Mdina

Mdina
Herb	Flaga
Państwo	Malta
Kod ISO 3166-2	MT-29
Burmistrz	Peter Dei Conti Sant Manduca
Powierzchnia	0,9 km²
Populacja (2014); • liczba ludności	; 292
• gęstość	324 os./km²
Kod pocztowy	MDN
	Położenie na mapie Malty;
	35°53′09″N 14°24′11″E/35,885833 14,403056
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Mdina (fen. Melitta, grc. Melitte) – jedna z jednostek administracyjnych na Malcie. Mieszkają tutaj 292 osoby^[3]. Była dawną stolicą Malty, położona jest w centralnej części wyspy Malta. Jest to średniowieczne miasto z wąskimi uliczkami, położone na wzgórzu, skąd roztacza się szeroki widok na wyspę.

Historia miasta edytuj

Teren współczesnego miasta Mdina zamieszkany był już w głębokiej starożytności, na początku IV tysiąclecia p.n.e. Pierwszą warowną osadę założyli tu natomiast Fenicjanie około 700 p.n.e., prawdopodobnie z powodu strategicznego miejsca na jednym z najwyższych wzniesień wyspy i możliwie najbardziej odległego od morza. Kiedy Malta dostała się pod władzę Cesarstwa Rzymskiego, powstał tu pałac rzymskiego gubernatora. Prawdopodobnie tutaj przebywał też przez pewien czas apostoł Paweł z Tarsu, kiedy w 60 roku n.e. jego statek rozbił się u wybrzeży wyspy.

W 870 roku miasto zdobyli Saraceni, którzy nadali mu jego współczesną nazwę oraz otoczyli je grubymi murami obronnymi i fosą, które do dziś odgradzają Mdinę od najbliższego miasta Rabatu.

W 1091 roku Mdina dostała się pod władzę Normanów. Wiele budynków z czasów średniowiecza zostało jednak zniszczonych podczas potężnego trzęsienia ziemi w 1693 roku. Po tej katastrofie miasto ponownie odbudowano, wzniesiono tu też nową katedrę świętego Pawła, której projektantem był architekt Lorenzo Gafà.

Współcześnie teren miasta wyłączony jest z ruchu kołowego z wyjątkiem samochodów dostawczych, pojazdów służb ratunkowych, karawanów pogrzebowych, pojazdów dla nowożeńców i prywatnych samochodów niewielkiej, kilkusetosobowej populacji miasta. Panuje tu cicha, przyjemna atmosfera, a zabudowa miasta stanowi niezwykłą mieszaninę architektury normańskiej i barokowej.