Wikipedia

Czapka niewidka

Czapka niewidka – fikcyjne nakrycie głowy, po założeniu którego człowiek staje się niewidzialny.

Temat nakrycia głowy, które czyni jej właściciela niewidzialnym występuje już w mitologii greckiej. Na zdjęciu: Perseusz z głową Meduzy (rzeźba Benvenuto Celliniego z 1545–1554) mający na głowie hełm Hadesa, Loggia dei Lanzi, Florencja.

Jeden ze skarbów należących do Shichi-fukujin (siedmiorga bogów szczęścia) w mitologii japońskiej[potrzebny przypis]. Popularna także w literaturze dziecięcej.

Potoczne określenie metamateriałów o ujemnym współczynniku załamania fal elektromagnetycznych w zakresie światła widzialnego[1][2][3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Odkryto czapkę-niewidkę. [dostęp 2011-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-21)].
  2. ↑ Naukowcy stworzyli „czapkę - niewidkę"! [online], tech.wp.pl [dostęp 2017-12-02] (pol.).
  3. ↑ Pierwsza czapka-niewidka [online], kopalniawiedzy.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Czapka_niewidka&oldid=71111447”