Dłużec (jezioro w powiecie mrągowskim)

jezioro w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki

Dłużec (daw. Langendorfer See[2]) – jezioro w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki[3].

Dłużec
Ilustracja
Widok na zabudowania wsi Dłużec z jeziora Dłużec
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Pojezierze Mrągowskie

Wysokość lustra

132,2 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

123,1 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


6,3 m
19,8 m

Objętość

7 725,7 tys. m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

III (1992)[1]

Rzeki zasilające

Sobiepanka

Rzeki wypływające

Babięcka Struga

Położenie na mapie gminy Piecki
Mapa konturowa gminy Piecki, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Dłużec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Dłużec”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Dłużec”
Położenie na mapie powiatu mrągowskiego
Mapa konturowa powiatu mrągowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Dłużec”
Ziemia53°46′09″N 21°13′53″E/53,769167 21,231389

Położenie

edytuj

Jezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[1], w mezoregionie Pojezierza Mrągowskiego[4]. Do zbiornika wodnego od północy uchodzi Sobiepanka, która wcześniej wypływa z jeziora Kujno. Z południowej części jeziora wypływa Babięcka Struga, która następnie kieruje się do jeziora Białego. Akwen ma też połączenie z jeziorem Zdrężno poprzez ciek wodny[5]. W okolicach brzegów położone są wsie: Dłużec, Rutkowo i Borowe[6].

Dłużec leży na terenie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Jeziora Sorkwickie” ustanowionego rozporządzeniem wojewody warmińsko-mazurskiego z dnia 9 sierpnia 2007 roku o powierzchni 4 460 ha[7]. Jest częścią najpopularniejszego szlaku kajakowego na Mazurach – szlaku rzeki Krutyni, który liczy 91 km[8].

Zgodnie z typologią abiotyczną zbiornik wodny został sklasyfikowany jako jezioro o wysokiej zawartości wapnia, o dużym wypływie zlewni, stratyfikowane, leżące na obszarze Nizin Wschodniobałtycko-Białoruskich (6a)[9].

Jezioro jest wykorzystywane gospodarczo przez Gospodarstwo Rybackie Mrągowo[10]. Leży na terenie obwodu rybackiego Jeziora Białe w zlewni rzeki Pisa – nr 36[11]. Na jego terenie obowiązuje strefa ciszy[10].

Zgodnie z badaniem z 1992 roku przyznano akwenowi III klasę czystości[1].

Morfometria

edytuj

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 123,1 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 6,3 m, a maksymalna to 19,8 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 132,2 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 7 725,7 tys. m³[1].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 112,5 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody to 131,5 m n.p.m.[1]

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 378, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  2. Minister Administracji Publicznej, Monitor Polski. Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa, 8 maja 1950, Nr A-52 Poz. 588, Pow. 588. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej o Przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości., monitorpolski.gov.pl, 8 maja 1950, s. 427 [dostęp 2017-02-02].
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 61, ISBN 83-239-9607-5.
  4. Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
  5. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal 2 iMap TOPO. geoportal.gov.pl. [dostęp 2016-11-07].
  6. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal 2 iMap RASTER. geoportal.gov.pl. [dostęp 2016-11-07].
  7. 1700 Rozporządzenie Nr 26 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 9 sierpnia 2007 r. w sprawie w sprawie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Jeziora Sorkwickie”.. „Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego”. 122, s. 6549–6550, 2007-08-14. Olsztyn: Wojewoda Warmińsko-Mazurski. ISSN 1508-4817. [dostęp 2017-01-13]. 
  8. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Sorkwity, str. 33. Biuletyn Informacji Publicznej Gmina Sorkwity, 2014-08-29. [dostęp 2016-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  9. Ministerstwo Środowiska, Raport dla Obszaru Dorzecza Wisły z realizacji art. 5 i 6, zał. II, III, IV Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, marzec 2005, s. 126 [dostęp 2016-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  10. a b Wykaz jezior - Gospodarstwo Rybackie Mrągowo. [dostęp 2016-11-07].
  11. Sejmik Warmińsko-Mazurski: Plan ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego do 2021r, str. 39. parkikrajobrazowewarmiimazur.pl, 01–04.2011. [dostęp 2016-11-07].