Cmentarz wojenny nr 176 – Piotrkowice

Cmentarz wojenny nr 176 – Piotrkowice – cmentarz z I wojny światowej we wsi Piotrkowice w powiecie tarnowskim, w gminie Tuchów. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W VI okręgu tarnowskim cmentarzy tych jest 62[1].

Cmentarz wojenny nr 176
Piotrkowice
Obiekt zabytkowy nr rej. A-1405/M z 16.07.2014
Ilustracja
Cmentarz wojenny nr 176 z I wojny światowej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Piotrkowice

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

114 m²

Liczba pochówków

16

Liczba grobów

16

Architekt

Heinrich Scholz

Położenie na mapie gminy Tuchów
Mapa konturowa gminy Tuchów, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 176Piotrkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 176Piotrkowice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 176Piotrkowice”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 176Piotrkowice”
Ziemia49°56′02,5″N 20°59′17,2″E/49,934028 20,988111

Położenie edytuj

Cmentarz znajduje się na skraju lasu, na grzbiecie Słonej Góry. Położony jest w bezpośrednio przy drodze lokalnej z Piotrkowic do Pleśnej, pomiędzy cmentarzem 175, a cmentarzem nr 177. Drogą tą przebiega żółty szlak turystyczny. Dzięki otwartym i rozległym obszarom pól z okolic cmentarza na południową stronę rozciąga się szeroka panorama widokowa[2].

Opis cmentarza edytuj

Zaprojektowany przez Heinricha Scholza. Wejście na cmentarz przez metalową furtkę po stronie przeciwnej od drogi. Cmentarz ma kształt trapezu o powierzchni około 114 m² z dwoma ściętymi rogami. Otoczony jest z 4 stron ogrodzeniem z kwadratowych prętów stalowych. W środku ogrodzenia, od strony przeciwnej od drogi, znajduje się metalowa bramka wejściowa. Groby są oznaczone nagrobkami w formie prostych metalowych krzyży na postumentach wykonanych z kamienia – dolomitu. W centralnej części znajduje się metalowy krzyż postawiony na kamiennym cokole, który jest identyczny z pomnikami nagrobnymi tylko wykonany w większej skali. Na cmentarzu rosną ponad 100-letnie dęby zasadzone podczas wykonywania cmentarza[3].

Polegli edytuj

Na cmentarzu jest pochowanych 16 żołnierzy armii austro-węgierskiej w 16 grobach pojedynczych. Wszyscy polegli 5–7 maja 1915 roku, a więc podczas bitwy pod Gorlicami. 13 z nich służyło w IR 59, 3 w 2 Tyrolskiego Pułku Strzelców Cesarskich (T.K.J.R. 2). Nazwiska wszystkich pochowanych są znane[4].

Los cmentarza edytuj

Austriacy wykonali cmentarz bardzo starannie, jednak z biegiem czasu ulegał on naturalnemu niszczeniu. Dokonano jego generalnego remontu. wyprostowano i odnowiono nagrobne krzyże, naprawiono metalowe ogrodzenie i przestawiono go tak, by nie wrastało w dęby. Odnowiono także betonowe cokoły krzyży. Splantowano ziemne nagrobki, co ułatwia koszenie trawy[5]. Obok wejścia na cmentarz zamontowano tablicę informacyjną.

Przypisy edytuj

  1. Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom II. Okolice Tarnowa. Rewasz, 1997. ISBN 83-85557-38-5.
  2. Pogórze Ciężkowickie i Strzyżowskie. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2005. ISBN 978-83-7605-211-3.
  3. Oktawian Duda: Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, 1995. ISBN 83-85548-33-5.
  4. Jerzy Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918). Wykazy poległych, zmarłych i pochowanych na 400 cmentarzach wojskowych w Galicji Zachodniej. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie tom II, 2002. ISBN 83-85988-32-7.
  5. Cmentarze I wojny. [dostęp 2017-07-23].