Danieł Borimirow

bułgarski piłkarz

Danieł Borisow Borimirow (ur. 15 stycznia 1970 roku w Widinie), bułgarski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy lub - na ostatnim etapie kariery - defensywnego pomocnika, a także działacz piłkarski.

Danieł Borimirow
Даниел Боримиров
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1970
Widin

Pozycja

środkowy obrońca/def pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1987–1990 Bdin Widin 91 (18)
1990–1995 Lewski Sofia 123 (37)
1995–2004 TSV 1860 Monachium 214 (31)
2004–2008 Lewski Sofia 106 (29)
W sumie: 534 (115)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993–2005  Bułgaria 69 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2008–2009 Lewski Sofia, dyrektor sportowy
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Jest wychowankiem Bdinu Widin. W wieku dwudziestu lat trafił do Lewskiego Sofia, z którym przez kolejne pięć lat zdobył trzy tytuły mistrza oraz trzy Puchary kraju. Był aktywnym stoperem, nierzadko włączającym się w akcje ofensywne: w sezonie 1993–1994 strzelił 15 goli, rok później - 17. Łącznie w tym czasie wystąpił w 123 meczach.

Od 1995 do 2003 roku był zawodnikiem TSV 1860 Monachium, gdzie pod trenerskim okiem głównie Wernera Loranta wyrósł na czołową postać drużyny: w ciągu ośmiu lat spędzonych w TSV opuścił tylko 75 spotkań ligowych, w ostatnim okresie pełnił funkcję kapitana. Największym osiągnięciem z okresu gry w Monachium jest czwarte miejsce w Bundeslidze w sezonie 1999-2000 i udział w Lidze Mistrzów.

Po zakończeniu rundy jesiennej rozgrywek 2003-2004 powrócił do Lewskiego. W zespole prowadzonym od 2004 roku przez Stanomira Stoiłowa piłkarz występował w drugiej linii i wraz z Richardem Eromoigbe tworzył parę defensywnych pomocników. Od rundy wiosennej sezonu 2007–2008, po odejściu Elina Topuzakowa, był kapitanem zespołu. Ostatni mecz w barwach Lewskiego rozegrał w maju 2008 roku.

Następnie, w wieku 38 lat ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery.

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 18 lutego 1993 w towarzyskim meczu ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi (0:1). Jest młodszy o kilka lat od najlepszego pokolenia bułgarskich piłkarzy (urodzonego na początku lat 60. m.in. Christo Stoiczkowa, Emiła Kostadinowa, Krasimira Bałykowa i Jordana Leczkowa), jednak znalazł się w kadrze na Mundial 1994, na którym podopieczni Dimityra Penewa zajęli czwarte miejsce. Obok Canko Cwetanowa 24-letni Borimirow był najmłodszym członkiem ekipy. Zagrał w czterech meczach. Wystąpił również na Euro 1996 (trzy mecze, jako rezerwowy), Mundialu 1998 (trzy mecze, jako rezerwowy) oraz - jako jedyny uczestnik Mundialu 1994 - na Euro 2004 (jeden mecz). Rok później postanowił pożegnać się z kadrą.

Sukcesy piłkarskie edytuj

Kariera działacza piłkarskiego edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został dyrektorem sportowym Lewskiego. Zastąpił na tym stanowisku Nasko Sirakowa. Pracował tylko przez jeden sezon - po zakończeniu udanych rozgrywek 2008-2009 (mistrzostwo Bułgarii) zmienił go Georgi Iwanow.

Linki zewnętrzne edytuj