Czas (dziennik)
Czas – dziennik informacyjno-polityczny wydawany w latach 1848–1934 w Krakowie, a w latach 1935–1939 w Warszawie (po połączeniu z „Dniem Polskim”).
| ||
.jpg) winieta | ||
| Częstotliwość | dziennik | |
| Państwo |  Polska
| |
| Adres | Kraków | |
| Wydawca | W Druk. D.E. Friedleina | |
| Rodzaj czasopisma | informacyjno-polityczny | |
| Pierwsze wydanie | 1848 | |
| Ostatnie wydanie | 1939 | |
Pierwszy numer ukazał się 3 listopada 1848 roku. Pismo było naczelnym organem konserwatystów („Stańczyków”), redagowanym w drugiej połowie XIX wieku m.in. przez Stanisława Koźmiana i Pawła Popiela.
Redaktorami naczelnymi „Czasu” byli: Paweł Popiel (1848–1849), Lucjan Siemieński (1849–1852), Konstanty Sobolewski (1852–1854), Antoni Kłobukowski (1854–1859), Ksawery Masłowski (1859–1867), Antoni Kłobukowski (1867–1892), Michał Chyliński (1892–1899), Antoni Beaupré (1899–1901), Rudolf Starzewski (1901–1920), Antoni Beaupré (1920–1937)[1][2].
Wokół pisma skupiali się przedstawiciele krakowskiej szkoły historycznej, wśród których szczególne miejsce zajmował Józef Szujski, drukujący na łamach „Czasu” szkice i eseje. Od 1869 do 1884 z dziennikiem współpracował Leon Cyfrowicz[3]. Współpracował z nim Lucjan Siemieński, w latach 1856–1869 prowadził w piśmie dodatek literacki. W dzienniku ukazał się w odcinkach, w latach 1884–1886 pierwodruk powieści Potop Sienkiewicza.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Czas. mbc.malopolska.pl. [dostęp 2019-02-01].
- ↑ Beaupré Antoni. Encyklopedia PWN. [dostęp 17 lutego 2015].
- ↑ Ś. p. Leon Cyfrowicz. „Nowa Reforma”, s. 3–4, Nr 118 z 25 maja 1904.