Cygnus falconeriwymarły gatunek łabędzia, żyjący w plejstocenie na wyspach Malta[1] i Sycylia[2].

Cygnus falconeri
Parker, 1865
Ilustracja
Porównanie rozmiarów człowieka, słonia Palaeoloxodon falconeri i C. falconeri
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

blaszkodziobe

Rodzina

kaczkowate

Podrodzina

gęsi

Rodzaj

Cygnus

Gatunek

Cygnus falconeri

Był większy od współczesnych łabędzi. Na podstawie porównań kości tego gatunku do analogicznych kości współczesnych łabędzi: niemego i krzykliwego ustalono, że C. falconeri był podobny do łabędzia krzykliwego, ważył około 16 kg i miał skrzydła o rozpiętości około 2,9 m[1]. Uważa się, że ze względu na tak duże rozmiary, a zwłaszcza ciężar, C. falconeri latał słabo lub był nielotem[1]. Porównanie kości skoku i palców C. falconeri do analogicznych kości u żyjących w różnych środowiskach obu w/w gatunków współczesnych łabędzi i gęsi sugeruje, że C. falconeri nie był ptakiem wodnym, lecz typowo lądowym i żerował na roślinności lądowej[1]. Gigantyczne rozmiary, jakie osiągnął, przy jednoczesnym ograniczeniu możliwości lotu, mogły być związane z potencjalnym brakiem dużych drapieżników na Sycylii i Malcie w tym czasie oraz ciepłym wilgotnym klimatem, sprzyjającym rozwojowi będących pokarmem łabędzia roślin[1]. O tym, że łabędź ów nie żerował w strefie nadmorskiej lub w estuariach, świadczą także małe rozmiary gruczołów solnych[1].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj