Wikipedia

Czesław Majewski

Czesław Jerzy Majewski (ur. 14 czerwca 1939 w Łodzi) – polski kompozytor, dyrygent, pianista, artysta kabaretowy oraz aktor.

Czesław Majewski
Ilustracja
Imię i nazwisko

Czesław Jerzy Majewski

Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1939
Łódź

Instrumenty

fortepian

Zawód

kompozytor, dyrygent, pianista, aktor

Powiązania

Teatr na Targówku, Teatr Komedia w Warszawie, Teatr Syrena

Współpracownicy
Violetta Villas
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Mazowsza”
Odznaka Honorowa Zasłużonego dla Warszawy
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Naukę muzyki rozpoczął jako sześcioletni chłopiec. W 1963 ukończył Wydział Instrumentalny Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi w klasie fortepianu Emmy Altberg. Podczas studiów podjął współpracę z prowadzoną przez Henryka Debicha Orkiestrą Rozrywkową PRiTV, występował także z zespołem Andrzeja Orłowskiego Tiger Rag[1]. W latach 1963–1969 pracował w Radiu Łódź. Między 1966 a 1969 był również kierownikiem muzycznym Estrady Łódzkiej. W latach 1974–1978 pracował jako dyrygent w warszawskim Teatrze na Targówku, współpracował również ze Stołeczną Estradą. Pomiędzy 1978 i 1981 był kierownikiem muzycznym Teatru Komedia w Warszawie, a następnie (1981–1998) – Teatru Syrena. Był dyrygentem na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[2] a także na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.

Był pianistą-akompaniatorem Violetty Villas, z którą koncertował m.in. po USA i Kanadzie[3].

Prowadził też w latach 60. i 70. XX wieku zespół akompaniujący w „Podwieczorku przy Mikrofonie”.

Popularność przyniosły mu występy w telewizyjnym Kabarecie Olgi Lipińskiej (pan Czesio) oraz programach muzycznych „Śpiewające fortepiany” (TVP2) i „Singa Dinga” (TV Puls).

Czesław Majewski jest kompozytorem melodii do pieśni Marsz Sybiraków. Jest również współautorem piosenek, m.in.:

Wystąpił na Kabaretonie Opolskim 2013 „Trwaj dato ważności!” jako ochroniarz sklepu. Wziął udział także w Koncercie Jubileuszowym Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole 2013.

W marcu 2011 akompaniował Irenie Santor podczas występów w Krakowie.

Życie prywatne

edytuj

Żonaty z aktorką Stanisławą Kowalczyk-Majewską[4]. Ze związku małżeńskiego z Barbarą Kwapińską ma syna Piotra Majewskiego, polskiego dziennikarza i producenta oraz córkę Katarzynę Majewską de Figueiredo, skrzypaczkę Orquestra Sinfónica Portuguesa w Lizbonie.

Filmografia[5]

edytuj

Obsada aktorska:

Opracowanie muzyczne:

  • 1992 – Wyspa Niedźwiedzi (serial TV dla dzieci)
  • 1990▒▒1992 – Muminki (serial TV dla dzieci)
  • 1988 – Wielka pardubicka
  • 1985▒▒1988 – Troskliwe misie (serial TV dla dzieci)
  • 1983 – Dookoła świata z Willym Foggiem (serial TV dla dzieci)
  • 1983 – Kwiaty polskie (film muzyczny)
  • 1980 – Pomnik (Zajączkowski A.) (film dokumentalny)
  • 1975 – Beksa
  • 1970 – Walcząca satyra (film dokumentalny)
  • 1968 – Śladami Kopernika (film dokumentalny)
  • 1965 – Walizka (film dokumentalny)
  • 1965 – Produkt – Funkcja – Forma (film dokumentalny)
  • 1965 – Polska rzeźba współczesna (film dokumentalny)
  • 1965 – Na śnieżkę (film dokumentalny)
  • 1965 – Dwa tygodnie lata (film fabularny-krótkometrażowy)
  • 1964 – Na turystycznych szlakach (film dokumentalny)

Teatr[5]

edytuj
  • 2007 – Uwaga! Bajki na drodze (reż. Marcin Ehrlich) – muzyka (Olsztyński Teatr Lalek)
  • 2007 – Kopciuszek (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne (Teatr Bajka, Warszawa)
  • 2006 – Cud mniemany czyli Krakowiacy i Górale – kierownictwo muzyczne i opracowanie muzyczne
  • 2006 – Pastorałka – przygotowanie muzyczne,
  • 2006 – Won! (reż. Barbara Borys-Damięcka) – kierownictwo muzyczne oraz postać: Solista Ludowy (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2004 – Opera za trzy grosze (reż. Laco Adamik) – dyrygent (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2004 – Ciotka Karola (reż. Waldemar Matuszewski) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2003 – Trzewiki szczęścia (reż. Barbara Borys-Damięcka) – kierownictwo muzyczne i opracowanie, aranżacje (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2003 – Party (reż. Barbara Borys-Damięcka) – muzyka oraz postać: Akompaniator (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2002 – Pułapka na myszy (reż. Jan Bratkowski) – aranżacja muzyczna (Teatr Nowy im. G. Morcinka, Zabrze)
  • 2002 – Pułapka na myszy (reż. Jan Bratkowski) – aranżacja muzyczna (Teatr im. A. Mickiewicza, Częstochowa)
  • 2001 – Pułapka na myszy (reż. Jan Bratkowski) – aranżacja muzyczna (Teatr Polski, Warszawa)
  • 2001 – Król Ból (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne i aranżacje (Teatr Nowy, Warszawa)
  • 2001 – Kopciuszek (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 2000 – Kopciuszek (reż. Zbigniew Marek Hass) – opracowanie muzyczne i aranżacje (Teatr im. St. Jaracza, Olsztyn)
  • 1999 – Niech no tylko zakwitną jabłonie (reż. Wojciech Kościelniak) – aranżacja (Teatr Telewizji)
  • 1998 – Szeptem... w taką noc (reż. Barbara Borys-Damięcka) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1997 – Rozkoszna dziewczyna (reż. Barbara Borys-Damięcka) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1997 – Kopciuszek (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne i aranżacja (Teatr im. A. Mickiewicza, Częstochowa)
  • 1996 – Warszawka (z) bawi się (reż. Zbigniew Korpolewski) – kierownictwo muzyczne wraz z Robertem Obcowskim (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1996 – Królowa przedmieścia (reż. Barbara Borys-Damięcka) – muzyka, kierownictwo muzyczne oraz aranżacja (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1995 – Książę i żebrak (reż. Zbigniew Bogdański) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1995 – Irena do... Benefis Ireny Kwiatkowskiej (reż. Zbigniew Korpolewski) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1994 – Cafe „Pod Minogą” (reż. Zbigniew Korpolewski) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1993 – Tych lat nie odda nikt (reż. Zbigniew Korpolewski) – kierownictwo muzyczne wraz z Ryszardem Poznakowskim (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1993 – Maniery miłosne (reż. Zbigniew Korpolewski) – postać: Muzyk na stanowisku oraz kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1993 – Król Ból (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne i aranżacja (przedstawienie impresaryjne)
  • 1992 – W inne czasy (reż. Krzysztof Jaślar) – kierownictwo muzyczne wraz z Ryszardem Poznakowskim (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1991 – Taniec kogutów (reż. Zbigniew Korpolewski) – muzyka i kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1991 – Kopciuszek (reż. Karol Stępkowski) – postać: Egzotyczny Gość (Teatr Północny, Warszawa)
  • 1990 – Nie trzeba się zarzekać (reż. Olga Lipińska) – opracowanie muzyczne (Teatr Telewizji)
  • 1990 – Obyś żył w ciekawych czasach (reż. Witold Filler) – muzyka i kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1990 – Broadway róg Litewskiej (reż. Witold Filler) – kierownictwo muzyczne i opracowanie muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1989 – Roxy (reż. Tadeusz Pluciński) – muzyka (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1988 – W zielonozłotym Singapurze (reż. Witold Filler) – kierownictwo muzyczne i opracowanie muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1987 – Szalone lata (reż. Witold Filler) – postać: Pan Czesio oraz kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1987 – Piczomira królowa Branlomanii (reż. Zdzisław Leśniak) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1986 – My Fair Lady (reż. Ryszard Pietruski) – kierownictwo muzyczne i dyrygentura (Operetka Warszawska)
  • 1985 – Wiele hałasu o pchłę (reż. Roman Kłosowski) – instrumentacja (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1985 – Madame Sans-Gene (reż. Bogusława Czosnowska) – aranżacja muzyczna wraz z B.Matrackim, S.Rudko (Teatr Muzyczny, Poznań)
  • 1985 – Huśtawka (reż. Wojciech Kępczyński) – kierownictwo muzyczne i dyrygentura (Teatr Muzyczny, Gdynia)
  • 1985 – Co kto lubi (reż. Witold Filler) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1984 – Jak się nie kręć (reż. Olga Lipińska) – obsada aktorska (Teatr Telewizji)
  • 1984 – Seks i pieniądze (reż. Witold Filler) – muzyka (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1984 – Huśtawka (reż. Ryszard Pietruski) – kierownictwo muzyczne i dyrygentura (Operetka Warszawska)
  • 1983 – Seks i polityka (reż. Witold Filler) – muzyka (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1983 – Kłopot z dziewczyną perkusisty (reż. Roman Kłosowski) – opracowanie muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1982 – Festiwal za 100 zł. (reż. Witold Filler) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1981 – Ja się nie boję braci Rojek (reż. Olga Lipińska) – aranżacja muzyczna wraz z R. Czubatym, K. Knittlem (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 1981 – Fachowcy (reż. Jerzy Gruza) – aranżacja muzyczna (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 1980 – Krasnoludki, krasnoludki (reż. Włodzimierz Nurkowski) – aranżacja muzyczna wraz z Mirosławem Jastrzębskim (Teatr im. St. Jaracza, Łódź)
  • 1979 – Siódme – mniej kradnij (reż. Olga Lipińska) – dyrygent (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 1979 – Krasnoludki, krasnoludki (reż. Zygmunt Wojdan) – aranżacja muzyczna wraz z Mirosławem Jastrzębskim (Teatr Powszechny im. J. Kochanowskiego, Radom)
  • 1979 – Krasnoludki, krasnoludki (reż. Wojciech Pokora) – aranżacja muzyczna i dyrygentura (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 1976 – O zachowaniu przy stole (reż. Marian Jonkajtys) – dyrygent i aranżacje (Teatr na Targówku, Warszawa)
  • 1975 – Kto chce piosenkę (reż. Marian Jonkajtys) – opracowanie muzyczne wraz z Włodzimierzem Korczem (Teatr na Targówku, Warszawa)
  • 1974 – Gdy wróciły gołębie (reż. Marian Jonkajtys) – opracowanie muzyczne i aranżacja wraz z Włodzimierzem Korczem (Teatr na Targówku, Warszawa)

Odznaczenia

edytuj

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
  • Nagroda Artystyczna Polskiej Estrady „Prometeusz” (1996)
  • II nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie za piosenkę Znajdę miłość (1976)
  • VI nagroda na festiwalu w Słonecznym Brzegu w Bułgarii za piosenkę W oczach twych (1975)
  • nagroda za aranżację na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’73 (1973)
  • wyróżnienie na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’72 za piosenkę Za mało było tej miłości (1972)
  • wyróżnienie na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’71 za Song o oczekiwaniu (1971)
  • wyróżnienie na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’70 za Jak być kochaną (1970)
  • Nagroda Komitetu ds. Radia i TV, zespołowa, dla realizatorów programu „Śpiewki stare, ale jare” (1968)[13]
  • I nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Polskiego Radia za piosenkę Biało-czerwona (1968)
  • I nagroda (z Leszkiem Bogdanowiczem) za prezentowany na konkursie w Paryżu program estradowy Grand Music-Hall de Varsovie (1966)

Źródło:[1][14].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Czesław Majewski – Śpiewajmy Polskę! [online] [dostęp 2025-05-07].
  2. ↑ XII Festiwal Piosenki Radzieckiej, Zielona Góra, 9-12 czerwca 1976, b.n.s.
  3. ↑ Izabela Michalewicz, Jerzy Danilewicz: Villas. Nic nie mam przecież do ukrycia. Świat Książki, 2011, s. 182–183. ISBN 978-83-7799-068-1.
  4. ↑ Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 49, 3 grudnia 2015, s. 29
  5. ↑ a b Na podstawie filmpolski.pl
  6. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 142.
  7. ↑ Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” dla artystów Sekcji Estrady ZASP. gov.pl, 31 marca 2025. [dostęp 2025-04-04].
  8. ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-07-02].
  9. ↑ XI sesja Sejmiku Województwa Mazowieckiego. mazovia.pl, 19 marca 2025. [dostęp 2025-04-04].
  10. ↑ Znani artyści estrady uhonorowani. mazovia.pl, 2 kwietnia 2025. [dostęp 2025-04-04].
  11. ↑ Czesław Majewski Zasłużony dla Warszawy [online] [dostęp 2025-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2023-12-10].
  12. ↑ Laureaci Nagród ZAiKS-u [online], www.zaiks.org.pl [dostęp 2025-05-07].
  13. ↑ Czesław Majewski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2025-05-07].
  14. ↑ Majewski, Czesław - Osoby - Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2025-05-07].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Czesław_Majewski&oldid=77054954”