Conan II (ur. 1030 w Rennes, zm. 11 grudnia 1066 w Château-Gontier), książę Bretanii, syn księcia Alana III i Berty, córki Odona II, hrabiego Blois.

Conan II
ilustracja
Książę Bretanii
Okres

od 1 października 1040
do 11 grudnia 1066

Poprzednik

Alan III

Następca

Hoel II

Dane biograficzne
Dynastia

Dynastia z Rennes

Data i miejsce urodzenia

1030
Rennes

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 1066
Château-Gontier

Ojciec

Alan III Bretoński

Matka

Berta z Blois

ŻyciorysEdytuj

Po śmierci swojego ojca w 1040 r. został księciem Bretanii. Miał wtedy 10 lat. Przez pierwsze 20 lat jego rządów regencję sprawował wuj Conana, Odon de Penthievre. Przez cały okres swoich rządów Conan musiał stawić czoła buntom możnych i najazdom księcia Normandii Wilhelma II.

W 1066 r. Wilhelm zdecydował się wyruszyć do Anglii i walczyć o tamtejszą koronę. Przed wyruszeniem na wyprawę rozesłał listy do sąsiednich władców prosząc o nieatakowanie Normandii podczas jego nieobecności, gdyż wyprawa Wilhelma odbywa się pod patronatem papieża. Po otrzymaniu listu od Wilhelma Conan odpowiedział, że skorzysta z szansy jaką daje wyjazd księcia i zaatakuje Normandię. Niedługo później zmarł, prawdopodobnie otruty zatrutymi rękawicami jeździeckimi. O morderstwo posądzano Wilhelma.

Conan nigdy się nie ożenił i nie pozostawił potomstwa. Po jego śmierci Bretanię odziedziczył jego szwagier, Hoel, hrabia Cornouaille.