Czerwona Księga z Hergest

Czerwona Księga z Hergest[1] (ang. Red Book of Hergest, wal. Llyfr Coch Hergest) – czternastowieczny welinowy manuskrypt, zapisany w języku walijskim. Jeden z najważniejszych zabytków średniowiecznych w tym języku. Stanowi kolekcję walijskiej prozy i poezji.

Przykładowa strona z Czerwonej Księgi

Nazwa księgi pochodzi od oprawy czerwonego koloru oraz od Hergest Court w Herefordshire, gdzie była przetrzymywana. W 1701 roku Thomas Wilkins z Llanbleddian przekazał ją do Jesus College w Oksfordzie, gdzie znajduje się do dziś.

Czerwoną Księge z Hergest napisano pomiędzy 1375 a 1425 w Glamorgan w południowej Walii. Powstała najprawdopodobniej na życzenie Hopcyna ap Tomas. Spośród kilku kopistów biorących udział w jej tworzeniu z nazwiska znany jest jedynie Hywel Fychan ap Hywel Goch.

W 2007 roku zawartość księgi została umieszczona online w ramach projektu Rhyddiaith Gymraeg 1350–1425 prowadzonego przez Uniwersytet Walijski.

Zawartość edytuj

Czerwona Księga z Hergest, wraz z Białą Księgą z Rhydderch, stanowi główne źródło opowieści znanych pod wspólną nazwą Mabinogion. Do najważniejszych z nich należy Sen Rhonabwy’ego[2]. Oprócz tego zawiera też poezję, kroniki historyczne, tłumaczenia na walijski tekstów francuskich, a także zbiór przepisów na ziołowe leki.

Przypisy edytuj

  1. K. Gmerek, Źródła celtyckie w Internecie, „EBIB”, 4/2005 (65), www.ebib.pl [dostęp 2018-01-14].
  2. Polski tytuł za: W świecie mitów zapomnianych - recenzja książki "Mabinogion. Prastare sagi walijskie", „Bestiariusz.pl” [dostęp 2018-01-13] (pol.).

Źródła edytuj