Cmentarz unicko-prawosławny w Zamchu

Cmentarz unicko-prawosławny w Zamchu – najstarsza część kompleksu cmentarnego „na Nawozach” w Zamchu, nekropolia założona pod koniec w. XVIII lub na początku w. XIX dla unitów, po 1875 użytkowana przez prawosławnych.

Cmentarz unicko-prawosławny w Zamchu
Ilustracja
Nagrobki w centralnej części cmentarza z końca XIX w.: od lewej grób Jewdokii Żegiestowskiej (zm. 1880), Michaiła Rieszetiłłowicza (zm. 1884), prawosławnego proboszcza parafii w Zamchu, nauczyciela szkoły w Zamchu Michaiła Patronowicza (zm. 1895)
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Zamch

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

prawosławne

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

0,56 ha

Liczba kwater cmentarnych

brak podziału

Data otwarcia

k. XVIII/pocz. XIX w.

Data likwidacji

1945

Położenie na mapie gminy Obsza
Mapa konturowa gminy Obsza, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz unicko-prawosławny w Zamchu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz unicko-prawosławny w Zamchu”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cmentarz unicko-prawosławny w Zamchu”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz unicko-prawosławny w Zamchu”
Ziemia50°19′08″N 23°02′19″E/50,318889 23,038611
Grób Teodora Gruszkiewicza

Historia i opis edytuj

Dokładna data powstania cmentarza nie jest znana. Został wytyczony na przełomie XVIII i XIX w., zastępując tym samym nekropolię przy miejscowej cerkwi parafialnej. Po przemianowaniu świątyni na prawosławną wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875 cmentarz również zmienił wyznanie[1]. W 1912 nekropolia została poszerzona. Była użytkowana do 1944, do 1919 równolegle ze starym cmentarzem prawosławnym na przeciwległym końcu wsi, a od 1923 równolegle z nowym cmentarzem prawosławnym wytyczonym na zachód od niego. Jednak po 1919 pogrzeby w obrębie starszej nekropolii odbywały się tylko sporadycznie[1]. Po 1945 czynny pozostał tylko nowy cmentarz[1].

Cmentarz zajmuje o powierzchni 0,56 ha, nie jest podzielony na kwatery. Największa część nagrobków znajduje się w jego centralnej części, na niskim wzniesieniu. Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii znajdowało się ok. 40 nagrobków kamiennych, zarówno unickich, jak i prawosławnych[1]. Większość zachowanych pomników to krzyże łacińskie lub prawosławne na postumentach prostopadłościennych z inskrypcjami na ściankach, z nadstawami. Wyróżnia się monumentalny obelisk na postumencie prostopadłościennym na grobie unickiego kapłana Teodora Gruszkiewicza (zm. 1839), monumentalny krzyż na postumencie w tym samym kształcie (z inskrypcji czytelna jest jedynie data 1866), kamienny krzyż na grobie Anny Kotowej z 1869[1].

Na cmentarzu rosną lipy, wiązy, klony, jabłonie[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f D.Kawałko, Cmentarze...,ss. 170–171.

Bibliografia edytuj

  • D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.