Dagurowie, Daurowie, Dachurowie, Dahurowie – naród pochodzenia mongolskiego.

Dagurowie
Populacja

250 tys. (1980)

Miejsce zamieszkania

Chiny

Język

dagurski

Religia

lamaizm, szamanizm

Pokrewne

Chałchasi, Buriaci

Dagurowie zamieszkują północną część Mongolii Wewnętrznej (Chiny). Trudnią się myślistwem, rolnictwem i hodowlą. Około 250 tys. osób (1980). Posługują się językiem dagurskim. Do połowy XVII wieku koczowali również na obecnym terytorium Rosji (nad górnym Amurem, Szyłką i Zeją) i z tego powodu południowe Zabajkale nazwano Daurią[1]. Wcieleni do służby w armii dynastii Qing w 1643 i 1651 roku Dagurowie odparli najazdy rosyjskich kozaków[2].

Przypisy edytuj

  1. Europa Wschodnia, Azja Północna i Środkowa, Zakaukazie. Encyklopedia Geografii Świata 2, red. J. Maj-Szatkowska, Warszawa 1997, s. 153.
  2. History – china.org.cn/e-groups/shaoshu/shao-2-daur.htm.

Bibliografia edytuj

  • Encyklopedia powszechna PWN. ABCDEF, Tom 1. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 565.
  • Joanna Maj-Szatkowska (red.): Europa Wschodnia, Azja Północna i Środkowa, Zakaukazie. Encyklopedia Geografii Świata 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1997, s. 153. ISBN 83-214-0846-X.
  • The Daur ethnic minority