Cytryniec chiński
Cytryniec chiński (Schisandra chinensis (Turcz.) Baill.) – gatunek rośliny z rodziny cytryńcowatych. W stanie naturalnym występuje w górskich lasach i dolinach rzek Dalekiego Wschodu. Głównie w Rosji, Korei, Japonii i Chinach[3][4].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd |
Austrobaileyanae | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
cytryniec chiński | ||
Nazwa systematyczna | |||
Schisandra chinensis (Turcz.) Baill. Hist. pl. 1:148. 1868 "Schizandra" | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia edytuj
- Łodyga
- Jest elastyczna i oplata pnie drzew. Dorasta od 8 do 15 m[3][4], o średnicy od 1 do 1,5 cm.
- Liście
- Ogonkowe, ułożone w pęczkach. Eliptyczne lub odwrotnie jajowate, o długości 10 cm i szerokości 5 cm. Brzeg mają drobnoząbkowany, nasada jest klinowata. Na końcu są zaostrzone, po roztarciu przyjemnie pachną. Dekoracyjne.
- Kwiaty
- Rozdzielnopłciowe o średnicy ok. 2 cm, zwisające na długich szypułkach, skupione po od 2 do 5 w kątach liści[5]. Pachnące, o kolorze białym lub kremowym, a w okresie przekwitania różowawym.
- Owoce
- Kłosowata kiść złożona z od 10 do 40 kulistych, soczystych, szkarłatnoczerwonych jagód o średnicy do 1 cm[4], które zawierają jedno lub dwa nasiona.
Uprawa edytuj
Biologia i ekologia edytuj
Dwupienne pnącze. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, dostatecznie wilgotnych. Roślina mało wytrzymała na suszę, lubi stanowiska wodne.
Zastosowanie edytuj
Owoc cytryńca chińskiego, nazywany owocem o pięciu smakach, stosowany był od tysięcy lat w medycynie starożytności. Używany był do leczenia impotencji u mężczyzn, rzeżączki oraz częstego oddawania moczu. Podawano go w terapiach chorób układu pokarmowego, biegunkach i występowaniu czerwonki. Używano go przy leczeniu astmy, kaszlu, kołatania serca, niedośnienia, stanach przemęczenia, nadmiernego pocenia czy bezsenności[3].
- Roślina lecznicza:
- Surowiec zielarski: Owoce i nasiona. Owoce zawierają cukry, kwasy organiczne (kwas cytrynowy, kwas jabłkowy, kwas winowy) i witaminę C. Nasiona zawierają schizandrynę i schizandrol i witaminę E.
- Działanie: Owoce zwiększają zdolności do pracy umysłowej i fizycznej, usuwają zmęczenie, poprawiają ostrość widzenia w ciemności.
- Roślina ozdobna, rozmnażana z odkładów i odrostów korzeniowych. W Polsce bywa sadzona w parkach.
- Roślina owocowa. Uprawiana jako drzewo owocowe we wschodniej Azji.
- Roślina jadalna. Z owoców sporządza się konfitury, dżemy. Soku używa się jako dodatek smakowy do win. Z kory i liści sporządza się napar, który może zastąpić herbatę.
Galeria edytuj
-
Cytryniec chiński. Liście
-
Cytryniec chiński. Owoce
-
Cytryniec chiński
Przypisy edytuj
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-01-24] (ang.).
- ↑ a b c Agnieszka Szopa , Radosław Ekiert , Halina Ekiert , Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) – nowy farmakopealny gatunek: badania chemiczne, biologiczna aktywność, znaczenie lecznicze, walory kosmetyczne, metody analityczne oraz badania biotechnologiczne, 2012 .
- ↑ a b c Agnieszka Szopa , Marta Klimek , Halina Ekiert , Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) – znaczenie lecznicze i kosmetyczne, Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej, Wydział Farmaceutyczny, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie 2016 .
- ↑ Katarzyna Karłowicz-Bodalska , Tadeusz Bodalski , Znaczenie surowców roślinnych w leczeniu schorzeń wątroby, „Borgis – Postępy Fitoterapii 3/2007”, 2007, s. 155-167 .
- ↑ Ewa Trzaskowska , Wykorzystanie roślin w projektowaniu architektonicznym (pnącza, ogrody wertykalne), 2010 .
- ↑ a b Joanna Sadowska , Cytryniec chiński [online], Poradnik Ogrodniczy [dostęp 2019-02-14] .
Bibliografia edytuj
- Halina Strzelecka (red.), Józef Kowalski (red.): Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13132-2.
- Zdzisław Kawecki, Romuald Łojko, Bolesław Pilarek: Mało znane rośliny sadownicze. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2007. ISBN 978-83-7299-512-4.
- Czikow P., Łaptiew J., „Rośliny lecznicze i bogate w witaminy", Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1988.
- EoL: 5348382
- Flora of China: 200008486
- Flora of North America: 200008486
- GBIF: 7335132
- identyfikator iNaturalist: 431610, 431608
- IPNI: 60456331-2
- NCBI: 50507
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2585428
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:60456331-2
- identyfikator Tropicos: 19300157