Cmentarz wojenny nr 183 – Siemiechów

Cmentarz wojenny nr 183 w Siemiechowie – cmentarz z I wojny światowej. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W VI okręgu tarnowskim cmentarzy tych jest 63[1].

Cmentarz wojenny nr 183
Siemiechów
Ilustracja
Pomnik centralny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Siemiechów

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

813 m²

Liczba pochówków

138

Liczba grobów

15+92

Data otwarcia

1915

Architekt

Heinrich Scholz

Położenie na mapie gminy Gromnik
Mapa konturowa gminy Gromnik, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Siemiechów, cm. wojenny nr 183”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Siemiechów, cm. wojenny nr 183”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Siemiechów, cm. wojenny nr 183”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Siemiechów, cm. wojenny nr 183”
Ziemia49°51′18,0″N 20°53′42,9″E/49,855000 20,895250

Opis cmentarza edytuj

Zaprojektowany przez Heinricha Scholza jako kwatera na cmentarzu parafialnym. Jest widoczny z daleka, dzięki wysokiemu pomnikowi centralnemu. Ma on kształt ustawionego na platformie i nakrytego betonową płytą ołtarza polowego do którego prowadzą betonowe schody. Kształtem nawiązuje do rzymskich arae. Jego tylna część to betonowa płyta z płaskorzeźbą św. Jerzego zabijającego smoka, przednia wsparta jest dwoma kolumnami. Nagrobki mają postać niskich betonowych steli z żeliwnymi krzyżami i blaszanymi tabliczkami imiennymi[2]

Polegli edytuj

W 15 grobach zbiorowych i 92 pojedynczych pochowano tu 132 żołnierzy armii austro-węgierskiej i sześciu żołnierzy armii rosyjskiej. Polegli od grudnia 1914 r. do maja 1915 r. Zidentyfikowano 126[2]. Wśród poległych są Polacy (m.in. Józef Zwijacz).

Losy cmentarza edytuj

Austriacy rozpoczęli budowę cmentarza niezwłocznie po zwycięskiej dla nich bitwie pod Gorlicami, w wyniku której przepędzili Rosjan daleko na wschód. Pierwotnie cmentarz wyglądał inaczej niż obecnie. Podczas kapitalnego remontu został przebudowany Mogiły znajdujące się po lewej stronie od wejścia zostały przeniesione na prawą stronę, wskutek czego zburzono jego pierwotny symetryczny układ. Pierwotne ogrodzenie miało typową dla austriackich cmentarzy postać metalowych rur rozpiętych między betonowymi slupkami. Podczas remontu zamieniono je na płot sztachetkowy[3]. Betonowe nagrobki są w dużym stopniu zniszczone, większość zamontowanych na nich krzyży jest odłamana.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom II. Okolice Tarnowa. Rewasz, 1997. ISBN 83-85557-38-5.
  2. a b Jerzy J. P. Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918). Tom 3. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie, 2005. ISBN 83-85988-57-2.
  3. Cmentarze I wojny światowej. [dostęp 2016-04-30].