Długi Marsz

Długi Marsz
	chińska wojna domowa
Czas	16 października 1934 – 22 października 1935
Miejsce	Jiangxi → Guangxi/Hunan → Guizhou → Syczuan → Gansu → Shaanxi
Terytorium	Republika Chińska
Przyczyna	potrzeba przegrupowania wojsk KPCh wobec ofensywy KMT
Strony konfliktu
Chińska Republika Rad; Komunistyczna Partia Chin	Kuomintang
Dowódcy
Mao Zedong,; Zhu De,; Ye Jianying,; Peng Dehuai	Czang Kaj-szek,; Bai Chongxi
Siły
≈ 70 000 żołnierzy,; 30 000 cywilów	≈ 300 000
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Długi Marsz (chiń. upr. 长征; chiń. trad. 長征; pinyin Chángzhēng) – przegrupowanie Chińskiej Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej z prowincji Jiangxi w południowo-wschodnich Chinach do Chin północno-zachodnich w okresie od października 1934 do października 1935 roku.

W czasie drugiej rewolucyjnej wojny domowej (1927–1934) Czang Kaj-szek rozpoczął w 1930 roku cykl pięciu kampanii okrążających, mających na celu zniszczenie baz rewolucyjnych Komunistycznej Partii Chin w prowincjach Jiangxi, Hunan, Fujian i Zhejiang.

Podczas piątej kampanii wojska Kuomintangu otoczyły Centralną Bazę Rewolucyjną w Ruijin w prowincji Jiangxi. W październiku 1934 roku główne wojska KPCh zdołały przebić się przez pierścień armii Czang Kaj-szeka i rozpoczęły marsz w kierunku północnych Chin, po drodze łącząc się z pozostałymi siłami komunistycznymi.

W Długim Marszu uczestniczyło 70 tysięcy żołnierzy i 30 tysięcy cywilów. Siły komunistyczne przeszły przez jedenaście prowincji, przebywając 12 tysięcy kilometrów i w październiku 1935 roku dotarły do prowincji Shaanxi. W czasie stoczonych podczas Długiego Marszu walk ze ścigającymi je siłami Kuomintangu wojska komunistyczne straciły prawie 50% swojego stanu osobowego.

Podczas Długiego Marszu, w styczniu 1935 roku w Zunyi na rozszerzonej naradzie Biura Politycznego Komitetu Centralnego wybrano nowe kierownictwo KPCh, na czele z Mao Zedongiem^[1].

Zobacz teżEdytuj

Chang Zheng (rakieta)

PrzypisyEdytuj

↑ Mao Tse-TungT.T., Dzieła wybrane, t. 1, Książka i Wiedza, 1956, s. 212 .

BibliografiaEdytuj

Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.
Encyklopedia historyczna świata.. T. X. Kraków: Wyd. Opres, 2002. ISBN 83-85909-72-9.
Mao Tse-Tung, Dzieła wybrane tom 1, Warszawa: Książka i Wiedza, 1956.

[1] Mao Tse-TungT.T., Dzieła wybrane, t. 1, Książka i Wiedza, 1956, s. 212 .

[1]