Ciecierówka (Białoruś)
Ciecierówka (biał. Цецяроўка, Cieciarouka, ros. Тетерёвка, Tietieriowka) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie Pograniczny.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość |
151 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
1511 |
| Kod pocztowy |
231773 |
| Tablice rejestracyjne |
4 |
| Strefa czasowa | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°07′48,0000″N 23°58′05,8800″E/53,130000 23,968300 | |
Geografia edytuj
Wieś położona jest 53 km na wschód od Białegostoku, 3,5 km od granicy polsko-białoruskiej, na północnym brzegu rzeki Ciecierówki, w oficjalnej strefie przygranicznej Białorusi[2]. Zabudowa rozmieszczona jest wzdłuż jednej drogi ciągnącej się ze wschodu na zachód[3]. W przeszłości we wsi istniała prawosławna cerkiew pw. Opieki Matki Boskiej, zbudowana w XIX wieku[4].
Historia edytuj
Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[5]. W czasach zaborów nazwę Ciecierówka nosiły wieś i folwark. Znajdowały się one w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim, w gminie Brzostowica Wielka. W 1902 roku folwark należał do dóbr Brzostowica Wielka[6]. W czasie I wojny światowej miejscowość była okupowana przez Niemców. Na początku 1919 roku, po ich wycofaniu się, została zajęta przez Wojsko Polskie. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich[7]. Ok. 24 lipca 1920 roku, podczas ofensywy Tuchaczewskiego, została zajęta przez Armię Czerwoną[8], następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[9]. Na mocy traktatu ryskiego formalnie weszła w skład II Rzeczyspolitej. Od 19 lutego 1921 roku[10] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Brzostowica Wielka. We wrześniu 1921 roku nazwę Ciecierówka nosiły: wieś, folwark i dwie leśniczówki. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 170 osób, 5 było wyznania rzymskokatolickiego, 164 prawosławnego a 1 mojżeszowego. We wsi były 23 domy mieszkalne i 3 zamieszkane zabudowania innego typu, natomiast w folwarku – 4 domy mieszkalne[11]. W 1930 roku we wsi były 63 budynki, poczta i telefon[12]. Do 1939 roku folwark należał do rodziny Niemcewiczów, potomków polskiego poety Juliana Ursyna Niemcewicza[13].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.
Demografia edytuj
Według spisu powszechnego z 30 września 1921 roku wieś zamieszkana była przez 170 osób, w tym 164 Białorusinów, 5 Polaków i 1 Żyda. Prawosławie wyznawało 164 mieszkańców wsi, katolicyzm – 5, judaizm – 1. Folwark zamieszkany był przez 66 osób, wyłącznie Polaków, z których 37 było prawosławnymi, a 29 katolikami. Leśniczówki nie posiadały stałych mieszkańców[11].
Przypisy edytuj
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Перечень населенных пунктов, расположенных в пограничной зоне. Nowosti Biełarusi, 2009-03-19. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-30)]. (ros.).
- ↑ Google Maps. [dostęp 2018-05-21].
- ↑ Cerkiew Opieki Matki Boskiej. radzima.org. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-16)]. (biał. • ang. • pol. • ros.).
- ↑ Вялікі… ↓, s. 97
- ↑ Ciecierówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 338.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
- ↑ Wyszczelski 2010 ↓, s. 605
- ↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ a b Skorowidz… ↓, s. 33
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000. Mapster, 1930. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-30)].
- ↑ Палхоўская 2002 ↓, s. 16
Bibliografia edytuj
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 154. [dostęp 2010-11-27].
- Святлана Палхоўская. Рэчавы скарб Урсынаў Нямцэвічаў з вёскі Мінчыкі Бераставіцкага раёну Гарадзенскай вобласці. „Hierold Litherland”. Nr 1–2 (5–6), s. 16–18, 2002. Grodno. (biał.).
- Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 696. ISBN 978-83-11-11934-5.
- Вялікі гістарычны атлас Беларусі. T. 2. Mińsk: Biełkartahrafija, 2013, s. 352. ISBN 978-985-508-245-4. (biał.).