Conan II
Ten artykuł od 2018-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Conan II (ur. 1030 w Rennes, zm. 11 grudnia 1066 w Château-Gontier), książę Bretanii, syn księcia Alana III i Berty, córki Odona II, hrabiego Blois.
![]() | |
Książę Bretanii | |
Okres |
od 1 października 1040 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
ŻyciorysEdytuj
Po śmierci swojego ojca w 1040 r. został księciem Bretanii. Miał wtedy 10 lat. Przez pierwsze 20 lat jego rządów regencję sprawował wuj Conana, Odon de Penthievre. Przez cały okres swoich rządów Conan musiał stawić czoła buntom możnych i najazdom księcia Normandii Wilhelma II.
W 1066 r. Wilhelm zdecydował się wyruszyć do Anglii i walczyć o tamtejszą koronę. Przed wyruszeniem na wyprawę rozesłał listy do sąsiednich władców prosząc o nieatakowanie Normandii podczas jego nieobecności, gdyż wyprawa Wilhelma odbywa się pod patronatem papieża. Po otrzymaniu listu od Wilhelma Conan odpowiedział, że skorzysta z szansy jaką daje wyjazd księcia i zaatakuje Normandię. Niedługo później zmarł, prawdopodobnie otruty zatrutymi rękawicami jeździeckimi. O morderstwo posądzano Wilhelma.
Conan nigdy się nie ożenił i nie pozostawił potomstwa. Po jego śmierci Bretanię odziedziczył jego szwagier, Hoel, hrabia Cornouaille.