Cieśnina Otranto[1] (wł. Canale d’Otranto, alb. Gjiri i Otrantos) – cieśnina łącząca Morze Adriatyckie z Morzem Jońskim i oddzielające od siebie półwyspy Apeniński i Bałkański.

Mapa Cieśniny Otranto

Długość cieśniny wynosi 70 km, najmniejsza szerokość 75 km, maksymalna głębokość – 978 m[2].

Historia

edytuj
Osobny artykuł: Bitwa w Cieśninie Otranto.

Cieśnina miała szczególne strategiczne znaczenie podczas I wojny światowej. Sprzymierzone floty Włoch, Francji i Wielkiej Brytanii próbowały – przy pomocy blokowania jej, głównie lekkimi siłami nawodnymi – uniemożliwić okrętom Marynarki Wojennej Austro-Węgier przedostanie się na Morze Śródziemne i tym samym trzymać je z dala od głównego teatru wojny morskiej[3].

Blokada okazała się jednak niezbyt szczelna dla austro-węgierskich i niemieckich U-Bootów, które dość łatwo wydostawały się z Adriatyku i stanowiły istotne zagrożenie dla żeglugi sprzymierzonych do końca wojny[4].

W latach 1997 i 2004 blisko 100 osób straciło życie w wodach cieśniny próbując wydostać się z ogarniętej konfliktem wewnętrznym i kryzysem ekonomicznym Albanii[5].

Przypisy

edytuj
  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Wyd. II (zaktualizowane). Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019, s. 5. ISBN 978-83-254-2578-4. [dostęp 2022-07-22].
  2. Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 418.
  3. 2.K. Csonkaréti, Marynarka wojenna Austro-Węgier w pierwszej wojnie światowej, 1914-1918, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, Kraków 2004, s. 181-185.
  4. 2.K. Csonkaréti, Marynarka wojenna Austro-Węgier w pierwszej wojnie światowej, 1914-1918, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, Kraków 2004, s. 186-189.
  5. T. Czekalski: Albania. Historia państw świata w XX wieku. Warszawa: 2003, ISBN 83-88542-45-1, s. 235-254.

Zobacz też

edytuj