Coco Gauff
Cori „Coco” Gauff (ur. 13 marca 2004 w Delray Beach) – amerykańska tenisistka, finalistka French Open 2022 w grze pojedynczej i podwójnej kobiet oraz US Open 2021 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych French Open 2018 w grze pojedynczej oraz US Open 2018 w grze podwójnej, druga w historii najmłodsza liderka rankingu WTA deblistek.
![]() | |
Pełne imię i nazwisko |
Cori Gauff |
---|---|
Państwo | |
Data i miejsce urodzenia |
13 marca 2004 |
Wzrost |
175 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
Zakończenie kariery |
aktywna |
Trener |
Corey Gauff |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
3 WTA, 0 ITF |
Najwyżej w rankingu |
4 (24 października 2022) |
Australian Open |
4R (2020, 2023) |
Roland Garros |
F (2022) |
Wimbledon |
4R (2019, 2021) |
US Open |
QF (2022) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
7 WTA, 1 ITF |
Najwyżej w rankingu |
1 (15 sierpnia 2022) |
Australian Open |
SF (2023) |
Roland Garros |
F (2022) |
Wimbledon |
3R (2021) |
US Open |
F (2021) |
Kariera tenisowaEdytuj
Kariera juniorskaEdytuj
W wieku 11 lat została jedną z ośmiu stypendystek fundacji Champ’Seed, należącej do trenera Sereny Williams Patricka Mouratoglou, a prowadzącej akademię w Nicei. W 2016 roku zwyciężyła w mistrzostwach USA U-16, rok później przegrała w finale juniorskiego US Open i wygrała juniorski turniej Roland Garros[1].
2018Edytuj
Tenisistka zadebiutowała w rozgrywkach ITF w maju 2018 roku w Osprey na Florydzie, gdzie wygrała swój pierwszy zawodowy mecz. Bez straty seta przeszła przez trzystopniowe kwalifikacje, a w pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Alexandrę Perper z Mołdawii 6:2, 6:3. Odpadła w kolejnym meczu. Na przełomie sierpnia i września zadebiutowała w turnieju wielkoszlemowym. Otrzymała dzikie karty do kwalifikacji rozgrywek singlowych i turnieju gry mieszanej (wraz z Christopherem Eubanksem). W grze pojedynczej przegrała w pierwszym meczu (z Heather Watson 4:6, 1:6), ale w mikście wygrała swój debiutancki pojedynek w turnieju wielkoszlemowym – zwycięstwo nad parą Chan Hao-ching–Henri Kontinen 6:4, 6:4. W kolejnym spotkaniu nie sprostali późniejszym finalistom turnieju Alicji Rosolskiej i Nikoli Mektić 2:6, 1:6.
2019Edytuj
Sezon 2019 rozpoczęła na przełomie stycznia i lutego od turnieju ITF z pulą nagród 100 000 $ w Midland. W grze pojedynczej odpadła w drugiej rundzie z Rebeccą Peterson 2:6, 1:6. Do turnieju gry podwójnej zgłosiła się wspólnie z Ann Li, by po raz pierwszy w seniorskiej karierze wystartować w deblu. Młode Amerykanki zostały zatrzymane dopiero w meczu finałowym przez o wiele bardziej doświadczone Wolhę Hawarcową i Waleriję Sawinych 4:6, 0:6. Dwa tygodnie później podczas turnieju w Amerykańskim Surprise (25 000 $), wspólnie z Paige Hourigan, wygrała zmagania deblowe, rozgrywając jednego dnia zarówno półfinał i finał oraz półfinał gry pojedynczej. W singlu doszła również do finału, lecz nie sprostała w nim bardziej doświadczonej i ponaddwukrotnie starszej Sesił Karatanczewej 7:5, 3:6, 1:6.
Startowała później w turniejach ITF, aż do French Open 2019, podczas którego otrzymała dzikie karty, jako ubiegłoroczna juniorska mistrzyni, do zawodów kwalifikacji singla oraz deblowych. W eliminacjach gry pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ankita Raina 6:4, 6:4, ale w drugiej uległa Kaji Juvan 3:6, 3:6. W deblu wspólnie z Loudmillą Bencheikh przegrała z parą Han Xinyun–Wang Yafan 2:6, 3:6.
Miesiąc później otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego do Wimbledonu 2019 i jako najmłodsza w historii zawodniczka przeszła eliminacje na londyńskiej trawie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała swoją idolkę Venus Williams 6:4, 6:4[1]. W kolejnej odprawiła Magdalénę Rybárikovą 6:3, 6:3, a w trzeciej po bardzo zaciętym meczu pokonała Polonę Hercog (która rundę wcześniej wyeliminowała Madison Keys) 3:6, 7:6(7), 7:5. W walce o ćwierćfinał nie sprostała jednak późniejszej triumfatorce Simonie Halep 3:6, 3:6. W grze mieszanej wystąpiła z Jayem Clarkiem, lecz odpadli już w pierwszej rundzie z Jeļeną Ostapenko i Robertem Lindstedtem 1:6, 4:6.
Pod koniec lipca wystartowała po raz pierwszy w karierze w turnieju organizowanym przez Women’s Tennis Association w Waszyngtonie. Przeszła przez turniej eliminacyjny, lecz odpadła w pierwszej rundzie głównej drabinki z Zariną Dijas 4:6, 2:6. Do turnieju deblowego, wspólnie z Catherine McNally, otrzymała dziką kartę. Gauff zrewanżowała się Dijas (występującej w parze ze Zhu Lin) za porażkę w singlu w pierwszej rundzie zawodów deblowych, zwyciężając 6:3, 6:2. W półfinale młode Amerykanki pokonały trzecią parę turnieju Anna Kalinska–Miyu Katō 6:1, 6:2. W meczu decydującym o triumfie nie dały szansy rozstawionym z numerem czwartym Marii Sanchez i Fanny Stollár 6:2, 6:2, odnosząc zwycięstwo w debiucie w turnieju WTA. Gauff triumfowała w turnieju w wieku 15 lat 4 miesięcy i 22 dni, stając się najmłodszą zwyciężczynią turnieju deblowego WTA od czasów Andrei Jaeger, która w 1980 roku wygrała w Toronto w wieku 15 lat 2 miesiące 7 dni.
Życie osobisteEdytuj
Gauff zaczęła grać w tenisa w wieku 7 lat. Dorastała w Atlancie, ale potem rodzina przeniosła się na Florydę, gdzie tenisistka miała lepsze warunki rozwoju. Jej ojciec, Corey Gauff, grał w koszykówkę na Georgia State University a matka, nauczycielka Candi Gauff, trenowała lekkoatletykę (siedmiobój i bieg przez płotki) na Florida State University[1].
Historia występów wielkoszlemowychEdytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczejEdytuj
Turniej | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | 4R | 2R | 1R | 4R | 0 / 4 | 7 – 4 | |||||||||||||||||||
French Open | A | Q2 | 2R | QF | F | 0 / 3 | 11 – 3 | ||||||||||||||||||||
Wimbledon | A | 4R | NH | 4R | 3R | 0 / 3 | 8 – 3 | ||||||||||||||||||||
US Open | Q1 | 3R | 1R | 2R | QF | 0 / 4 | 7 – 4 | ||||||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 875 | 68 | 48 | 22 | 7 | 0 / 14 | 33 – 14 |
Występy w grze podwójnejEdytuj
Turniej | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | QF | QF | 1R | SF | 0 / 4 | 10 – 4 | |||||||||||||||||||
French Open | A | 1R | 3R | 1R | F | 0 / 4 | 7 – 4 | ||||||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | NH | 3R | A | 0 / 1 | 2 – 1 | ||||||||||||||||||||
US Open | A | 3R | 2R | F | 1R | 0 / 4 | 8 – 4 | ||||||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | – | 78 | 45 | 21 | 4 | 0 / 13 | 27 – 13 |
Występy w grze mieszanejEdytuj
Turniej | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||
French Open | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||||
Wimbledon | A | 1R | NH | A | SF | 0 / 2 | 3 – 2 | ||||||||||||||||||||
US Open | 2R | A | NH | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||||||||||
0 / 3 | 4 – 3 |
Występy juniorskie w grze pojedynczejEdytuj
Turniej | 2017 | 2018 | Tytuły |
---|---|---|---|
Australian Open | A | 1R | 0 / 1 |
French Open | A | W | 1 / 1 |
Wimbledon | Q2 | QF | 0 / 2 |
US Open | F | QF | 0 / 2 |
Występy juniorskie w grze podwójnejEdytuj
Turniej | 2017 | 2018 | Tytuły |
---|---|---|---|
Australian Open | A | 1R | 0 / 1 |
French Open | A | QF | 0 / 1 |
Wimbledon | A | SF | 0 / 1 |
US Open | 1R | W | 1 / 2 |
Finały turniejów WTAEdytuj
Gra pojedyncza 4 (3–1)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 13 października 2019 | Linz | Twarda (hala) | Jeļena Ostapenko | 6:3, 1:6, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 22 maja 2021 | Parma | Ceglana | Wang Qiang | 6:1, 6:3 |
Finalistka | 1. | 4 czerwca 2022 | French Open | Ceglana | Iga Świątek | 1:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 8 stycznia 2023 | Auckland | Twarda | Rebeka Masarova | 6:1, 6:1 |
Gra podwójna 10 (7–3)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 3 sierpnia 2019 | Waszyngton | Twarda | Catherine McNally | Maria Sanchez Fanny Stollár |
6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 19 października 2019 | Luksemburg | Twarda (hala) | Catherine McNally | Kaitlyn Christian Alexa Guarachi |
6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 3. | 22 maja 2021 | Parma | Ceglana | Catherine McNally | Darija Jurak Andreja Klepač |
6:3, 6:2 |
Finalistka | 1. | 12 września 2021 | US Open | Twarda | Catherine McNally | Samantha Stosur Zhang Shuai |
3:6, 6:3, 3:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 25 lutego 2022 | Doha | Twarda | Jessica Pegula | Wieronika Kudiermietowa Elise Mertens |
3:6, 7:5, 10–5 |
Finalistka | 2. | 24 kwietnia 2022 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Zhang Shuai | Desirae Krawczyk Demi Schuurs |
3:6, 4:6 |
Finalistka | 3. | 5 czerwca 2022 | French Open | Ceglana | Jessica Pegula | Caroline Garcia Kristina Mladenovic |
6:2, 3:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 14 sierpnia 2022 | Toronto | Twarda | Jessica Pegula | Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez |
6:4, 6:7(5), 10–5 |
Zwyciężczyni | 6. | 16 października 2022 | San Diego | Twarda | Jessica Pegula | Gabriela Dabrowski Giuliana Olmos |
1:6, 7:5, 10–4 |
Zwyciężczyni | 7. | 17 lutego 2023 | Doha | Twarda | Jessica Pegula | Ludmyła Kiczenok Jeļena Ostapenko |
6:4, 2:6, 10–7 |
Występy w Turnieju MistrzyńEdytuj
W grze pojedynczejEdytuj
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2022 | Faza grupowa | Caroline Garcia Darja Kasatkina Iga Świątek |
4:6, 3:6 6:7(6), 3:6 3:6, 0:6 |
W grze podwójnejEdytuj
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2022 | Faza grupowa | Jessica Pegula | Xu Yifan Yang Zhaoxuan Desirae Krawczyk Demi Schuurs Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková |
4:6, 6:4, 7–10 6:3, 0:6, 5–10 2:6, 1:6 |
Historia występów w turniejach WTAEdytuj
|
|
W grze pojedynczejEdytuj
Turniej | Kategoria do 2020 |
2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–Pa | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwa kończące sezon | |||||||||||||||||||||
WTA Finals | A | A | NH | A | RR | 0 / 1 | 0 – 3 | ||||||||||||||
Turnieje WTA 1000 | |||||||||||||||||||||
Dubaj | Premier 5/Premier | P | A | P | QF | 500 | SF | 0 / 2 | 5 – 2 | ||||||||||||
Doha | Premier 5/Premier | A | P | A | 500 | QF | 500 | 0 / 1 | 3 – 1 | ||||||||||||
Indian Wells | Premier Mandatory | A | A | NH | 3R | 3R | QF | 0 / 3 | 5 – 3 | ||||||||||||
Miami | Premier Mandatory | A | 2R | NH | 2R | 4R | 0 / 3 | 3 – 3 | |||||||||||||
Madryt | Premier Mandatory | A | A | NH | 1R | 3R | 0 / 2 | 2 – 2 | |||||||||||||
Rzym | Premier 5 | A | A | 2R | SF | 3R | 0 / 3 | 7 – 3 | |||||||||||||
Montreal/Toronto | Premier 5 | A | A | NH | QF | QF | 0 / 2 | 5 – 2 | |||||||||||||
Cincinnati | Premier 5 | A | A | 1R | 2R | 1R | 0 / 3 | 1 – 3 | |||||||||||||
Wuhan | Premier 5 | A | A | Nie rozegrano | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||
Pekin | Premier Mandatory | A | A | Nie rozegrano | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||
Guadalajara | – | Nie rozegrano | QF | 0 / 1 | 2 – 1 | ||||||||||||||||
0 / 21 | 33 – 23 |
W grze podwójnejEdytuj
Turniej | Kategoria do 2020 |
2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–Pa | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwa kończące sezon | |||||||||||||||||||||
WTA Finals | A | A | NH | A | RR | 0 / 1 | 0 – 3 | ||||||||||||||
Turnieje WTA 1000 | |||||||||||||||||||||
Dubaj | Premier 5/Premier | P | A | P | 1R | 500 | QF | 0 / 2 | 1 – 2 | ||||||||||||
Doha | Premier 5/Premier | A | P | A | 500 | W | 500 | 1 / 1 | 4 – 0 | ||||||||||||
Indian Wells | Premier Mandatory | A | A | NH | QF | QF | 2R | 0 / 3 | 5 – 3 | ||||||||||||
Miami | Premier Mandatory | A | A | NH | QF | SF | 0 / 2 | 5 – 2 | |||||||||||||
Madryt | Premier Mandatory | A | A | NH | 1R | QF | 0 / 2 | 1 – 2 | |||||||||||||
Rzym | Premier 5 | A | A | 2R | QF | 1R | 0 / 3 | 3 – 3 | |||||||||||||
Montreal/Toronto | Premier 5 | A | A | NH | 1R | W | 1 / 2 | 3 – 1 | |||||||||||||
Cincinnati | Premier 5 | A | A | 2R | 2R | A | 0 / 2 | 2 – 2 | |||||||||||||
Wuhan | Premier 5 | A | A | Nie rozegrano | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||
Pekin | Premier Mandatory | A | A | Nie rozegrano | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||
Guadalajara | – | Nie rozegrano | QF | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||||||
2 / 18 | 25 – 16 |
Finały turniejów ITFEdytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 1 (0–1)Edytuj
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Finalistka | 1. | 17/02/2019 | Surprise | 25 000 | Twarda | Sesił Karatanczewa | 7:5, 3:6, 1:6 |
Gra podwójna 2 (1–1)Edytuj
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Finalistka | 1. | 02/02/2019 | Midland | 100 000 | Twarda (hala) | Ann Li | Wolha Hawarcowa Walerija Sawinych |
4:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 16/02/2019 | Surprise | 25 000 | Twarda | Paige Hourigan | Usue Maitane Arconada Emina Bektas |
6:3, 4:6, 14–12 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowychEdytuj
Gra pojedyncza (2)Edytuj
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Finalistka | 2017 | US Open | Twarda | Amanda Anisimova | 0:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 2018 | French Open | Ziemna | Catherine McNally | 1:6, 6:3, 7:6(1) |
Gra podwójna (1)Edytuj
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2018 | US Open | Twarda | Catherine McNally | Hailey Baptiste Dalayna Hewitt |
6:3, 6:2 |
Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTAEdytuj
Stan na 16.02.2023
Sezon | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Łącznie |
Zwycięstwa | 1 | 1 | 2 | 3 | 7 |
Lp. | Zawodnik | Ranking | Turniej | Nawierzchnia | Runda | Wynik |
---|---|---|---|---|---|---|
2019 | ||||||
1. | Kiki Bertens | Nr 8 | Linz, Austria | Twarda (hala) | QF | 7:6(1), 6:4 |
2020 | ||||||
2. | Naomi Ōsaka | Nr 4 | Australian Open, Australia | Twarda | 3R | 6:3, 6:4 |
2021 | ||||||
3. | Aryna Sabalenka | Nr 4 | Rzym, Włochy | Ceglana | 3R | 7:5, 6:3 |
4. | Ashleigh Barty | Nr 1 | QF | 4:6, 1:2 krecz | ||
2022 | ||||||
5. | Paula Badosa | Nr 4 | Doha, Katar | Twarda | 3R | 6:2, 6:3 |
6. | Karolína Plíšková | Nr 7 | Berlin, Niemcy | Trawiasta | QF | 7:5, 6:4 |
7. | Aryna Sabalenka | Nr 6 | Toronto, Kanada | Twarda | 3R | 7:5, 4:6, 7:6(4) |
2022 | ||||||
- | Jelena Rybakina | Nr 10 | Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie | Twarda | 3R | walkower |
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c Tadeusz Kądziela , Cori Gauff – kim jest 15-latka, która pokonała Venus Williams, wyborcza.pl, 2 lipca 2019 [dostęp 2019-07-04] (pol.).
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-11-04] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-11-04] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-11-04] (ang.).