Wikipedia

Origma

(Przekierowano z Crateroscelis)

Origma – rodzaj ptaków z podrodziny buszówek (Acanthizinae) w rodzinie buszówkowatych (Acanthizidae).

Origma[1]
Gould, 1838[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sakiewnik (O. solitaria)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

buszówkowate

Podrodzina

buszówki

Rodzaj

Origma

Typ nomenklatoryczny

Sylvia solitaria Lewin, 1808

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, na Nowej Gwinei i kilku sąsiednich wyspach[6].

Morfologia edytuj

Długość ciała 12–15 cm; masa ciała 14,5 g[7].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Origma (Orygma): gr. ορυγμα orugma, ορυγματος orugmatos „kopalnia, tunel, wykop”, od ορυσσω orussō „kopać”[8].
  • Crateroscelis: gr. κρατερος krateros „tęgi, silny”; σκελος skelos, σκελεος skeleos „noga”[9]. Gatunek typowy: Brachypteryx murinus P.L. Sclater, 1858.
  • Origmella: rodzaj Origma Gould, 1838; łac. przyrostek zdrabniający -ella[10].

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Uwagi edytuj

  1. ↑ Nieuzasadniona poprawka Origma Gould, 1838.
  2. ↑ Nowa nazwa dla Origma Gould, 1838 ponieważ Mathews uważał że jest homonimem Orygma Meigen, 1830 (Diptera).

Przypisy edytuj

  1. ↑ Origma, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ J. Gould: A synopsis of the birds of Australia, and the adjacent Islands. London: John Gould, 1838, s. 3. (ang.).
  3. ↑ Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 265. (łac.).
  4. ↑ R.B. Sharpe: Catalogue of teh Passeriformes, or Perching Birds, in the collection of theBritish Museum. Cz. 7: Cichlomorphæ: Part IV. Containing the concluding poktion of the family Timeliidæ (Babbling Thrushes). London: Printed by order of the Trustees, 1883, s. 507. (ang.).
  5. ↑ G.M. Mathews. New species and subspecies of Australian birds. „Austral Avian Record”. 2 (4), s. 76, 1913–1915. (ang.). 
  6. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Bristlebirds, pardalotes, Australasian warblers [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-05-31] (ang.).
  7. ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Thornbills and Allies (Acanthizidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Origma, Crateroscelis, DOI: 10.2173/bow.acanth2.01 [dostęp 2023-05-31] (ang.).  
  8. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Origma [dostęp 2018-06-14].
  9. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Crateroscelis [dostęp 2018-06-14].
  10. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Origmella [dostęp 2018-06-14].
  11. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Podrodzina: Acanthizinae Bonaparte, 1854 - buszówki (wersja: 2021-10-03), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-31].

Bibliografia edytuj

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Origma&oldid=72330599”