Czarny Wierch (Kotliny)
Czarny Wierch (słow. Čierny vrch[1], 1054 m) – reglowe wzgórze na północnych zboczach słowackich Tatr Bielskich. Stanowi zakończenie długiej południowo-wschodniej grani Bujaczego Wierchu[2]. W grani tej kolejno znajdują się: Margica, Kardoliński Grzbiet, Kardolińska Przełęcz i Czarny Wierch[3].
 Widok z Magury Spiskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1054 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′43,5″N 20°17′55,5″E/49,245417 20,298750
| |
Północne stoki Czarnego Wierchu opadają stromo do najniższej części Doliny za Tokarnią. Stoki południowe opadają do Doliny Czarnej, wschodnie do Kotlin oddzielających Tatry od Magury Spiskiej. U podnóży zboczy wschodnich znajduje się niewielkie osiedle Kardolin. Dawno temu eksploatowano tutaj kamienie, obecnie w Kardolinie znajduje się leśniczówka, hodowla koni i przystanek autobusowy. Przez Kardolin przebiega Droga Wolności[3].
Szczyt Czarnego Wierchu to rozległa i długa grań łagodnie opadająca do Kardolińskiej Przełęczy, od południowej strony ograniczona modrzewiowym lasem. Z Kardolińskiej Przełęczy przez szczytową łąkę Czarnego Wierchu prowadzi słabo widoczna ścieżka[3]. Ścieżki znajdują się także w porośniętych lasem zboczach Czarnego Wierchu[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-01].
- ↑ a b Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3