Czeski Palatynat

Czeski Palatynat (czes. Česká Falc), od XIX wieku znany także pod nazwą Nowe Czechy (czes. Nové Čechy) – czeski region historyczny na obszarze współczesnej północno-wschodniej Bawarii.

Korona Czeska za panowania króla Karola Luksemburskiego z Czeskim Palatynatem

Obszar Czeskiego Palatynatu leży w północnej części Górnego Palatynatu, na południowych krańcach Górnej Frankonii i wschodnich krańcach Środkowej Frankonii. Największym miastem jest położone na zachodnim krańcu regionu Erlangen, nie licząc Norymbergi która w niewielkim stopniu sięga Nowych Czech po poszerzeniu granic miasta w XIX wieku.

HistoriaEdytuj

 
Zamek Wacława w Lauf an der Pegnitz

Region został pozyskany w 1353 przez króla Czech Karola Luksemburskiego[1][2][3] z rąk Ruprechta Wittelsbacha tytułem rekompensaty za niespłacone pożyczki[4]. W 1355 został inkorporowany w granice Królestwa Czech[1]. Stolica administracyjna Czeskiego Palatynatu została ustanowiona w mieście Sulzbach[4][5], natomiast dla funkcji reprezentacyjnych decyzją króla z 1356 wzniesiono zamek (zwany Zamkiem Wacława z racji na posąg księcia czeskiego Wacława I Świętego wieńczący bramę wjazdową) w miejscowości Lauf[2][6], leżącej na szlaku łączącym stolicę Czech Pragę z Norymbergą, w której w 1361 i 1368 przyszli na świat kolejni królowie Czech Wacław IV Luksemburski i Zygmunt Luksemburski. W latach 1355-71 najwyższym hetmanem Czeskiego Palatynatu był czeski szlachcic Bušek młodszy z Velhartic[7]. W grudniu 1361 król Karol zakupił od biskupstwa Bambergu miejscowość Erlangen[8] i włączył do Czeskiego Palatynatu. W 1373 Karol Luksemburski przekazał większość regionu Wittelsbachom w zamian uzyskując dla Korony Czeskiej Elektorat Brandenburgii z Berlinem[3]. W granicach Czech pozostała północna część regionu z miejscowościami Erlangen, Weiden, Pegnitz, Auerbach, Eschenbach[5]. Stolicę regionu przeniesiono wówczas do Auerbach, które pełniło tę funkcję do 1400 roku[4][5]. Pozostałą część regionu utracił do 1401 król Wacław IV[1][3], jednakże niektóre miejscowości uznawały formalne zwierzchnictwo królów Czech aż do XIX wieku. Za panowania czeskiego prawa miejskie otrzymały m.in. Lauf, Pegnitz, Eschenbach, Velden i Erlangen.

Czeski Palatynat graniczył na wschodzie z Czechami, na północy z Burgrabstwem Norymbergi, na zachodzie z księstwem biskupim Bambergu i Wolnym Miastem Norymbergą, a na południu z Landgrafstwem Leuchtenbergu oraz Górnym Palatynatem należącym do Palatynatu Reńskiego.

W 1783 czeski historyk František Martin Pelcl użył w stosunku do regionu określenia Nowe Czechy[4]. Nowa nazwa się przyjęła w XIX wieku. W 1871 cały obszar Czeskiego Palatynatu znalazł się w granicach Cesarstwa Niemieckiego i pozostaje w posiadaniu Niemiec do dziś. W 1899 w granice Norymbergi włączono Erlenstegen - dawną przygraniczną miejscowość Nowych Czech.

W 1934 w Zamku Wacława odkryto galerię 112 herbów czeskich, morawskich i śląskich rodów szlacheckich, ziem, miast i biskupstw[6][9]. Jest to najcenniejszy tego typu zbiór dla czeskiej heraldyki.

MiastaEdytuj

 
Erlangen

Największe miasta Nowych Czech współcześnie:

miasto populacja (2014) rejencja
1.   Erlangen 106 423 Środkowa Frankonia
2.   Weiden in der Oberpfalz 41 817 Górny Palatynat
3.   Lauf an der Pegnitz 26 122 Środkowa Frankonia
4.   Sulzbach-Rosenberg 19 380 Górny Palatynat
5.   Pegnitz 13 346 Górna Frankonia
6.   Hersbruck 12 132 Środkowa Frankonia

GaleriaEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c Největší Čech - Historie po obdobích, www.ceskatelevize.cz [dostęp 2017-11-17] (cz.).
  2. ↑ a b Lauf an der Pegnitz. Husitská kulturní stezka. [dostęp 2016-03-23].
  3. ↑ a b c České historické země - Horní Falc. Atlas Česka. [dostęp 2016-03-23].
  4. ↑ a b c d Goldene Straße - Karl VI. und die Oberpfalz, www.asamnet.de [dostęp 2017-11-17].
  5. ↑ a b c Neuböhmen. Weber-Rudolf.de. [dostęp 2016-03-24].
  6. ↑ a b Wappensaal Wasserschloss Lauf an der Pegnitz. Planet Franken Online. [dostęp 2016-03-24].
  7. ↑ z Velhartic, Bušek, †1371, český šlechtic - CoJeCo.cz - Vaše encyklopedie, www.cojeco.cz [dostęp 2017-11-17] (cz.).
  8. ↑ Erlangen | Germany | Britannica.com, www.britannica.com [dostęp 2017-11-17] (ang.).
  9. ↑ Lauf an der Pegnitz: Jaký bude další osud erbovní klenotnice Českého království? - stavitele-katedral.cz, stavitele-katedral.cz [dostęp 2017-11-17] (cz.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Czeski_Palatynat&oldid=52205580”