Czapla białoskrzydła

Czapla białoskrzydła[4] (Ardeola bacchus) – gatunek migrującego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Występuje w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Nie jest zagrożony.

Czapla białoskrzydła
Ardeola bacchus[1]
(Bonaparte, 1855)
Ilustracja
Czapla białoskrzydła w szacie godowej (letniej)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

pelikanowe

Podrząd

czaplowce

Rodzina

czaplowate

Rodzaj

Ardeola

Gatunek

czapla białoskrzydła

Synonimy
  • Buphus bacchus Bonaparte, 1855[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     okres lęgowy

     występuje przez cały rok

     zimowiska

Systematyka edytuj

Gatunek ten po raz pierwszy naukowo opisał w 1855 roku Karol Lucjan Bonaparte, nadając mu nazwę Buphus bacchus. Jako miejsce typowe autor wskazał Półwysep Malajski[5][6]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Ardeola (rodzaj Buphus nie jest już uznawany)[4][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][7].

Morfologia edytuj

 
Czapla białoskrzydła w szacie spoczynkowej (zimowej)
 
Osobnik w szacie spoczynkowej wzbijający się do lotu

Długość ciała ok. 42–52 cm; masa ciała 280–332 g; rozpiętość skrzydeł 75–90 cm[2]. Charakterystyczne białe skrzydła, żółty dziób z czarną końcówką, zielone oczy i nogi. W szacie godowej upierzenie biało-czerwono-niebieskie, a w szacie spoczynkowej szaro-brązowe.

Występowanie edytuj

Występuje na płytkich i słonych mokradłach i zbiornikach wodnych subtropikalnej wschodniej Azji, głównie w Chinach i Japonii. Jego areał osobniczy koncentruje się na nizinach, ograniczają go subarktyczne regiony na północy oraz góry na zachodzie i południu. Normalny lęg to 3–6 niebiesko-zielonych jaj. Część populacji zamieszkująca południowe rejony zasięgu letniego jest osiadła bądź przemieszcza się na niewielkie odległości; pozostała część zimuje na Andamanach, Półwyspie Malajskim, w Indochinach, na Borneo i Sumatrze oraz dalej na północny wschód aż po archipelag Riukiu[2].

Pożywienie edytuj

Żywi się różnego typu rybami, skorupiakami i owadami.

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje czaplę białoskrzydłą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie jest dokładnie znana; w 2006 roku organizacja Wetlands International zgrubnie szacowała, że mieści się ona w przedziale 25 000 – 1 000 000 osobników. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[3].

Przypisy edytuj

  1. Ardeola bacchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Martínez-Vilalta, A., Motis, A. & Kirwan, G.M.: Chinese Pond-heron (Ardeola bacchus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
  3. a b Ardeola bacchus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2016-03-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-28].
  5. K.L. Bonaparte, Conspectus generum avium, t. 2, [1857], s. 127 (łac.).
  6. D. Lepage: Chinese Pond-Heron Ardeola bacchus. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-10-28]. (ang.).
  7. a b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj