Dario Marianelli

włoski kompozytor

Dario Marianelli (ur. 21 czerwca 1963 w Pizie) – włoski kompozytor muzyki filmowej oraz klasycznej, pianista.

Dario Marianelli
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1963
Piza

Zawód

kompozytor

Lata aktywności

od 1994

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Dario Marianelli urodził się 21 czerwca 1963 w Pizie we Włoszech. W wieku sześciu lat rozpoczął naukę gry na fortepianie, przez osiem lat śpiewał także w chórze chłopięcym. W późniejszych latach pobierał nauki fortepianu w konserwatoriach we Florencji, Lucci i Livorno. Przez siedem lat studiował także prywatnie kompozycję.

W późniejszych latach przeniósł się na studia do Londynu, gdzie mieszka i tworzy do dzisiaj. Po roku podyplomowych studiów kompozytorskich w londyńskiej Guildhall School of Music and Drama, w której był przewodniczącym Stowarzyszenia Muzyki Współczesnej, otrzymał stypendium Fundacji Gulbenkiana na kurs kompozycji i choreografii prowadzony przez Judith Weir i Lloyda Newsona w Bretton University College. Dzięki kolejnym stypendiom udał się do Berlina, gdzie brał udział w serii warsztatów European Film Music. Później uczęszczał przez trzy lata do National Film and Television School w Beaconsfield, którą ukończył w 1997 r.

Karierę muzyczną Marianelli rozpoczął na początku lat 90. Początkowo tworzył oprawy muzyczne do różnego rodzaju przedstawień teatralnych i scenicznych (tańca współczesnego). Komponował także dzieła klasyczne (muzykę koncertową), w późniejszych latach tworząc dla BBC Symphony Orchestra oraz BBC Singers (muzyka wokalna). W świecie filmu zadebiutował w 1994 roku komponując do filmu Paddy’ego Breathnacha Ailsa. Do końca lat 90. napisał poza tym muzykę do tylko dwóch filmów kinowych: The Long Way Home i I Went Down tego samego reżysera. Tworzył natomiast przede wszystkim do filmów dokumentalnych, telewizyjnych i krótkometrażowych (głównie produkcji BBC i Channel 4) i komponował dzieła klasyczne (w tym swoją pierwszą symfonię).

Po roku 2000 kariera Marianellego w brytyjskim przemyśle filmowym zaczęła się rozwijać. Nawiązał on współpracę z reżyserem Julien Temple przy filmie Królestwo demonów (Pandaemonium) (pierwszy film do którego skomponował większą ilość muzyki). W 2001 r. stworzył oprawę muzyczną do filmu Wojownik Asifa Kapadii, z którym współpracował później także przy filmie Powracający koszmar w roku 2006 i Far North (2007). Przełom w jego karierze i rozgłos w Hollywood w 2005 r. przyniosły mu prace do filmów Nieustraszeni bracia Grimm, V jak vendetta, oraz Duma i uprzedzenie, za którą został nominowany do Oscara oraz do innych nagród branżowych. Ostatnim z tych filmów rozpoczął swoją współpracę z reżyserem Joe Wrightem. Owocem tej współpracy była muzyka do filmu Pokuta z 2007 r. za którą Marianelli otrzymał Oscara i Złotego Globa. Późniejsze filmy Wrighta do których komponował Marianelli to Solista (2009), Anna Karenina (2012) (kolejne nominacje do Oscara, Złotego Globu i nagrody BAFTA) i Czas mroku (2017). Inne filmy przy których pracował Marianelli to Wszyscy mają się dobrze (2009), Agora (2009), Jedz, módl się, kochaj (2010), Jane Eyre (2011) oraz dwie animacje studia Laika: Pudłaki oraz Kubo i dwie struny.

Filmografia edytuj

Filmy kinowe edytuj

Rok Tytuł Reżyser Wydanie płytowe
1994 Ailsa Paddy Breathnach
1995 The Long Way Home Paddy Breathnach
1997 I Went Down Paddy Breathnach Prophecy Records (1998)
2000 Being considered Jonathan Newman
Królestwo demonów (Pandaemonium) Julien Temple
2001 Odzyskać spokój (Happy Now) Philippa Cousins Movie Score Media (2010)
Wojownik (The Warrior) Asif Kapadia Cube Soundtracks (2002)
2002 Na tym świecie (In this World) Michael Winterbottom
2003 Nie oddam zamku (I Capture the Castle) Tim Fywell Movie Score Media (2007)
Wrzesień (September) Max Färberböck
Cheeky David Thewlis
2005 Sauf le respect que je vous dois Fabienne Godet
Strzelając do psów (Shooting Dogs) Michael Caton-Jones Movie Score Media (2007)
Nieustraszeni bracia Grimm (The Brothers Grimm) Terry Gilliam Milan Records (2005)
Duma i uprzedzenie (Pride & Prejudice) Joe Wright Decca Records (2005)
V jak vendetta (V for Vendetta) James McTeigue Astralwerks Records (2006)
2006 Powracający koszmar (The Return) Asif Kapadia Lakeshore Records (2006)
Opalowe marzenie (Opal Dream) Peter Cattaneo
2007 Lęk (Shrooms) Paddy Breathnach
Goodbye Bafana Bille August Varèse Sarabande (2007)
Pokuta (Atonement) Joe Wright Decca Records (2007)
Odważna (The Brave One) Neil Jordan Varèse Sarabande (2007)
Far North Asif Kapadia
2009 Solista (The Soloist) Joe Wright Decca Records (2009)
Agora (Ágora) Alejandro Amenábar Warner Music Spain (2009)
Wszyscy mają się dobrze (Everybody’s Fine) Kirk Jones Varèse Sarabande (2009)
2010 Jedz, módl się, kochaj (Eat Pray Love) Ryan Murphy Monkeywrench Records (2011)
2011 Jane Eyre Cary Fukunaga Sony Classical (2011)
Połów szczęścia w Jemenie (Salmon Fishing in the Yemen) Lasse Hallström Lakeshore Records (2012)
2012 Anna Karenina Joe Wright Decca Records (2012)
Kwartet Dustin Hoffman Decca Records (2013) (4 utwory D. Marianellego)
2013 Koliber (Hummingbird) Steven Knight Fontana International / Universal (2013)
Miasta miłości (Third Person) Paul Haggis Varèse Sarabande (2015)
2014 Nauka spadania (A Long Way Down) Pascal Chaumeil Decca Records (2014)
Pudłaki (The Boxtrolls) Graham Annable

Anthony Stacchi

Back Lot Music (2014)
2015 Joker (Wild Card) Simon West
Everest Baltasar Kormákur Varèse Sarabande (2015)
2016 Ali and Nino Asif Kapadia
Kubo i dwie struny (Kubo and the Two Strings) Travis Knight Warner Bros (2016)
2017 Czas mroku (Darkest Hour) Joe Wright

Filmy dokumentalne edytuj

1995
  • Taking Liberties: The Cancer War (reż. John Farren)
  • Demolition Men (reż. Lucy Willis)
  • Bookmark: Kosinski (reż. Agnieszka Piotrowska)
1996
  • A Stone on My Heart (reż. Preeja Lal)
1997
  • The Wold (reż. Juliet Jordan)
  • Timewath: The Gentlemen Spies (reż. Catrine Clay)
1998
  • Southpaw: The Francis Barrett Story (reż. Liam McGrath)
  • Planet Ustinov (4 części) (reż. Michael Waldman)
1999
  • Lost Worlds: Into the Heart of Darkness (reż. Stephen White)
2000
  • The Man Who Owned Mustique (reż. Jo Bullman)
  • Sex, Lies and Cyberspace (reż. Henry Singer)
  • Great Excavations (6 części) (reż. Sonali Fernando)
  • Secrets of the Dead: The Secret Life of the Pharoes (3 części) (reż. Richard Reisz)
2001
  • D-Day: The Untold Story (reż. Bucy McDonald)
  • Planet Twelve (reż. Henry Singer)
  • Victorians Uncovered: United (reż. Sonali Fernando)
2002
  • Pyramids Live: Secret Chambers Uncovered (reż. Richard Reisz)
  • The Coldest March (reż. Henry Singer)
  • The Laboratory Rat: A Natural History (reż. Manuel Berdoy)
2003
  • Families (reż. Annalisa D’innella)
  • Front Line (12 części) (reż. Brian Byrne)
2004
  • Waiting for Brian (reż. Henry Singer)
2005
  • The Confession (reż. Henry Singer)
  • Compulsion (reż. Henry Singer)
2006
  • 9/11: The Falling Man (reż. Henry Singer)
  • We are Together (Thina Simunye) (reż. Paul Taylor)
2008
  • Uneternal City (segment) (reż. Asif Kapadia)

Filmy telewizyjne edytuj

1994
  • Citizen Locke (reż. Agnieszka Piotrowska)
  • The Long Way Home (reż. Paddy Breathnach)
1995
  • Meter Running (reż. David Moore)
  • I Don’t (reż. Jane Rogoyska)
  • The Stick (reż. Richard Gretrex)
  • The Key (reż. Stephen Lowenstein)
  • Streetwise (reż. Aileen Ritchie)
  • Kiryaki (reż. Ekaterina Patroni)
1996
  • The Star (reż. David Moore May)
  • Doom and Gloom (reż. John McKay)
1997
  • Favourite (reż. John McKay)
  • Mangwana (reż. Manu Kurewa)
  • The Man Who Held His Breath (reż. Stephen Lowenstein)
1999
  • The Little People (reż. Peter Cohen)
2001
  • Blood Strangers (reż. Jon Jones)
2003
  • This Little Life (reż. Sarah Gavron)
2004
  • Passer By (reż. David Morrissey)

Filmy krótkometrażowe edytuj

1994
  • The Painting (reż. Caroline Rowe)
1997
  • One Eye (reż. Liana Dognini)
  • The Sheep Theif (reż. Asif Kapadia)
1999
  • Preserve (reż. Victoria Harwood)
  • The Funeral of the Last Gypsy King (reż. Jane Rogoyska)
2002
  • The Visitor (reż. Victoria Harwood)
2008
  • My World (reż. Asif Kapadia)
  • Trancity (reż. Asif Kapadia)
2010
  • Tick Tock Tale (reż. Dean Wellins)

Inne dzieła edytuj

Muzyka koncertowa edytuj

  • Canti di Uqbar na orkiestrę kameralną (1991)
  • Kwintet na instrumenty dęte nr 1 (1992)
  • Fantasia na obój i fortepian (1993)
  • One movement for String Quartet (1993)
  • 6 wariacji na temat Prokofiewa na zespół kameralny (1993)
  • 4 pieśni na fortepian i tenor (1993)
  • Pagine Di Sinfonie Perdute (1994)
  • I Think I Do Remember Him na wiolonczelę solo (1994)
  • Variations on nought na głos, orkiestrę i elektronikę (1994)
  • Trzy madrygały (1994)
  • Kwartet smyczkowy nr 1 (1995)
  • Two Digressions na skrzypce i fortepian (1995)
  • Seeing Things (słowa: Seamus Heaney) (1996)
  • No Hot Ashes na skrzypce solo (1996)
  • The Art of Road Crossing (1996)
  • Sohini and Mahival (wspólnie z Balujim Shrivastavem) (1997)
  • Small and Neglectable Discrepancies (1998)
  • Kwintet na instrumenty dęte nr 2 (1998)
  • Sea Stories (2010)
  • Twentyone Years na kwintet dęty i orkiestrę kameralną (2012)
  • Happy Forty na orkiestrę kameralną
  • Koncert skrzypcowy Voyager (na potrzeby projektu Journey To The Cosmos) (2014)

Kompozycje do przedstawień tanecznych edytuj

  • Falling Facades (choreograf: Emma Diamond) (1994)
  • Lock, Stock and Barrel (choreograf: Emma Diamond) (1995)
  • Seeing Things (choreograf: Emma Diamond) (1996)
  • Sketches to Portraits (choreograf: Henri Oguike) (1996)
  • Amongst Shadows (choreograf: Henri Oguike) (1996)
  • Shame (choreograf: Emma Diamond (1996)
  • Spool of Threads (choreograf: Henri Oguike) (1997)
  • The Brutality of Fact (choreograf: Henri Oguike) (1998)

Kompozycje teatralne edytuj

  • Molecatcher's Daughter (Production Village, Londyn) (1992)
  • Romeo and Juliet (Pentameters Theatre, Londyn) (1993)
  • Doña Rosita the Spinster (Pentameters Theatre, Londyn) (1993)
  • Antonio’s Revenge (Chelsea Centre Theatre, Londyn) (1994)
  • Dr. Faustus (Royal Shakespeare Company, Londyn) (1997)
  • The Glass Menagerie (The Young Vic, Londyn) (2010 – 2011)
  • Uncle Vanya (Chichester Festival) (2012)

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Nagroda Rok Kategoria Wyróżnienie za film: Nominacja / Wygrana
Nagroda Akademii Filmowej (Oscary) 2006 Najlepsza muzyka Duma i uprzedzenie Nominacja
2008 Pokuta Wygrana
2013 Anna Karenina Nominacja
Złote Globy 2008 Najlepsza muzyka Pokuta Wygrana
2013 Anna Karenina Nominacja
Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA) 2008 Najlepsza muzyka Pokuta Nominacja
2013 Anna Karenina Nominacja
Nagroda Europejskiej Akademii Filmowej (Europejska Nagroda Filmowa) 2006 Najlepszy kompozytor Duma i uprzedzenie Nominacja
2008 Pokuta Nominacja
Nagroda Światowej Akademii Muzyki Filmowej (WSA) 2006 Muzyka filmowa roku Duma i uprzedzenie Nominacja
Kompozytor roku Duma i uprzedzenie Nominacja
2008 Muzyka filmowa roku Pokuta Wygrana
Kompozytor roku Pokuta Nominacja
2013 Muzyka filmowa roku Anna Karenina Nominacja
Nagroda Hiszpańskiej Akademii Sztuki Filmowej (Goya) 2010 Najlepsza muzyka Agora Nominacja
Nagroda Satelita 2007 Najlepsza muzyka Pokuta Nominacja
2012 Anna Karenina Nominacja
Nagroda Brytyjskiego Filmu Niezależnego (BIFA) 2001 Najlepsza muzyka Wojownik Nominacja

Pozostałe wyróżnienia edytuj

Nagroda Broadcast Film Critics Association (Critics’ Choice Awards)
  • 2008 – Nominacja – Najlepszy kompozytor – za muzykę do filmu Pokuta
Nagroda Online Film Critics Society
  • 2008 – Nominacja – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Pokuta
Nagroda Chicago Film Critics Association
  • 2008 – Nominacja – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Pokuta
Nagroda Central Ohio Film Critics Association
  • 2008 – Drugie miejsce – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Pokuta
Nagroda Phoenix Film Critics Society
  • 2008 – Wygrana – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Pokuta

Nagroda Ivor Novello edytuj

  • 2006 – Nominacja – Najlepsza muzyka filmowa – za muzykę do filmu Duma i uprzedzenie
  • 2008 – Wygrana – Najlepsza muzyka filmowa – za muzykę do filmu Pokuta
  • 2013 – Wygrana – Najlepsza muzyka filmowa – za muzykę do filmu Anna Karenina
  • 2015 – Nominacja – Najlepsza muzyka filmowa – za muzykę do filmu Pudłaki

Nagroda Transatlantyk Golden Ark

  • 2018 – Wygrana – The Best Music Of The Year


Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj