Cieszanów
Cieszanów (ukr. Цішанів) – miasto w woj. podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Cieszanów. Położony na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, nad rzeką Brusienką. Leży w dawnej ziemi bełskiej[3].
| miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
 Rynek z kościołem parafialnym w Cieszanowie | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Powiat | |||||
| Gmina | |||||
| Prawa miejskie |
1590 | ||||
| Burmistrz | |||||
| Powierzchnia |
15,06 km² | ||||
| Populacja (31.12.2017) • liczba ludności • gęstość |
|||||
| Strefa numeracyjna |
(+48) 16 | ||||
| Kod pocztowy |
37-611 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
RLU | ||||
Położenie na mapie gminy Cieszanów  | |||||
Położenie na mapie Polski  | |||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego  | |||||
 50°14′43″N 23°07′46″E/50,245278 23,129444
| |||||
| TERC (TERYT) |
1809024 | ||||
| SIMC |
0972051 | ||||
Urząd miejski Rynek 137-611 Cieszanów | |||||
| Strona internetowa | |||||
| BIP | |||||
.jpg)
Miejscowość jest siedzibą dekanatu Cieszanów i parafii św. Wojciecha.
Według danych z 1 stycznia 2018 Cieszanów liczył 1940 mieszkańców[1].
Historia edytuj
Cieszanów uzyskał prawa miejskie 14 maja 1590 dzięki staraniom Stanisława Cieszanowskiego, herbu Jelita, starosty samborskiego. W 1672 hetman wielki koronny Jan Sobieski pod Cieszanowem stoczył zwycięską potyczkę z Tatarami. Miasto jest ośrodkiem handlowo-usługowym, znajduje się tu kościół z XIX wieku.
Od 1867 do końca 1922 miasto było siedzibą urzędu starostwa powiatu cieszanowskiego. W 1909 roku liczba ludności powiatowego miasta Cieszanowa, wynosiła 3232 osoby. Po I wojnie światowej w 1921 roku – 2282 osób, do liczby 3600 mieszkańców w 1939 roku.
12 września 1939 roku miasto zajęły wojska niemieckie. Cieszanów został przekazany Armii Czerwonej, 28 września 1939 roku po ustaleniu linii demarkacyjnej został włączony pod okupację niemiecką. Podczas okupacji hitlerowskiej, w marcu 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 5000 Żydów. W sierpniu 1942 roku zostali wywiezieni do obozu zagłady w Bełżcu, część została zamordowana w Wierzbicy[4].
W latach 1939–1947 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali w mieście lub w jego pobliżu 65 Polaków, w tym 49 w dniu 3 maja 1944, kiedy to miasto zostało zaatakowane i częściowo spalone przez kureń UPA Iwana Szpontaka[5].
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. przemyskiego.
Transport edytuj
Miasto znajduje się na skrzyżowaniu dwóch dróg wojewódzkich:
Kultura edytuj
Formą promocji miasta jest organizowany od 2010 roku „Cieszanów Rock Festiwal”[6].
Miasta partnerskie edytuj
Demografia edytuj
- Piramida wieku mieszkańców Cieszanowa w 2014 roku[7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Cieszanów w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018 r.
- ↑ Maurycy Horn: Walka klasowa i konflikty społeczne w miastach Rusi Czerwonej w latach 1600–1647 na tle stosunków gospodarczych. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1972, s. 22.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 629.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 462–463, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Strona festiwalu.
- ↑ Cieszanów w liczbach. Cieszanów - Dane demograficzne, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
Linki zewnętrzne edytuj
- Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej – Cieszanów. mbp.cieszanow.archiwa.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-29)].
- Cieszanów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 693.
- Historia Żydów w Cieszanowie. sztetl.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. na portalu Wirtualny Sztetl