Wikipedia

Czorsztyn

wieś w województwie małopolskim

Czorsztyn – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn. Położona jest na wschodnim skraju Kotliny Orawsko-Nowotarskiej, na pograniczu Pienin i Gorców nad Zbiornikiem Czorsztyńskim. Obecny Czorsztyn był do momentu powstania zbiornika retencyjnego znany jako Czorsztyn Nadzamcze. Sama wieś Czorsztyn mieściła się u podnóża Zamku Czorsztyńskiego. Część Czorsztyna mieszcząca m.in. siedzibę władz gminy Czorsztyn, znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie skrzyżowania znajdującego się ok. 1,5 km od wsi Czorsztyn, w kierunku Nowego Targu.

Artykuł

49°26′13″N 20°19′35″E

- błąd

39 m

WD

49°26'8.84"N, 20°19'20.93"E

- błąd

1 m

Odległość

328 m

Czorsztyn
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

nowotarski

Gmina

Czorsztyn

Liczba ludności (2022)

407[1]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

34-440[2]

Tablice rejestracyjne

KNT

SIMC

0422570

Położenie na mapie gminy Czorsztyn
Mapa konturowa gminy Czorsztyn, w centrum znajduje się punkt z opisem „Czorsztyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Czorsztyn”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Czorsztyn”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Czorsztyn”
Ziemia49°26′13″N 20°19′35″E/49,436944 20,326389
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Miejscowość turystyczna i wypoczynkowa z rozwiniętą infrastrukturą turystyczną: baza noclegowa, przystań statków spacerowych, znakowany szlak turystyczny.

Historia Edytuj

Wieś Czorsztyn (dawny niem. Zornsteyn (1395), Schorstein (1777) kamień gniewu[3]), lokowana była na początku XIII wieku podobnie jak pobliski Grywałd, Dursztyn, Frydman, Falsztyn, Rychwałd i inne przez osadników niemieckich sprowadzanych przez króla węgierskiego Andrzeja II.

W roku 1246 właścicielem zamku w Czorsztynie był Piotr Wydżga, szlachcic ziemi krakowskiej herbu Janina, następnie krzyżowiec, był on również właścicielem zamku Rytra, Łącka oraz zamku Lemiasz.

W okresie panowania króla Kazimierza III Wielkiego zamek ten został obwarowany murami.

Od XV wieku starostwo (m.in. własność Zawiszy Czarnego). Zamek spalony w 1433 r. przez husytów, następnie odbudowany. W 1651 ośrodek powstania chłopskiego Kostki Napierskiego, w latach 1768–1782 punkt oporu konfederatów barskich. Powolna degradacja zamku od pożaru w 1792 r.[4]

Po zaborach Czorsztyn należał do Cesarstwa Austrii[5]. W 1819 roku wieś zakupił od skarbu Austrii Jan Maksymilian Drohojowski, którego rodzina zbudowała domy dla letników w XIX wieku[5]. Stanisław Drohojowski na początku XX wieku zainicjował stworzenie letniska w części znajdującej się dziś nad wodą, w Nadzamczu[5]. W okresie budowy zbiornika część zabytkowej zabudowy przeniesiono do skansenu na półwyspie Stylchyn[5].

W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Czorsztyn”[6]. W 1932 roku Wanda Kossecka założyła w Czorsztynie pracownię, w której uczyła lokalne tkaczki tkania kilimów i gobelinów. Był to pierwszy warsztat, w którym tkano kilimy na Podhalu. Po wojnie pracownia została włączona do Cepelii, tworząc prace na eksport[7].

1 września 1939 r. Czorsztyna przed wkraczającymi wojskami słowackimi bronił pluton z batalionu KOP „Żytyń”, który wobec przewagi wroga musiał tego samego dnia wycofać się.[8]

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Czorsztyn. W 1973 reaktywowano gminę Czorsztyn. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie nowosądeckim. W tym okresie został rozpoczęty i ostatecznie zrealizowany plan budowy zbiornika retencyjnego znanego obecnie jako Jezioro Czorsztyńskie[9] (Zbiornik Czorsztyński). Powstanie owego zbiornika zamknęło historię starego Czorsztyna mieszczącego się u podnóża Zamku Czorsztyńskiego oraz rozpoczęło historię nowego Czorsztyna powstałego z rozbudowy Czorsztyna Nadzamcze.

W latach 80. XX w. dzięki inicjatywie proboszcza z Maniów, ks. prałata Antoniego Siudy i zaangażowaniu ludności zbudowano kościół pw. Matki Boskiej Fatimskiej poświęcony w 1992 przez arcybiskupa krakowskiego, ks. kardynała Franciszka Macharskiego. Świątynia znajduje się przy ul. Jana Pawła II[10]. Wyposażenie pochodzi z kościoła w Starych Maniowach (pod zalewem)[11].

W miejscowości funkcjonuje rzymskokatolicki rektorat NMP Fatimskiej[12].

Zabytki Edytuj

 
Zamek w Czorsztynie
 
Zamek
 
Kościół w Czorsztynie

Folklor Edytuj

Okolica podhalańska posiada wyraźnie wyodrębnioną autentyczną i żywą kulturę lokalną, na którą składa się folklor góralski; m.in. gwara podhalańska, będąca dobrze rozpoznawalna w Polsce. Charakterystyka folkloru widoczna jest dodatkowo w kuchni, rękodziele ludowym, a także muzyce, tańcu i oryginalnym stroju podhalańskim.

Pod koniec lat 90. XX wieku na półwyspie Stylchyn urządzono kompleks skansenowo-turystyczny Osada Czorsztyn.

Przypisy Edytuj

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 203 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Maria Malec. Słownik nazw geograficznych Polski. 2003. WN PWN. ISBN 83-01-13857-2.
  4. ↑ Rafał Monita: Jezioro Czorsztyńskie. Kraków: 2017. ISBN 978-83-65686-11-4.
  5. ↑ a b c d Monita 2017 ↓.
  6. ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 28. ISBN 83-87424-77-3.
  7. ↑ Wanda Gentil-Tippenhauer, Wanda Kossecka (1893-1955), „Polska Sztuka Ludowa”, 11 (3), 1957, s. 191–192.
  8. ↑ Słowacki udział w wojnie. Okupacja polskiego Spiszu i Orawy, Przystanek Historia [dostęp 2022-09-09] (pol.).
  9. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 50, ISBN 83-239-9607-5.
  10. ↑ Położenie kościoła.
  11. ↑ Historia kościoła.
  12. ↑ Rektorat.

Linki zewnętrzne Edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Czorsztyn&oldid=70094581”