Dan Petrescu

rumuński piłkarz i trener piłkarski

Daniel Vasile Petrescu (ur. 22 grudnia 1967 w Bukareszcie) – rumuński piłkarz występujący na pozycji prawego obrońcy, oraz trener piłkarski.

Dan Petrescu
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Daniel Vasile Petrescu

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1967
Bukareszt

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Informacje klubowe
Klub

CFR Cluj (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
1977–1985 Steaua Bukareszt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1985–1991 Steaua Bukareszt 95 (28)
1986–1987 FC Olt Scornicești (wyp.) 24 (0)
1991–1993 Foggia 55 (7)
1993–1994 Genoa CFC 24 (1)
1994–1995 Sheffield Wednesday 39 (3)
1995–2000 Chelsea 151 (17)
2000–2001 Bradford City 17 (1)
2001–2002 Southampton 11 (2)
2002–2003 Național Bukareszt 20 (0)
W sumie: 436 (59)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989–2000  Rumunia 95 (12)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002–2003 Național Bukareszt (grający asystent)
2003 Sportul Studențesc
2003–2004 Rapid Bukareszt
2004–2005 Sportul Studențesc
2006 Wisła Kraków
2006–2009 Unirea Urziceni
2009–2012 Kubań Krasnodar
2012–2014 Dinamo Moskwa
2014 Al-Arabi SC
2015 ASA Târgu Mureș
2015–2016 Jiangsu Sainty
2016 Kubań Krasnodar
2016–2017 Al-Nasr Dubaj
2017–2018 CFR Cluj
2018–2019 Guizhou Hengfeng
2019–2020 CFR Cluj
2021 Kayserispor
2021–2023 CFR Cluj
2023–2024 Jeonbuk Hyundai Motors
2024– CFR Cluj
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

edytuj

Jest wychowankiem Steaua Bukareszt. Jej zwycięstwo w Pucharze Europejskich Mistrzów Krajowych w 1986 oglądał z ławki rezerwowych. Trzy lata później w wieku 22 lat grał w finale tych samych rozgrywek, który tym razem Steaua przegrała.

Po upadku komunizmu w kraju wyjechał zagranicę. Przez trzy lata grał we Włoszech, a w 1994 przeniósł się do Anglii, do Sheffield Wednesday. W następnym sezonie był już zawodnikiem Chelsea, z którą dwukrotnie zdobył Puchar Anglii. W ciągu pięciu lat wystąpił w Premiership w barwach tego klubu w 150 meczach. Piłkarską karierę zakończył w 2003 w Naționalu Bukareszt.

W reprezentacjI Rumunii rozegrał 95 spotkań. Był partnerem w linii obrony Gheorghe Popescu i podstawowym zawodnikiem kadry w latach 90. XX wieku, kiedy, prowadzona przez Anghela Iordănescu, odnosiła największe sukcesy w historii: ćwierćfinał Mundialu 1994, udział w Euro 1996 oraz 1/8 finału w Mundialu 1998. Ostatnim turniejem, na którym wystąpił, było Euro 2000, które było pożegnaniem z reprezentacją dla większości przedstawicieli jego pokolenia (Popescu, Gheorghe Hagi, Miodrag Belodedici, Iulian Filipescu, Dorinel Munteanu).

Po zakończeniu piłkarskiej kariery rozpoczął pracę szkoleniową. Trenował Rapid Bukareszt, Sportul Studențesc Bukareszt, z którym wywalczył awans do Divizii A, oraz Wisłę Kraków, ale ze wszystkimi klubami rozstawał się szybko i nie zawsze w miłych okolicznościach. Wyjątkiem okazała się owocna praca w Unirei Urziceni, z którą między 2006 a 2009 rokiem zdobył pierwsze w historii klubu mistrzostwo kraju oraz awansował do fazy grupowej Ligi Mistrzów.

Sukcesy piłkarskie

edytuj
  • mistrzostwo Rumunii 1986, 1988 i 1989, Puchar Rumunii 1989 oraz finał Pucharu Mistrzów 1989 ze Steauą Bukareszt
  • Puchar Anglii 1997 i 2000, Puchar Ligi Angielskiej 1998 oraz Puchar Zdobywców Pucharów 1998 z Chelsea F.C.
  • finał Pucharu Rumunii 2003 z Naționalem

W lidze rumuńskiej rozegrał 139 meczów i strzelił 28 bramek.
W lidze włoskiej rozegrał 79 meczów i strzelił 8 bramek.
W lidze angielskiej rozegrał 215 meczów i strzelił 24 bramki.

W reprezentacji Rumunii od 1989 do 2000 rozegrał 95 meczów i strzelił 12 bramek – uczestnik Mistrzostw Świata 1994 (ćwierćfinał) i 1998 (1/8 finału) oraz Euro 1996 (faza grupowa) i Euro 2000 (ćwierćfinał).

Kariera szkoleniowa

edytuj

Samodzielną pracę szkoleniową rozpoczął w Rapidzie Bukareszt, ale jego przygoda z jednym z najbardziej utytułowanych klubów w Rumunii trwała zaledwie cztery miesiące. Od 2004 trenował drugoligowy Sportul Studențesc Bukareszt, który w tym samym sezonie wprowadził do pierwszej ligi. Podał się do dymisji w grudniu 2005 po konflikcie z prezesem klubu.

Od 1 stycznia do 18 września 2006 był szkoleniowcem Wisły Kraków. Na koniec sezonu 2005/2006 wywalczył z nią wicemistrzostwo Polski, chociaż po rundzie jesiennej zespół był liderem ekstraklasy. Po słabych wynikach na inaugurację nowego sezonu oraz po porażce 0:1 z Iraklisem Saloniki w Krakowie w Pucharze UEFA został zdymisjonowany.

26 września 2006 został trenerem klubu rumuńskiej Divizii A Unirea Urziceni. Dwa i pół roku później zdobył z nim pierwsze w historii mistrzostwo kraju, a następnie awansował do fazy grupowej Ligi Mistrzów, gdzie m.in. dzięki zwycięstwo nad Rangers (4:1) i FC Sevilla (1:0) klub zajął trzecie miejsce, premiowane grą w Lidze Europy. W grudniu 2009 rozwiązał kontrakt z Unireą. Wywołało to spekulacje mediów, które sugerowały, że trener jest bliski objęcia posady w jednym z zespołów europejskich[1]. Kilka tygodni wcześniej Rumun - bezskutecznie - ubiegał się o stanowisko selekcjonera reprezentacji Szkocji[2].

29 grudnia 2009 został trenerem Kubania Krasnodar[3]. Po dymisji Henryka Kasperczaka pojawił się w gronie kandydatów do przejęcia Wisły Kraków, lecz ostatecznie został w Kubaniu[4]. Kubań trenował do 14 sierpnia 2012.

Od czerwca 2015 roku Petrescu sprawuje funkcję trenera rumuńskiego klubu ASA Târgu Mureș.

Sukcesy trenerskie

edytuj

Wisła Kraków

Unirea Urziceni

Kubań Krasnodar

ASA Târgu Mureș

Jiangsu Sainty

CFR Cluj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Petrescu rozwiązał umowę z Unireą. Tylko Piłka, 2009-12-26. [dostęp 2009-12-26].
  2. BBC: Dan Petrescu is among 20 applicants for Scotland job (Dostęp 26 grudnia 2009)
  3. Oficjalnie: Petrescu będzie pracował w drugiej lidze rosyjskiej. Tylko Piłka, 2009-12-29. [dostęp 2009-12-30].
  4. Ekstraklasa. Za dwa dni Wisła ma mieć nowego trenera. Czy wróci Petrescu?. Sport.pl, 2010-08-15. [dostęp 2010-08-17].

Linki zewnętrzne

edytuj