Czesław Strumiłło

polski chemik

Czesław Strumiłło (ur. 17 lutego 1930 w Wilnie, zm. 30 września 2018) – polski specjalista w dziedzinie inżynierii chemicznej, profesor nauk chemicznych, twórca szkoły naukowej w dziedzinie suszarnictwa, były rektor Politechniki Łódzkiej.

Czesław Strumiłło
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1930
Wilno

Data śmierci

30 września 2018

Profesor nauk chemicznych
Specjalność: procesy cieplne i dyfuzyjne
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Doktorat

1961 – nauki techniczne
Politechnika Łódzka

Habilitacja

1966

Profesura

1981

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Doktor honoris causa
Strathclyde University – 1989
Politechnika Łódzka – 2000
West Hungarian University – 2001
Dziekan
Wydział

Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska PŁ

Okres spraw.

1993–1999

Rektor
Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres spraw.

1987–1990

Poprzednik

Jerzy Kroh

Następca

Jan Krysiński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

W 1952 ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej. W 1960 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, w 1966 stopień doktora habilitowanego, w 1974 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1981 profesora zwyczajnego.

Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu w Strathclyde w Wielkiej Brytanii, Politechniki Łódzkiej[1] oraz West Hungarian University na Węgrzech. Jest członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[2]. Był dwukrotnie wybierany do Komitetu Badań Naukowych, w latach 1993–1996 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego KBN oraz przewodniczył Komisji Badań Stosowanych. Jest wiceprezesem Łódzkiego Oddziału PAN, wiceprzewodniczącym Komitetu Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN, delegatem Polski do Drying Working Party oraz do Science Advisory Committee European Federation of Chemical Engineering. W roku 1995 otrzymał tytuł Profesora Honorowego Uniwersytetu Tianjin w Chinach.

W latach 1984–1987 pełnił funkcję prorektora, a w latach 1987–1990 rektora Politechniki Łódzkiej. W latach 1993–1999 był dziekanem Wydziału Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska PŁ.

Jego działalność naukowa związana była z transportem ciepła i masy w procesach destylacji, odparowania, suszarnictwa i fluidyzacji. Jest autorem pierwszej polskiej monografii z dziedziny suszenia „Podstawy Teorii i Techniki Suszenia”. Dorobek naukowy obejmuje 250 oryginalnych publikacji, 7 podręczników i monografii związanych z inżynierią chemiczną i procesową. Wypromował 15 doktorów.

Za osiągnięcia w pracy naukowej, edytorskiej, dydaktycznej i organizatorskiej otrzymał 12 nagród Ministra Edukacji Narodowej, Nagrodę Naukową miasta Łodzi, międzynarodową nagrodę Award for Exellence in Drying Research (1994) oraz Lifetime Achievement Award (2008). Posiadał wiele odznaczeń państwowych i honorowych[3].

Pochowany na cmentarzu na Mani w Łodzi[4].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Doktoraty honoris causa w PŁ. p.lodz.pl. [dostęp 2014-09-01].
  2. Członkowie rzeczywiści PAN – Wydział IV. pan.pl. [dostęp 2014-09-01].
  3. Urszula Cywińska. Jubileusz 85-lecia prof. Czesława Strumiłło. „Życie uczelni: biuletyn informacyjny Politechniki Łódzkiej”. 132, s. 22-24, czerwiec 2015. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej. ISSN 1425-4344. 
  4. nekrolog, Politechnika Łódzka 1 października 2018

Bibliografia edytuj

  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1263-1264
  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 242-243.
  • Jubileusz prof. Czesława Strumiłło. 2010-02-17. [dostęp 2014-09-01].

Linki zewnętrzne edytuj