Cykl nowelistyczny

Cykl nowelistyczny – odmiana cyklu literackiego, zbiór nowel, w którym poszczególne utwory zachowują fabularną integralność i samodzielność, ale wiążą się w nadrzędną całość dzięki:

• ramie kompozycyjnej (sytuacyjnej) – Baśnie z tysiąca i jednej nocy, Dekameron Boccacia, Opowieści kanterberyjskie Geoffreya Chaucera;
• wspólnemu wątkowi tematycznemu (przewijający się we wszystkich utworach cyklu motyw lub postać) – Trzynaście fajek Ilji Erenburga, cykl nowel o Sherlocku Holmesie;
• powtarzającej się problematyce ideowej, filozoficznej lub moralnej, jednolitej postawie narratora wobec przedstawionego świata – Medaliony Zofii Nałkowskiej, Ludzie stamtąd Marii Dąbrowskiej.

Gatunek sięga korzeniami starożytności, ale w pełni wykształcił się dopiero w renesansowych Włoszech, a w XVIII wieku, obok wielu innych form prozy, legł u podstaw narodzin i rozwoju powieści. Do najbardziej znanych cykli należą Nowele przykładne Miguela Cervantesa.

Bibliografia

• Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, Ossolineum, 2000 r.
• Tomasz Milkowski, Praktyczny słownik terminów literackich, Wydawnictwo Oświatowe Delta.
• Michał Głowiński, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński: Zarys teorii literatury. Wyd. szóste poprawione. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 362-363. ISBN 83-02-04400-8.