Cmentarz wojskowy w Dołhobyczowie
Cmentarz wojskowy w Dołhobyczowie – nekropolia w Dołhobyczowie, początkowo służąca jako unicki cmentarz przycerkiewny, od pocz. XIX w. nieużytkowana. W 1930 r. przekształcona w nekropolię wojskową.
 Obelisk w miejscu dawnej cerkwi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wojskowy |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
0,11 ha |
| Data otwarcia |
ok. 1761 |
Położenie na mapie gminy Dołhobyczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego  | |
 50°34′57″N 24°02′04″E/50,582500 24,034444
| |
Historia i opis edytuj
Data powstania cmentarza nie jest znana. Najprawdopodobniej powstał około 1761 r., wraz z powstaniem w tym miejscu pierwszej unickiej cerkwi św. Symeona Słupnika[1]. Cmentarz był użytkowany przez miejscową ludność do początku XIX w., kiedy to wytyczono nowy cmentarz poza granicami wsi[1]. W 1904 r. prawosławna już (od 1875 r.) parafia rozebrała starą drewnianą cerkiew w związku z budową nowego budynku. Po I wojnie światowej cmentarz był praktycznie porzucony, więc w 1930 r. władze lokalne, zadecydowawszy o pochowaniu tam ekshumowanych żołnierzy 25 pułku piechoty poległych w czasie wojny 1920 r., uczyniły go nekropolią wojskową[1].
Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii z pierwotnego cmentarza unickiego i prawosławnego zachował się tylko jeden nieczytelny nagrobek prawosławny z 1914[1]. Ponadto na jego terenie znajduje się pamiątkowy słup w miejscu, gdzie do 1904 r. znajdowała się cerkiew, zbiorowy grób żołnierzy 25 pułku piechoty, kilka grobów mieszkańców poległych podczas II wojny światowej, a także mogiła milicjanta, który zginął w walce z podziemiem antykomunistycznym[1]. Na cmentarzu rośnie 5 lip, 3 jesiony i robinia[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.