Czasznica miskowata

Czasznica miskowata (Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan) – gatunek grzybów należący do rodziny purchawkowatych (Lycoperdaceae)[1].

Czasznica miskowata
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

purchawkowate

Rodzaj

czasznica

Gatunek

czasznica miskowata

Nazwa systematyczna
Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan
J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 12(4): 168 (1890)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji: Calvatia, Lycoperdaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1811 Louis Augustin Guillaume Bosc, nadając mu nazwę Lycoperdon cyathiforme. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1890 Andrew Price Morgan przenosząc go do rodzaju Calvatia[1].

Synonimy łacińskie[2]:

  • Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan 1890 f. cyathiformis
  • Calvatia cyathiformis f. fragilis (Quél.) A.H. Sm. 1964
  • Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan 1890 subsp. cyathiformis
  • Calvatia cyathiformis subsp. fragilis (Quél.) Dring 1964
  • Calvatia fragilis (Quél.) Morgan 1890
  • Lycoperdon cyathiforme Bosc 1811
  • Lycoperdon fragile Vittad. 1843
  • Utraria fragilis Quél. 1886

Nazwę polską nadała Wanda Rudnicka-Jezierska w 1991 r.[3]

Morfologia edytuj

Owocnik

Duże, o średnicy 6–12 cm i wysokości do 10 cm, mniej więcej kulisty, lub odwrotnie gruszkowaty. Posiada szeroką podstawę, z której wyrasta gruby sznur grzybniowy. U młodych owocników egzoperydium białe, omszone lub szorstkie. Podczas dojrzewania owocnika pęka dużymi, nieregularnymi i odpadającymi płatami odsłaniając cienkie endoperydium. Początkowo jest ono białawe, potem ciemnieje, i podczas pękania egzoperydium jest już szarobrązowe z purpurowym odcieniem. Rozpada się aż do podglebia odsłaniając glebę[4].

Gleba u młodych owocników biała, u dojrzałych brązowofioletowa, pylista. Od zwartego i jaśniejszego podglebia oddzielona jest cienką diafragmą[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki kuliste, o rozmiarach 3–6 μm, pokryte kolcami o długości 0,5–1 μm, hialinowe, w KOH hialinowe, w odczynniku Melzera brązowe. Włośnia o średnicy 2,5 μm i ścianie grubości około 0,5 μm, gładka lub bardzo drobno chropowata, słabo rozgałęziona, septowana[5].

Występowanie edytuj

Poza Antarktydą czasznica miskowata występuje na wszystkich kontynentach[6]. W Ameryce Północnej jest częsta (poza zachodnim wybrzeżem), w Europie znana jest w niektórych tylko krajach[5]. W Polsce do 2003 r. podano tylko dwa jej stanowiska[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[7].

Saprotrof. Owocniki pojawiają się na otwartych, suchych i nasłonecznionych terenach, wśród roślinności kserotermicznej[4].

Gatunki podobne edytuj

  • czasznica olbrzymia (Calvatia gigantea) odróżnia się nie tylko większymi rozmiarami, ale także bardziej gładką i bardziej białą powierzchnią owocnika[5]
  • purchawka oczkowana (Lycoperdon utriforme). Endoperydium po dojrzeniu pęka tylko na szczycie, wskutek czego nie powstaje z niego tak płytka miska, jak u czasznicy miskowatej[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-09-01] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2017-11-03] (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d Wanda Rudnicka-Jezierska: Grzyby (Mycota). Tom XXIII. Podstawczaki (Basidiomycetes): purchawkowe (Lycoperdales), tęgoskórowe (Sclerodematales), pałeczkowe (Tulostomatales), gniazdnicowe (Nidulariales), sromotnikowe (Phallales), osiakowe (Podaxales). Kraków: Instytut Botaniki PAN, 1991. ISBN 83-85444-01-7.
  5. a b c Calvatia cyathiformis [online], Mushroom Expert [dostęp 2017-11-03].
  6. Discover Life Maps [online] [dostęp 2017-11-03].
  7. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg, Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006, ISBN 83-89648-38-5.