Corto Maltese
Corto Maltese – seria komiksowa stworzona przez włoskiego scenarzystę i rysownika Hugona Pratta w 1967. Pratt jest autorem 12 tomów Corto Maltese, z których ostatni ukazał się w 1988, siedem lat przed śmiercią autora. Obecnie wydawcą wersji oryginalnej jest francuska oficyna Casterman, która w 2015 reaktywowała serię, jej tworzenie powierzając Hiszpanom: Juanowi Díazowi Canallesowi i Rubenowi Pellejero. Ponadto w 2021 ukazał się tom spoza głównej serii, zawierający reinterpretację postaci i uwspółcześnioną wersję przygód tytułowego bohatera, którego autorami są scenarzysta Martin Quenehen i rysownik Bastien Vivès[1].
Polskie wydanieEdytuj
Po polsku w latach 2004–2011 nakładem wydawnictwa Post ukazało się pięć tomów Corto Maltese w wersji czarno-białej, a od 2017 Egmont Polska publikuje serię od pierwszego tomu w wersji kolorowej[2][3].
FabułaEdytuj
Akcja serii rozgrywa się w latach 1904–1925. Główny bohater to Corto Maltese, marynarz-awanturnik, który podróżuje po świecie i na swojej drodze spotyka wiele historycznych postaci, m.in. Rasputina, Jacka Londona, Ernesta Hemingwaya.
Tomy[4]Edytuj
| Tom | Tytuł i rok wydania polskiego | Tytuł i rok wydania oryginalnego |
|---|---|---|
| scenariusz i rysunki: Hugo Pratt | ||
| 1 | Ballada o Słonym Morzu (2004)[5] | Una ballata del Mare Salato (1967) |
| 2 | Pod znakiem Koziorożca (2017) | Sotto il segno del capricorno (1970) |
| 3 | Zawsze trochę dalej (2017) | Corto toujours un peu plus loin (1970) |
| 4 | Przygody celtyckie (2017) | Le Celtiche (1971) |
| 5 | Etiopiki (2007)[6] | Le Etiopiche (1972) |
| 6 | Corto Maltese na Syberii (2004) | Corte sconta detta arcana (1974) |
| 7 | Bajka wenecka (2008)[7] | Favola di Venezia (1977) |
| 8 | Złoty dom w Samarkandzie (2011) | La casa dorata di Samarcanda (1980) |
| 9 | Młodość (2019) | La Giovinezza (1981) |
| 10 | Tango (2019) | Tango (1985) |
| 11 | Przygody szwajcarskie (2019) | Elvetiche – Rosa alchemica (1987) |
| 12 | Mū – zaginione miasto (2020) | Mū, la città perduta (1988) |
| scenariusz: Juan Díaz Canalles, rysunki: Ruben Pellejero | ||
| 13 | Pod słońcem północy (2020) | Sous le soleil de minuit (2015) |
| 14 | Ekwatoria (2021) | Equatoria (2017) |
| 15 | Tarowean (2021) | Le Jour de Tarowean (2019) |
| 16 | Nocturnes berlinois (2022) | |
| scenariusz: Martin Quenehen, rysunki: Bastien Vivès | ||
| - | Océan noir (2021) | |
NagrodyEdytuj
Pierwszy tom serii, Ballada o Słonym Morzu, otrzymał Nagrodę za najlepszy komiks na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Angoulême w 1976[8].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Corto Maltese door Bastien Vivès, Stripspeciaalzaak, 27 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-27] (niderl.).
- ↑ "Bone", "Punisher MAX" i "Hawkeye" w zapowiedziach Egmontu - KAMIEŃ Z SERCA, 1 października 2016 [dostęp 2016-10-04] (pol.).
- ↑ CORTO MALTESE – mistrzowska klasyka komiksu europejskiego teraz w kolorze, „Paradoks” [dostęp 2017-01-23] (pol.).
- ↑ Tomy 3., 14. i 15. ukazały się pierwotnie po francusku. Pozostałe tomy ukazały się w oryginale po włosku.
- ↑ W 2017 tom wznowiony po polsku jako Opowieść słonych wód.
- ↑ W 2018 tom wznowiony po polsku jako Przygody etiopskie.
- ↑ W 2018 tom wznowiony po polsku jako Baśń wenecka.
- ↑ Corto Maltese: Opowieść słonych wód, WhatNext.pl – Ciekawi świata, 20 marca 2017 [dostęp 2020-05-18] (pol.).