Commonwealth realm

Commonwealth realm (ang. wym. [ˈkɑmənˌwɛlθ rɛlm]) lub w języku polskim królestwo wspólnotowe to każde z 15 suwerennych państw, które będąc członkiem Wspólnoty Narodów uznaje brytyjskiego monarchę za własnego władcę. Premier każdego królestwa wspólnotowego jest doradcą monarchy brytyjskiego i za jego lub jej sugestią wyznaczany zostaje gubernator. Ten ostatni jest oficjalnym reprezentantem monarchy brytyjskiego. W konsekwencji każdy z Commonwealth realm złączony jest unią personalną ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Państwa mające status Commonwealth realm (granatowy) oraz dawne Commonwealth realms (czerwony)

Status Commonwealth realm mają (chronologicznie):
Kanada	od 1931
Australia	od 1942
Nowa Zelandia	od 1947
Jamajka	od 1962
Bahamy	od 1973
Grenada	od 1974
Papua-Nowa Gwinea	od 1975
Zjednoczone Królestwo	od 1978
Tuvalu	od 1978
Wyspy Salomona	od 1978
Saint Vincent i Grenadyny	od 1979
Saint Lucia	od 1979
Antigua i Barbuda	od 1981
Belize	od 1981
Saint Kitts i Nevis	od 1983

Monarcha brytyjski jest również głową:
3 dependencji królewskich (formalnie niezaliczanych do Commonwealth realm):
Guernsey
Jersey
Wyspa Man
7 terytoriów zamorskich Australii:
Australijskie Terytorium Antarktyczne
Norfolk
Wyspa Bożego Narodzenia
Wyspy Ashmore i Cartiera
Wyspy Heard i McDonalda
Wyspy Kokosowe
2 terytoriów zamorskich Nowej Zelandii :
Dependencja Rossa
Tokelau
2 państw stowarzyszonych Nowej Zelandii:
Niue
Wyspy Cooka
14 terytoriów zamorskich Wielkiej Brytanii:
Akrotiri i Dhekelia
Anguilla
Bermudy
Brytyjskie Terytorium Antarktyczne
Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego
Brytyjskie Wyspy Dziewicze
Falklandy
Georgia Południowa i Sandwich Południowy
Gibraltar
Kajmany
Montserrat
Pitcairn
Turks i Caicos
Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha