Constantin Parhon
 |
Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Constantin Ion Parhon (wym. [konstanˈtin iˈon parˈhon]; ur. 15 października 1874, zm. 9 sierpnia 1969) – polityk rumuński; lekarz i biolog; od 1938 członek rum. Akademii Nauk, następnie jej honorowy przewodniczący, od 1947 członek Akademii Nauk ZSRR; 1947-52 przewodniczący Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Rumuńskiej Republiki Ludowej; liczne jego prace naukowe dotyczyły głównie neurologii, endokrynologii (wykrył czynność dokrewną ślinianki przyusznej), biochemii i patologii ogólnej; szczególnie znane są prace nad procesem starzenia się ustroju i możliwościami przedłużenia życia; autor m.in. monografii (z A. Babeşem i I. Petreą) Endocrinologia glandelor salivare (1957); międzynarodowa nagroda Leninowska 1959.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 15 października 1874 Câmpulung | |
| Data i miejsce śmierci | 9 sierpnia 1969 Bukareszt | |
| Przewodniczący Rumuńskiej Republiki Ludowej | ||
| Okres | od 13 kwietnia 1948 do 12 czerwca 1952 | |
| Poprzednik | nowy urząd | |
| Następca | Petru Groza | |
| ||
