Cieśnina Cooka
Cieśnina Cooka (ang. Cook Strait, maori Te Moana o Raukawa) – cieśnina morska znajdująca się pomiędzy dwiema głównymi wyspami Nowej Zelandii – Wyspą Północną i Południową. Łączy Morze Tasmana z pełnymi wodami Oceanu Spokojnego. Ma długość 107 km i średnią szerokość 77 km. W najwęższym miejscu cieśnina ma 24 km.
 Widok na Cieśninę Cooka ze szczytu Mount Kaukau w Wellington | |
| Państwo | |
|---|---|
| Akweny • Łączy wody • Z wodami |
|
| Lądy • Oddziela • Od |
|
| Wymiary • długość • szerokość |
|
| Głębokość • średnia |
|
Położenie na mapie Nowej Zelandii  | |
 41°13′46″S 174°28′59″E/-41,229444 174,483056
| |
Linia brzegowa cieśniny jest dość nieregularna, z licznymi zatokami. W jednej z nich ulokowało się Wellington – stolica Nowej Zelandii.
Cieśnina została nazwana na cześć jej odkrywcy, Jamesa Cooka, który jako pierwszy Europejczyk przepłynął nią w 1770[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Cook Strait, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-03-04] (ang.).