Cynthia Lee „Cindy” Nelson (ur. 19 sierpnia 1955 w Duluth) – amerykańska narciarka alpejska, brązowa medalistka olimpijska i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Cindy Nelson
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1955
Duluth

Debiut w PŚ

Sezon 1971/1972

Pierwsze punkty w PŚ

5.01 1974, Pfronten (6. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

13.01 1974, Grindelwald
(1. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
brąz Innsbruck 1976 Zjazd
Mistrzostwa świata
srebro Lake Placid 1980 Kombinacja
srebro Schladming 1982 Zjazd
brąz Innsbruck 1976 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce
1977/1978
Puchar Świata (Gigant)
2. miejsce
1982/1983
Puchar Świata (Kombinacja)
3. miejsce
1975/1976
3. miejsce
1979/1980
3. miejsce
1981/1982

Kariera edytuj

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała w sezonie 1971/1972. Pierwsze punkty wywalczyła jednak 5 stycznia 1974 roku w Pfronten, zajmując szóste miejsce w biegu zjazdowym. Już osiem dni później po raz pierwszy stanęła na podium, zwyciężając w zjeździe w szwajcarskiej miejscowości Grindelwald. W kolejnych startach łącznie 23. razy stawała na podium, odnosząc jeszcze pięć zwycięstw: 21 grudnia 1974 roku w Saalbach i 4 lutego 1979 roku w Pfronten wygrywała zjazd, 1 marca 1975 roku w Garibaldi wygrała giganta, 9 stycznia 1976 roku w Meiringen zwyciężyła w kombinacji, a 10 stycznia 1983 roku w Verbier była najlepsza w supergigancie. Ostatnie podium wywalczyła 12 marca 1983 roku w Vail, gdzie była druga w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1978/1979, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Była także druga w klasyfikacji zjazdu w sezonie 1977/1978 oraz giganta w sezonie 1982/1983, a w sezonach 1975/1976, 1979/1980 i 1981/1982 zajmowała trzecie miejsce w klasyfikacji kombinacji.

W 1974 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, gdzie zajęła jedenaste miejsce w slalomie i osiemnaste w zjeździe. Pierwszy medal zdobyła podczas rozgrywanych dwa lata później igrzysk olimpijskich w Innsbrucku, zajmując trzecie miejsce w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Rosi Mittermaier z RFN oraz Austriaczka Brigitte Totschnig. Na tej samej imprezie wystąpiła także w gigancie i slalomie, ale plasowała się poza czołową dziesiątką. Igrzyska w Innsbrucku były także mistrzostwami świata, jednak kombinację rozegrano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Nelson zajęła czwarte miejsce, przegrywając walkę o podium z Hanni Wenzel z Liechtensteinu. Z mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen w 1978 roku wróciła bez medalu. Amerykanka zajęła tam między innymi piąte miejsce w zjeździe i szóste w kombinacji. Kolejny sukces osiągnęła na mistrzostwach świata w Lake Placid w 1980 roku, zdobywając srebrny medal w kombinacji. Nelson uplasowała się tam za Hanni Wenzel, a przed Austriaczką Ingrid Eberle. Ostatni medal zdobyła podczas rozgrywanych w 1982 roku mistrzostw świata w Schladming, zajmując drugie miejsce w zjeździe. Uległa tam tylko Kanadyjce Gerry Sorensen, do której straciła 0,41 sekundy. Trzecią w tych zawodach Laurie Graham z Kanady Nelson wyprzedziła zaledwie o 0,03 sekundy. Startowała także na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku i rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Bormio, jednak w żadnym ze startów nie uplasowała się w najlepszej dziesiątce.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
3.  8 lutego 1976   Innsbruck Zjazd 1:46,16 +1,34   Rosi Mittermaier
13. 11 lutego 1976   Innsbruck Slalom 1:30,54 +6,79   Rosi Mittermaier
21. 13 lutego 1976   Innsbruck Gigant 1:29,13 +2,89   Kathy Kreiner
7. 17 lutego 1980   Lake Placid Zjazd 1:37,52 +2,17   Annemarie Moser-Pröll
13. 21 lutego 1980   Lake Placid Gigant 2:41,66 +5,66   Hanni Wenzel
11 23 lutego 1980   Lake Placid Slalom 1:25,09 +5,76   Hanni Wenzel
18. 13 lutego 1984   Sarajewo Gigant 2:20,98 +3,90   Debbie Armstrong

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF[1] 3 lutego 1974   Sankt Moritz Gigant 1:43,18   Fabienne Serrat
DSQ[2] 7 lutego 1974   Sankt Moritz Zjazd 1:50,84 -   Annemarie Moser-Pröll
11. 8 lutego 1974   Sankt Moritz Slalom 1:34,63 +3,84   Hanni Wenzel
3.  8 lutego 1976   Innsbruck Zjazd 1:46,16 +1,34   Rosi Mittermaier
13. 11 lutego 1976   Innsbruck Slalom 1:30,54 +6,79   Rosi Mittermaier
21. 13 lutego 1976   Innsbruck Gigant 1:29,13 +2,89   Kathy Kreiner
4. 13 lutego 1976   Innsbruck Kombinacja 0,84 pkt +65,44 pkt   Rosi Mittermaier
5. 1 lutego 1978   Garmisch-Partenkirchen Zjazd 1:48,31 +1,95   Annemarie Moser-Pröll
30.[3] 3 lutego 1978   Garmisch-Partenkirchen Slalom 1:24,85 +11,34   Lea Sölkner
15. 4 lutego 1978   Garmisch-Partenkirchen Gigant 2:41,15 +4,42   Maria Epple
6. 4 lutego 1978   Garmisch-Partenkirchen Kombinacja 2460,39 pkt +51,24 pkt   Annemarie Moser-Pröll
7. 17 lutego 1980   Lake Placid Zjazd 1:37,52 +2,17   Annemarie Moser-Pröll
13. 21 lutego 1980   Lake Placid Gigant 2:41,66 +5,66   Hanni Wenzel
11 23 lutego 1980   Lake Placid Slalom 1:25,09 +5,76   Hanni Wenzel
2.  23 lutego 1980   Lake Placid Kombinacja 5,57 pkt +89,47 pkt   Hanni Wenzel
4. 31 stycznia 1982   Schladming Kombinacja 8,99 pkt +21,22 pkt   Erika Hess
16.[4] 2 lutego 1982   Schladming Gigant 2:37,17 +3,86   Erika Hess
2.  4 lutego 1982   Schladming Zjazd 1:37,47 +0,41   Gerry Sorensen
25.[5] 3 lutego 1985   Bormio Zjazd 1:26,96 +4,99   Michela Figini
15. 4 lutego 1985   Bormio Kombinacja 18,72 pkt +82,59 pkt   Erika Hess

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Grindelwald13 stycznia 1974 – (zjazd)
  2.   Saalbach21 grudnia 1974 – (zjazd)
  3.   Garibaldi1 marca 1975 – (gigant)
  4.   Meiringen9 stycznia 1976 – (kombinacja)
  5.   Pfronten4 lutego 1979 – (zjazd)
  6.   Verbier10 stycznia 1983 – (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium edytuj

  1.   Cortina d’Ampezzo12 grudnia 1974 (zjazd) – 2. miejsce
  2.   Aprica10 grudnia 1975 (zjazd) – 3. miejsce
  3.   Bad Gastein22 stycznia 1976 (slalom) – 3. miejsce
  4.   Copper Mountain5 marca 1976 (gigant) – 2. miejsce
  5.   Pfronten6 stycznia 1978 (zjazd) – 2. miejsce
  6.   Pfronten7 stycznia 1978 (zjazd) – 2. miejsce
  7.   Bad Kleinkirchheim11 marca 1978 (zjazd) – 2. miejsce
  8.   Bad Kleinkirchheim12 marca 1978 (zjazd) – 2. miejsce
  9.   Schruns26 stycznia 1979 (zjazd) – 2. miejsce
  10.   Schruns26 stycznia 1979 (kombinacja) – 2. miejsce
  11.   Pfronten4 lutego 1979 (kombinacja) – 3. miejsce
  12.   Val d’Isère5 grudnia 1979 (zjazd) – 2. miejsce
  13.   Bad Gastein21 stycznia 1980 (kombinacja) – 3. miejsce
  14.   Schruns12 stycznia 1981 (zjazd) – 2. miejsce
  15.   Aspen6 marca 1981 (zjazd) – 3. miejsce
  16.   Grindelwald14 stycznia 1982 (zjazd) – 3. miejsce
  17.   Pfronten14 stycznia 1982 (kombinacja) – 3. miejsce
  18.   Arosa13 lutego 1982 (zjazd) – 2. miejsce
  19.   Waterville Valley10 marca 1983 (gigant) – 3. miejsce
  20.   Vail12 marca 1983 (gigant) – 2. miejsce

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj