David Adams (tenisista)
David Dixie Adams (ur. 5 stycznia 1970 w Durbanie) – południowoafrykański tenisista, zwycięzca Australian Open 1999 i French Open 2000 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1970 |
Wzrost |
188 cm |
Gra |
praworęczny |
Status profesjonalny |
1989 |
Zakończenie kariery |
2003 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
131 (24 października 1994) |
Australian Open |
1R (1996) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
19 |
Najwyżej w rankingu |
9 (21 lutego 1994) |
Australian Open |
3R (1994, 1999, 2001, 2002) |
Roland Garros |
F (1992) |
Wimbledon |
SF (2000) |
US Open |
SF (1993) |
Kariera tenisowa
edytujW latach 1989–2003 grał jako zawodowiec, skupiając swoje umiejętności głównie w grze podwójnej. Do jego największych osiągnięć w grze pojedynczej zalicza się zwycięstwo w zawodach kategorii ATP Challenger Tour w Perth (sezon 1993) oraz półfinały rozgrywek ATP World Tour w Rosmalen i Pekinie (oba w 1994). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był pod koniec października 1994 roku na 131. miejscu.
W grze podwójnej, w roku 1992 doszedł wspólnie z Andriejem Olchowskim do finału wielkoszlemowego French Open. Mecz o tytuł przegrał z deblem Jakob Hlasek–Marc Rosset 6:7, 7:6, 5:7. Łącznie 52 razy był w finałach turniejów ATP World Tour, z których 19 wygrał. Najwyżej w zestawieniu deblistów był w lutym 1994 roku na 9. pozycji.
W roku 2000 wystartował w igrzyskach olimpijskich w Sydney. W parze z Johnem-Laffniem de Jagerem doszedł do półfinału debla w którym przegrał z Kanadyjczykami Sébastienem Lareau i Danielem Nestorem. Spotkanie o brązowy medal przegrał z parą Àlex Corretja–Albert Costa 6:2, 4:6, 3:6.
W 1999 roku wygrał Australian Open w grze mieszanej. Partnerką Adamsa była Mariaana de Swardt. W finale pokonał 6:4, 4:6, 7:6(5) parę Maks Mirny–Serena Williams[1]. Rok później para z RPA triumfowała w zmaganiach gry mieszanej podczas French Open, po zwycięstwie w finale 6:3, 3:6, 6:3 z Rennae Stubbs i Toddem Woodbridge’em.
Od roku 1997 do 2003 reprezentował RPA w Pucharze Davisa (w grze podwójnej). Przez ten czas rozegrał w barwach narodowych 6 meczów, z których 4 wygrał i 2 przegrał.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–0)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 30 stycznia 1999 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Mariaan de Swardt | Serena Williams Maks Mirny |
6:4, 4:6, 7:6(5) |
Zwycięzca | 2. | 10 czerwca 2000 | French Open, Paryż | Ceglana | Mariaan de Swardt | Rennae Stubbs Todd Woodbridge |
6:3, 3:6, 6:3 |
Gra podwójna (19–33)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 3 maja 1992 | Monachium | Ceglana | Menno Oosting | Carl Limberger Tomáš Anzari |
3:6, 7:5, 6:3 |
Finalista | 1. | 8 czerwca 1992 | French Open, Paryż | Ceglana | Andriej Olchowski | Jakob Hlasek Marc Rosset |
6:7, 7:6, 5:7 |
Finalista | 2. | 15 listopada 1992 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Marius Barnard John-Laffnie de Jager |
4:6, 6:3, 6:7 |
Finalista | 3. | 28 lutego 1993 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Henrik Holm Anders Järryd |
4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 2. | 7 marca 1993 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Martin Damm Daniel Vacek |
6:3, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 4 kwietnia 1993 | Estoril | Ceglana | Andriej Olchowski | Menno Oosting Udo Riglewski |
6:3, 7:5 |
Finalista | 4. | 13 czerwca 1993 | Rosmalen | Trawiasta | Andriej Olchowski | Patrick McEnroe Jonathan Stark |
6:7, 6:1, 4:6 |
Finalista | 5. | 19 września 1993 | Bordeaux | Twarda | Andriej Olchowski | Pablo Albano Javier Frana |
6:7, 6:4, 3:6 |
Finalista | 6. | 17 października 1993 | Bolzano | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Hendrik Jan Davids Piet Norval |
3:6, 2:6 |
Finalista | 7. | 9 stycznia 1994 | Adelaide | Twarda | Byron Black | Andrew Kratzmann Mark Kratzmann |
4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 20 lutego 1994 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Grant Connell Patrick Galbraith |
6:7, 6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 5. | 20 marca 1994 | Casablanca | Ceglana | Menno Oosting | Cristian Brandi Federico Mordegan |
6:3, 6:4 |
Finalista | 8. | 3 kwietnia 1994 | Osaka | Twarda | Andriej Olchowski | Martin Damm Sandon Stolle |
4:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 31 lipca 1994 | Hilversum | Ceglana | Andriej Olchowski | Daniel Orsanic Jan Siemerink |
4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 6. | 7 sierpnia 1994 | Kitzbühel | Ceglana | Andriej Olchowski | Sergio Casal Emilio Sánchez |
6:7, 6:3, 7:5 |
Finalista | 10. | 23 października 1994 | Pekin | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Tommy Ho Kent Kinnear |
6:7, 3:6 |
Finalista | 11. | 13 listopada 1994 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Jacco Eltingh Paul Haarhuis |
walkower |
Zwycięzca | 7. | 15 stycznia 1995 | Dżakarta | Twarda | Andriej Olchowski | Ronald Agénor Shūzō Matsuoka |
7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 12 lutego 1995 | Marsylia | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Jean-Philippe Fleurian Rodolphe Gilbert |
6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 9. | 10 marca 1996 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Marius Barnard | Hendrik Jan Davids Cyril Suk |
6:3, 5:7, 7:6 |
Finalista | 12. | 26 maja 1996 | St. Pölten | Ceglana | Menno Oosting | Ctislav Doseděl Pavel Vízner |
7:6, 4:6, 3:6 |
Finalista | 13. | 28 lipca 1996 | Kitzbühel | Ceglana | Menno Oosting | Libor Pimek Byron Talbot |
6:7, 3:6 |
Finalista | 14. | 15 września 1996 | Bukareszt | Ceglana | Menno Oosting | David Ekerot Jeff Tarango |
6:7, 6:7 |
Finalista | 15. | 29 września 1996 | Bazylea | Twarda (hala) | Menno Oosting | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 10. | 23 lutego 1997 | Antwerpia | Twarda (hala) | Olivier Delaître | Sandon Stolle Cyril Suk |
3:6, 6:1, 6:2 |
Finalista | 16. | 2 marca 1997 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Pablo Albano Peter Nyborg |
4:6, 6:7 |
Finalista | 17. | 15 czerwca 1997 | Halle | Trawiasta | Marius Barnard | Karsten Braasch Michael Stich |
6:7, 3:6 |
Finalista | 18. | 9 listopada 1997 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Fabrice Santoro | Martin Damm Cyril Suk |
4:6, 3:6 |
Finalista | 19. | 10 maja 1998 | Hamburg | Ceglana | Brett Steven | Donald Johnson Francisco Montana |
2:6, 5:7 |
Finalista | 20. | 24 maja 1998 | St. Pölten | Ceglana | Wayne Black | Jim Grabb David Macpherson |
4:6, 4:6 |
Finalista | 21. | 18 października 1998 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | John-Laffnie de Jager | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek |
5:7, 3:6 |
Finalista | 22. | 25 października 1998 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Pavel Vízner | Nicolas Kiefer David Prinosil |
4:6, 3:6 |
Finalista | 23. | 7 lutego 1999 | Marsylia | Twarda (hala) | Pavel Vízner | Maks Mirny Andriej Olchowski |
5:7, 6:7(7) |
Zwycięzca | 11. | 21 lutego 1999 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | John-Laffnie de Jager | Neil Broad Peter Tramacchi |
6:7, 6:3, 6:4 |
Finalista | 24. | 14 lutego 1999 | Dubaj | Twarda | John-Laffnie de Jager | Wayne Black Sandon Stolle |
6:4, 1:6, 4:6 |
Finalista | 25. | 16 maja 1999 | Rzym | Ceglana | John-Laffnie de Jager | Ellis Ferreira Rick Leach |
7:6, 1:6, 2:6 |
Zwycięzca | 12. | 11 lipca 1999 | Båstad | Ceglana | Jeff Tarango | Nicklas Kulti Mikael Tillström |
7:6(6), 6:4 |
Finalista | 26. | 22 sierpnia 1999 | Waszyngton | Twarda | John-Laffnie de Jager | Justin Gimelstob Sébastien Lareau |
5:7, 7:6(2), 3:6 |
Zwycięzca | 13. | 19 września 1999 | Bournemouth | Ceglana | Jeff Tarango | Michael Kohlmann Nicklas Kulti |
6:3, 6:7(5), 7:6(5) |
Finalista | 27. | 3 października 1999 | Tuluza | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager | Olivier Delaître Jeff Tarango |
6:3, 6:7(2), 4:6 |
Finalista | 28. | 31 października 1999 | Stuttgart | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager | Jonas Björkman Byron Black |
7:6(6), 6:7(2), 0:6 |
Zwycięzca | 14. | 20 lutego 2000 | Rotterdam | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager | Tim Henman Jewgienij Kafielnikow |
5:7, 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 15. | 27 lutego 2000 | Londyn | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager | Jan-Michael Gambill Scott Humphries |
6:3, 6:7(7), 7:6(11) |
Finalista | 29. | 16 kwietnia 2000 | Estoril | Ceglana | Joshua Eagle | Donald Johnson Piet Norval |
4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 16. | 7 maja 2000 | Monachium | Ceglana | John-Laffnie de Jager | Maks Mirny Nenad Zimonjić |
6:4, 6:4 |
Finalista | 30. | 14 stycznia 2001 | Auckland | Twarda | Martín García | Marius Barnard Jim Thomas |
6:7(10), 4:6 |
Finalista | 31. | 4 marca 2001 | Acapulco | Ceglana | Martín García | Donald Johnson Gustavo Kuerten |
3:6, 6:7(5) |
Finalista | 32. | 10 marca 2002 | Delray Beach | Twarda | Ben Ellwood | Martin Damm Cyril Suk |
4:6, 7:6(5), 5–10 |
Finalista | 33. | 21 lipca 2002 | Stuttgart | Ceglana | Gastón Etlis | Joshua Eagle David Rikl |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 17. | 15 września 2002 | Taszkent | Twarda | Robbie Koenig | Raemon Sluiter Martin Verkerk |
6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 18. | 27 października 2002 | Petersburg | Twarda (hala) | Jared Palmer | Irakli Labadze Marat Safin |
7:6(8), 6:3 |
Zwycięzca | 19. | 12 stycznia 2003 | Auckland | Twarda | Robbie Koenig | Tomáš Cibulec Leoš Friedl |
7:6(5), 3:6, 6:3 |
Przypisy
edytuj- ↑ Adams, de Swardt win mixed doubles title. sportsillustrated.cnn.com, 13 lutego 2011. [dostęp 2011-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2007)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).