Czarny Groń (793 m)

Czarny Groń (793 m) – szczyt w centralnej części Beskidu Andrychowskiego (Beskid Mały). Jego stoki stromo opadają: północno-zachodnie – w stronę wsi Bolęcina i doliny potoku Bolęcinianka, zaś północno-wschodnie – w stronę Rzyk i doliny potoku Pracica[1][2]. Mapa Compass podaje nazwę Czarny Groń dla niższego wierzchołka, na południe od niego w tym samym grzbiecie znajduje się jeszcze wierzchołek mający wysokość 868 m[3].

Czarny Groń
Ilustracja
Widok ze Smrekowicy
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Mały, Karpaty

Wysokość

793 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Czarny Groń”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Czarny Groń”
Ziemia49°47′22″N 19°22′29″E/49,789444 19,374722

Czarny Groń jest całkowicie porośnięty lasem, tylko na jego grzbiecie znajduje się niewielka polanka z drewnianą kapliczką Koronacji Matki Bożej. Powyżej szczytu Czarnego Gronia, na bezleśnym grzbiecie łączącym go z Potrójną znajduje się ośrodek rekolekcyjny „Pustelnia” zarządzany przez parafię św. Marka w Krakowie[4].

Miejscowa ludność Czarnym Groniem nazywała szczyt obecnie mający nazwę Potrójna. Nazwa ta jest wynikiem pomyłki austriackich kartografów z lat 80. XIX wieku. Pochodzi ona stąd, że domy znajdujące się na zboczach tej góry należą do osiedla Potrójna w miejscowości Rzyki i nazwa osiedla przeniesiona została na nazwę góry. Na austriackich mapach Potrójna ma wysokość 884 m, poniżej zaś tej nazwy znajduje się nazwa Czarny Groń, nie wiadomo jednak co ona oznacza[5]. Na mapie Compassu Czarnym Groniem nazwano północno-wschodni grzbiet Potrójnej[1].

Szczyt znajduje się w granicach wsi Rzyki w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Andrychów[2].

Szlaki turystyczne
szlak turystyczny czarny Rzyki-Praciaki (Ośrodek „Czarny Groń”) – Czarny Groń – Potrójna. Czas przejścia: 1.50 h, ↓ 1.10 h[1]

Przypisy edytuj

  1. a b c Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
  2. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-02-22].
  3. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-02-22].
  4. Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 157, ISBN 978-83-62460-50-2.
  5. Nazewnictwo w Beskidzie Małym [online] [dostęp 2015-09-23].