Cokół lampy elektronowej – układ styków stale połączonych z elektrodami znajdującymi się wewnątrz lampy, zapewniający połączenie elektryczne z obwodami zewnętrznymi przy jednoczesnym zachowaniu szczelności lampy (której wnętrze może być wypełnione gazem o ciśnieniu odmiennym od atmosferycznego lub może w nim występować próżnia). Cokół pozwala na umieszczenie lampy w podstawce lampowej. Spośród wielu typów cokołów stosowanych w technice lampowej można wyróżnić:

  • bocznostykowy (np. AZ1),
  • 8-nóżkowe – oktalowy (np. EL34) i loktalowy[1] (np. DL21),
  • heptalowy (miniaturowy) 7-nóżkowy (np. ECC91),
  • nowalowy – 9-nóżkowy (np. ECC83),
  • dekalowy – 10-nóżkowy (np. PFL200).
Lampa UCH21 o cokole loktalowym

W europejskim literowo-liczbowym systemie oznaczeń lamp pierwsza cyfra liczby dwucyfrowej określa rodzaj cokołu np. 3 oznacza cokół oktalowy. Szczegółowe informacje o cokołach (wraz z rysunkami) są podawane w katalogach lampowych[2].

Rodzaje cokołów edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Lampa o cokole loktalowym posiada u dołu słupek centrujący z pierścieniowym wgłębieniem na końcu. W to wgłębienie wchodzi uchwyt sprężyny znajdujący się w otworze podstawki. Rozwiązanie takie umożliwia mocowanie lampy w każdej pozycji, bez obawy o wypadnięcie jej z podstawki.
  2. Np. Piotr Mikołajczyk, Vademecum Lamp Elektronowych, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Wydanie I, Warszawa 1957

Bibliografia edytuj

  • Leonard Niemcewicz Lampy elektronowe i półprzewodniki, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie III poprawione i uzupełnione, Warszawa 1968
  • Mieczysław Wargalla Młody radioamator, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie I, Warszawa 1965

Linki zewnętrzne edytuj