Wikipedia

Czesław Majewski

Czesław Majewski (ur. 14 czerwca 1939 w Łodzi) – polski kompozytor, dyrygent, pianista oraz aktor.

Czesław Majewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 14 czerwca 1939
Łódź
Zawód kompozytor, dyrygent, pianista, aktor

ŻyciorysEdytuj

Popularność przyniosły mu występy w telewizyjnym Kabarecie Olgi Lipińskiej (pan Czesio) oraz programach muzycznych „Śpiewające fortepiany” (TVP2) i „Singa Dinga” (TV Puls).

W latach 1963–1969 pracował w Radiu Łódź. Między 1966 a 1969 był również kierownikiem muzycznym Estrady Łódzkiej. W latach 1974–1978 pracował jako dyrygent w warszawskim Teatrze Na Targówku, współpracował również ze Stołeczną Estradą. Pomiędzy 1978 i 1981 był kierownikiem muzycznym Teatru Komedia w Warszawie, a następnie (1981–1998) – Teatru Syrena. Był dyrygentem na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[1].

Był pianistą Violetty Villas.
Prowadził też w latach 60. i 70. XX wieku zespół akompaniujący w Podwieczorku przy Mikrofonie.

Czesław Majewski jest kompozytorem melodii do pieśni Marsz Sybiraków. Jest również współautorem piosenek, m.in.:

  • „Znaki zapytania” zespołu Gawęda (sł. Tomasz Jastrun, muz. Piotr Marczewski, aranż. Czesław Majewski)
  • „W oczach twych” (muz. Czesław Majewski)
  • „Biało czerwona” (muz. Czesław Majewski -sł. Marek Wawrzkiewicz, wyk. Krzysztof Cwynar)
  • „Ja go znajdę” z repertuaru Danuty Rinn (muz. Andrzej Bianusz; sł. Czesław Majewski)
  • „Po złocie, po zieleni” (muz. Czesław Majewski)

Wystąpił na Kabaretonie Opolskim 2013 „Trwaj dato ważności!” jako ochroniarz sklepu. Wziął udział także w Koncercie Jubileuszowym KFPP Opole 2013.

W marcu 2011 akompaniował Irenie Santor podczas występów w Krakowie.

Życie prywatneEdytuj

Żonaty z aktorką Stanisławą Kowalczyk-Majewską[2]. Jest ojcem Piotra Majewskiego, polskiego dziennikarza i producenta.

Filmografia[3]Edytuj

Obsada aktorska:

Opracowanie muzyczne:

  • 1992 – „Wyspa Niedźwiedzi” (serial TV dla dzieci)
  • 1990÷1992 – „Muminki” (serial TV dla dzieci)
  • 1988 – „Wielka pardubicka"
  • 1985÷1988 – „Troskliwe misie” (serial TV dla dzieci)
  • 1983 – „Dookoła świata z Willym Foggiem” (serial TV dla dzieci)
  • 1983 – „Kwiaty polskie” (film muzyczny)
  • 1980 – „Pomnik (Zajączkowski A.)” (film dokumentalny)
  • 1975 – „Beksa"
  • 1970 – „Walcząca satyra” (film dokumentalny)
  • 1968 – „Śladami Kopernika” (film dokumentalny)
  • 1965 – „Walizka” (film dokumentalny)
  • 1965 – „Produkt – Funkcja – Forma” (film dokumentalny)
  • 1965 – „Polska rzeźba współczesna” (film dokumentalny)
  • 1965 – „Na śnieżkę” (film dokumentalny)
  • 1965 – „Dwa tygodnie lata” (film fabularny-krótkometrażowy)
  • 1964 – „Na turystycznych szlakach” (film dokumentalny)

Teatr[3]Edytuj

  • 2007 – Uwaga! Bajki na drodze (reż. Marcin Ehrlich) – muzyka (Olsztyński Teatr Lalek)
  • 2007 – Kopciuszek (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne (Teatr Bajka, Warszawa)
  • 2006 – Cud mniemany czyli Krakowiacy i Górale – kierownictwo muzyczne i opracowanie muzyczne
  • 2006 – Pastorałka – przygotowanie muzyczne,
  • 2006 – Won! (reż. Barbara Borys-Damięcka) – kierownictwo muzyczne oraz postać: Solista Ludowy (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2004 – Opera za trzy grosze (reż. Laco Adamik) – dyrygent (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2004 – Ciotka Karola (reż. Waldemar Matuszewski) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2003 – Trzewiki szczęścia (reż. Barbara Borys-Damięcka) – kierownictwo muzyczne i opracowanie, aranżacje (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2003 – Party (reż. Barbara Borys-Damięcka) – muzyka oraz postać: Akompaniator (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 2002 – Pułapka na myszy (reż. Jan Bratkowski) – aranżacja muzyczna (Teatr Nowy im.Morcinka, Zabrze)
  • 2002 – Pułapka na myszy (reż. Jan Bratkowski) – aranżacja muzyczna (Teatr im.Mickiewicza, Częstochowa)
  • 2001 – Pułapka na myszy (reż. Jan Bratkowski) – aranżacja muzyczna (Teatr Polski, Warszawa)
  • 2001 – Król Ból (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne i aranżacje (Teatr Nowy, Warszawa)
  • 2001 – Kopciuszek (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 2000 – Kopciuszek (reż. Zbigniew Marek Hass) – opracowanie muzyczne i aranżacje (Teatr im.Jaracza, Olsztyn)
  • 1999 – Niech no tylko zakwitną jabłonie (reż. Wojciech Kościelniak) – aranżacja (Teatr Telewizji)
  • 1998 – Szeptem...w taką noc (reż. Barbara Borys-Damięcka) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1997 – Rozkoszna dziewczyna (reż. Barbara Borys-Damięcka) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1997 – Kopciuszek (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne i aranżacja (Teatr im.Mickiewicza, Częstochowa)
  • 1996 – Warszawka (z) bawi się (reż. Zbigniew Korpolewski) – kierownictwo muzyczne wraz z Robertem Obcowskim (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1996 – Królowa przedmieścia (reż. Barbara Borys-Damięcka) – muzyka, kierownictwo muzyczne oraz aranżacja (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1995 – Książę i żebrak (reż. Zbigniew Bogdanski) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1995 – Irena do ... Benefis Ireny Kwiatkowskiej (reż. Zbigniew Korpolewski) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1994 – Cafe "Pod Minogą" (reż. Zbigniew Korpolewski) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1993 – Tych lat nie odda nikt (reż. Zbigniew Korpolewski) – kierownictwo muzyczne wraz z Ryszardem Poznakowskim (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1993 – Maniery miłosne (reż. Zbigniew Korpolewski) – postać: Muzyk na stanowisku oraz kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1993 – Król Ból (reż. Karol Stępkowski) – opracowanie muzyczne i aranżacja (przedstawienie impresaryjne)
  • 1992 – W inne czasy (reż. Krzysztof Jaślar) – kierownictwo muzyczne wraz z Ryszardem Poznakowskim (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1991 – Taniec kogutów (reż. Zbigniew Korpolewski) – muzyka i kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1991 – Kopciuszek (reż. Karol Stępkowski) – postać: Egzotyczny Gość (Teatr Północny, Warszawa)
  • 1990 – Nie trzeba się zarzekać (reż. Olga Lipińska) – opracowanie muzyczne (Teatr Telewizji)
  • 1990 – Obyś żył w ciekawych czasach (reż. Witold Filler) – muzyka i kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1990 – Broadway róg Litewskiej (reż. Witold Filler) – kierownictwo muzyczne i opracowanie muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1989 – Roxy (reż. Tadeusz Pluciński) – muzyka (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1988 – W zielonozłotym Singapurze (reż. Witold Filler) – kierownictwo muzyczne i opracowanie muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1987 – Szalone lata (reż. Witold Filler) – postać: Pan Czesio oraz kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1987 – Piczomira królowa Branlomanii (reż. Zdzisław Leśniak) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1986 – My Fair Lady (reż. Ryszard Pietruski) – kierownictwo muzyczne i dyrygentura (Operetka Warszawska)
  • 1985 – Wiele hałasu o pchłę (reż. Roman Kłosowski) – instrumentacja (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1985 – Madame Sans-Gene (reż. Bogusława Czosnowska) – aranżacja muzyczna wraz z B.Matrackim, S.Rudko (Teatr Muzyczny, Poznań)
  • 1985 – Huśtawka (reż. Wojciech Kępczyński) – kierownictwo muzyczne i dyrygentura (Teatr Muzyczny, Gdynia)
  • 1985 – Co kto lubi (reż. Witold Filler) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1984 – Jak się nie kręć (reż. Olga Lipińska) – obsada aktorska (Teatr Telewizji)
  • 1984 – Seks i pieniądze (reż. Witold Filler) – muzyka (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1984 – Huśtawka (reż. Ryszard Pietruski) – kierownictwo muzyczne i dyrygentura (Operetka Warszawska)
  • 1983 – Seks i polityka (reż. Witold Filler) – muzyka (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1983 – Kłopot z dziewczyną perkusisty (reż. Roman Kłosowski) – opracowanie muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1982 – Festiwal za 100 zł. (reż. Witold Filler) – kierownictwo muzyczne (Teatr Syrena, Warszawa)
  • 1981 – Ja się nie boję braci Rojek (reż. Olga Lipińska) – aranżacja muzyczna wraz z R.Czubatym, K.Knittlem (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 1981 – Fachowcy (reż. Jerzy Gruza) – aranżacja muzyczna (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 1980 – Krasnoludki, krasnoludki (reż. Włodzimierz Nurkowski) – aranżacja muzyczna wraz z Mirosławem Jastrzębskim (Teatr im.Jaracza, Łódź)
  • 1979 – Siódme – mniej kradnij (reż. Olga Lipińska) – dyrygent (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 1979 – Krasnoludki, krasnoludki (reż. Zygmunt Wojdan) – aranżacja muzyczna wraz z Mirosławem Jastrzębskim (Teatr Powszechny im.Kochanowskiego, Radom)
  • 1979 – Krasnoludki, krasnoludki (reż. Wojciech Pokora) – aranżacja muzyczna i dyrygentura (Teatr Komedia, Warszawa)
  • 1976 – O zachowaniu przy stole (reż. Marian Jonkajtys) – dyrygent i aranżacje (Teatr na Targówku, Warszawa)
  • 1975 – Kto chce piosenkę (reż. Marian Jonkajtys) – opracowanie muzyczne wraz z Włodzimierzem Korczem (Teatr na Targówku, Warszawa)
  • 1974 – Gdy wróciły gołębie (reż. Marian Jonkajtys) – opracowanie muzyczne i aranżacja wraz z Włodzimierzem Korczem (Teatr na Targówku, Warszawa)

Nagrody i odznaczenia[4]Edytuj

  • 1996 – Nagroda Artystyczna Polskiej Estrady „Prometeusz"
  • 1968 – Nagroda Komitetu ds. Radia i TV, zespołowa, dla realizatorów programu „Śpiewki stare, ale jare"

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ XII Festiwal Piosenki Radzieckiej, Zielona Góra, 9-12 czerwca 1976, b.n.s.
  2. ↑ Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 49, 3 grudnia 2015, s. 29
  3. ↑ a b Na podstawie filmpolski.pl
  4. ↑ Na podstawie e-teatr.pl

BibliografiaEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Czesław_Majewski&oldid=56385165”