz. 847).
- ↑ Adam Bartosz: Pogórze i Łemkowszczyzna na zdjęciach niemieckiego żołnierza [w:] "Płaj. Almanach karpacki". T. 19, jesień 1999 ISBN 83-85258-21-3, s. 136-148
- ↑ Piotr Rutka , Mistrz Paderewski zasiadł przy fortepianie na ciężkowickim rynku [online], Pogórze24.pl, 4 maja 2018 [dostęp 2018-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-11] .
- ↑ Encyklopedia Ciężkowic – Postacie [online], encyklopedia.ciezkowice.pl [dostęp 2022-08-13] .
- ↑ Monografie – Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyńskiego, strona 561
- ↑ Ciężkowice w liczbach, – Polska w liczbach [dostęp 2019-04-07 liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Ciężkowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Klasa B 2022/2023, grupa: Tarnów IV [online], 90minut.pl [dostęp 2022-08-13] .
Linki zewnętrzne
edytuj- Historia Żydów w Ciężkowicach na portalu Wirtualny Sztetl
- Rynek w Ciężkowicach – obraz z kamery
- Muzeum Przyrodnicze
- Wokół rezerwatu Skamieniałe Miasto
- Ciężkowice 2 (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 701 .
- Encyklopedia Ciężkowic