Czesław Ura (ur. 31 marca 1925 w Węgrcach[1], zm. 1998[2]) – polski polityk i prawnik, działacz ZSL, w latach 1985–1989 członek Trybunału Stanu.

Czesław Ura
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1925
Węgrce

Data śmierci

1998

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Stanowisko

zastępca członka Trybunału Stanu (1985–1989)

Partia

Stronnictwo Ludowe, Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Syn Andrzeja i Stanisławy. W drugiej połowie lat 40. pracował jako księgowy w Państwowym Banku Rolnym w Lublinie i w Oddziale Wojewódzkim Banku Rolnego w Szczecinie. Od 1945 do 1947 działał w Związku Walki Młodych, m.in. jako sekretarz lubelskiej komórki. Od 1948 należał do Stronnictwa Ludowego, był sekretarzem jego kół w Lublinie i Szczecinie. W 1949 przeszedł do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w kolejnym roku został prezesem koła w Szczecinie. W latach 50. zatrudniony w Naczelnym Komitecie ZSL, gdzie był instruktorem i kierownikiem Biura Listów i Zażaleń. W kolejnych dekadach awansował w strukturze, był m.in. wiceprzewodniczącym Komisji Rad Narodowych i wicekierownikiem Wydziału Organizacyjnego, członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej NK ZSL oraz zastępcą przewodniczącego (1972–1988) i przewodniczącym (1988–1989) Głównego Sądu Partyjnego[1].

Ukończył studia wyższe, od 1961 do 1966 był doktorantem w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. Autor książki Samorząd terytorialny w Polsce Ludowej 1944–1950: zagadnienia ustrojowe[3]. Od 1970 do 1972 adiunkt w Instytucie Nauk Prawnych PAN, w 1972 starszy radca w Zakładzie Administracji Państwowej Urzędzie Rady Ministrów. W latach 1972–1976 sekretarz Prezydium Zrzeszenia Prawników Polskich, jednocześnie od 1974 do 1986 był wiceprezesem Głównego Arbitrażu Gospodarczego[1]. W II kadencji (listopad 1985–lipiec 1989) był członkiem Trybunału Stanu[4].

W 1955 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w pracy społeczno-politycznej i zawodowej[5] oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej[6].

Przypisy edytuj