Długokąty (powiat żyrardowski)
wieś w województwie mazowieckim, powiecie żyrardowskim
Długokąty – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Puszcza Mariańska[5][4].
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
213[2] |
| Strefa numeracyjna |
46 |
| Kod pocztowy |
96-330[3] |
| Tablice rejestracyjne |
WZY |
| SIMC |
0734736[4] |
Położenie na mapie gminy Puszcza Mariańska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu żyrardowskiego  | |
 51°58′31″N 20°18′00″E/51,975278 20,300000[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0734742 | Długokąty Małe | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego.
W skład sołectwa Długokąty wchodzą częściowo Długokąty (nr 1- 41) i Budy-Kałki[6].
W Długokątach znajduje się nieużywany przystanek kolejowy linii Skierniewice – Łuków (obecnie rozebrany).
Pochodzenie nazwy Długokąty jak do tej pory nie jest znane, zachodzi hipoteza, że nazwa ta ma związek z autentycznym brakiem jakichkolwiek zakrętów na całej powierzchni dróg wiejskich, nie wliczając lekkiego łuku w kierunku wsi Budy Kałki.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 24215
- ↑ Wieś Długokąty w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-12-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 224 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ BIP gminy, wykaz sołectw
Linki zewnętrzne edytuj
- Długokąty (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 38.