David Hasselhoff
David Michael Hasselhoff (ur. 17 lipca 1952 w Baltimore w Maryland) – amerykański aktor telewizyjny i filmowy, piosenkarz niemieckiego pochodzenia, występował w serialach Nieustraszony i Słoneczny patrol. Wielu Niemców kojarzy Hasselhoffa z wyśpiewanym w 1989 na berlińskim murze hymnem na rzecz wolności „Looking for Freedom”, który tygodniami utrzymywał się w Niemczech na listach przebojów[1][2][3].
| ||
![]() David Hasselhoff (2014) | ||
Imię i nazwisko | David Michael Hasselhoff | |
Data i miejsce urodzenia | 17 lipca 1952 Baltimore | |
Zawód | aktor, piosenkarz | |
Współmałżonek | Catherine Hickland (1984–1989; rozwód) Pamela Bach (1989–2006; rozwód) Hayley Roberts (od 2018) | |
Lata aktywności | od 1973 | |
Strona internetowa |
ŻyciorysEdytuj
Wczesne lataEdytuj
Ma pochodzenie niemieckie[4]. Przyszedł na świat w rodzinie rzymskokatolickiej (obecnie jest luteraninem[5][6]) jako jedyny syn i drugie z pięciorga dzieci Dolores i Josepha Hasselhoffa, menedżera bezpieczeństwa[7]. Ma cztery siostry – starszą Daine (ur. 19 maja 1950) oraz trzy młodsze: Joyce (ur. 1 lipca 1954), Jean (ur. 7 marca 1956) i Lisę (ur. 5 lipca 1968). Kiedy miał trzy lata, wraz z rodziną przeprowadził się do Jacksonville. W wieku siedmiu lat wziął udział w szkolnej inscenizacji Major Domo i Piotruś Pan, a mając osiem lat wystąpił w przedstawieniu Braci Grimm Titelitury (Rumplestilskin). Uczęszczał do Marist High School w Atlanta w stanie Georgia oraz na warsztaty teatralne. W 1970 ukończył Lyons Township High School w La Grange w stanie Illinois[8]. Studiował potem na wydziale teatralnym w Akademii Sztuk Dramatycznych w Pontiac w stanie Michigan oraz Kalifornijskim Instytucie Sztuk w Valencia (Santa Clarita), w centrum hrabstwa Los Angeles. Gdy dorabiał jako kelner, został dostrzeżony przez agentkę filmową Joyce Salznik.
KarieraEdytuj
Po raz pierwszy na małym ekranie pojawił się w seryjnym programie muzycznym NBC Dean Martin zaprasza (The Dean Martin Show, 1973) i dramacie telewizyjnym ABC Griffin i Phoenix: Historia pewnej miłości (Griffin and Phoenix: A Love Story, 1976) z udziałem Petera Falka i Jill Clayburgh[9].
Przepustką do sławy stała się postać bojowego doktora Billa „Snappera” Fostera w operze mydlanej CBS Żar młodości (The Young and the Restless, 1975-82)[10]. Na kinowym ekranie zadebiutował w komedii sportowej Odwet cheerleaderek (Revenge of the Cheerleaders, 1976) z Robertem Carradine. Wielki sukces zdobył rolą policjanta-kierowcy Michaela Knighta, właściciela mówiącego Pontiaca w serialu NBC Nieustraszony (Knight Rider, 1982-86), za którą w 1983 roku został uhonorowany nagrodą People’s Choice Award[11]. Zagrał skazańca w komedii telewizyjnej NBC Romans pani Cartier/Diamentowa afera (The Cartier Affair, 1984) u boku Joan Collins i Telly Savalasa. Gościł w operze mydlanej NBC Santa Barbara (1984).
W 1985 rozpoczął karierę muzyczną. Nagrał debiutancką płytę Night Rocker i wyruszał w trasy koncertowe[12]. Wylansował potem takie przeboje jak „Looking for Freedom” (1989) i „Crazy for You” (1990), które pochodziły z jego kolejnych nagranych albumów i cieszyły się największym powodzeniem w Niemczech, Szwajcarii i Austrii. Był wielokrotnie na okładce „Bravo”[13]. W 1990 odebrał nagrodę Bambi[14].
Popularność przyniosła mu kreacja ratownika kapitana Mitcha Buchannona w serialu NBC Słoneczny patrol (Baywatch, 1989-2001) oraz spin-off Nocny patrol (Baywatch Nights, 1995-97), gdzie spełnił się także jako producent, reżyser i scenarzysta[15].
W 1996 za pracę telewizyjną otrzymał swoją gwiazdę w słynnej Alei Gwiazd w Los Angeles na Hollywood Boulevard[16].
Od 28 kwietnia 1997 do 7 stycznia 2001 występował na scenie Broadwayu w bardzo dobrze przyjętym przez krytyków i publiczność musicalu Jekyll & Hyde jako dr Henry Jekyll i Edward Hyde[17]. Grał też w musicalach: Grease jako Danny Zuko, Jesus Christ Superstar w roli Judasza Iskarioty i The Rocky Horror Show (Los Angeles) jako dr Frank N. Furter. Od 16 lipca 2004 przez trzy miesiące grał główną rolę Billy’ego Flynna w londyńskich przedstawieniach Chicago[18].
W 2005 zdobył Nagrodę Filmfare w kategorii międzynarodowa gwiazda roku i nagrodę TV Land – „Kto wiedział, że potrafią śpiewać?”[14].
W 2011 był jurorem w amerykańskiej wersji programu Mam talent!. W 2013 za występ w filmie Pirania 3DD (Piranha 3DD, 2012) był nominowany do Złotej Maliny jako najgorszy aktor drugoplanowy[14].
Życie prywatneEdytuj
Spotykał się z sympatią ze szkoły średniej Sandy Shirley i aktorką Robertą Leighton. Był dwukrotnie żonaty z aktorkami. 24 marca 1984 ożenił się z Catherine Hickland. 1 marca 1989 doszło do rozwodu. 8 grudnia 1989 poślubił Pamelę Bach, z którą ma dwie córki: Taylor-Ann (ur. 5 maja 1990) i Hayley (ur. 26 sierpnia 1992). Hasselhoff i była żona, Pamela Bach, odnieśli obrażenia, gdy motocykl, na którym jechali, uderzył w lekki słup w lutym 2003. Oboje odnieśli niewielkie obrażenia[19]. 27 lipca 2006 rozwiedli się.
Pomógł uratować ofiarę wypadku samochodowego i uratował tonące dziecko[19]. 26 czerwca 2002 zgłosił się do kliniki Betty Ford z powodu problemów związanych z alkoholem[19].
31 lipca 2018 we Włoszech poślubił Hayley Roberts, z którą od dwóch lat był zaręczony[20].
FilmografiaEdytuj
Filmy kinoweEdytuj
- 1976: Odwet cheerleaderek (Revenge of the Cheerleaders) jako Boner
- 1979: Przygody Stelli Star (Starcrash) jako Simon
- 1988: Zwariowane świry: Powrót z przyszłości (Zärtliche Chaoten II) jako Michael Trutz von Rhein
- 1988: Czarna magia (La Casa 4 (Witchery)) jako Gary
- 1988: Starke Zeiten jako David
- 1989: W.B. Blue i Bean (W.B., Blue and the Bean) jako White Bread
- 1990: Końcowa rozgrywka (The Final Alliance) jako Will Colton
- 1995: Baywatch: Forbidden Paradise jako Mitch Buchannon
- 1998: Słoneczny patrol: Biały piorun na Glecier Bay (Baywatch: White Thunder at Glacier Bay) jako Mitch Buchannon
- 1998: Dziedzictwo (Legacy) jako Jack Scott
- 2001: Przerwa w podróży (Layover) jako Dan Morrison
- 2003: Przelotny wyścig (Fugitives Run) jako Clint
- 2004: Apetyt na seks (A Dirty Shame) jako on sam
- 2004: Zabawy z piłką (Dodgeball: A True Underdog Story) jako niemiecki trener
- 2005: Eurotrip jako on sam
- 2006: Klik: i robisz, co chcesz (Click) jako Ammer
- 2009: Legenda tańczącego ninja (The Legend of the Dancing Ninja)
- 2012: Pirania 3DD (Piranha 3DD) jako on sam
- 2017: Baywatch. Słoneczny patrol (Baywatch) jako Mentor
Filmy TVEdytuj
- 1979: Rozkosze zatoczki (Pleasure Cove) jako Scott
- 1984: Diamentowa afera (The Cartier Affair) jako Curt Taylor
- 1985: Masakra na London Bridge (The Bridge Across Time) jako Don Gregory
- 1988: Perry Mason i Pani z Jeziora (Perry Mason: The Case of the Lady in the Lake) jako Billy Travis
- 1989: Ogień i deszcz (Fire and Rain) jako dr Dan Meyer
- 1991: Nieustraszony 2000 (Knight Rider 2000) jako Michael Knight
- 1992: Tropicel Bulkin (The Bulkin Trail) jako Michael Bulkin
- 1992: Pierścień muszkieterów (Ring of the Musketeers) jako John Smith D’Artagnan
- 1994: Lawina (Avalanche) jako Duncan Snyder
- 1996: Gridlock jako Jake Gorsky
- 1996: 65th Annual Hollywood Christmas Parade jako Grand Marshal
- 1997: Nocny człowiek (NightMan)
- 1998: Nick Fury (Nick Fury: Agent of Shield) jako pułkownik Nicholas 'Nick' Joseph Fury
- 2000: Jedyna prawdziwa miłość (One True Love) jako Mike Grant
- 2001: Doktor Jekyll i Pan Hyde: Musical (Jekyll & Hyde: The Musical) jako dr Henry Jekyll/Mr. Edward Hyde
- 2001: Zulus Chaka (Shaka Zulu: The Citadel) jako Mungo Prentice
- 2003: Słoneczny patrol − ślub na Hawajach (Baywatch: Hawaiian Wedding) jako Mitch Buchannon
- 2008: Nieustraszony (Knight Rider) jako Michael Knight, ojciec Mike Traceur'a
- 2008: Anakonda 3: Potomstwo (Anaconda 3: Offspring) jako Hammet
Seriale TVEdytuj
- 1973: Dean Martin zaprasza (The Dean Martin Show) jako brytyjski strażnik
- 1975-1982: Żar młodości (The Young and the Restless) jako dr William 'Snapper' Foster Jr. #2
- 1980: Statek miłości (The Love Boat) jako Tom Bell
- 1980: Pół pary (Semi-Tough) jako Shake Tiller
- 1981: Statek miłości (The Love Boat) jako Brian
- 1982-1986: Nieustraszony (Knight Rider) jako Michael Knight
- 1989-2000: Słoneczny patrol (Baywatch) jako Mitch Buchannon
- 1995-1997: Nocny patrol (Baywatch Nights) jako Mitch Buchannon
- 1999: Trzecia planeta od słońca (3rd Rock from the Sun) jako dr Lasker
- 2003: Powtórka z rozrywki (Standing Still) jako Gary Maddox
- 2006: Tak właściwie czyja to kwestia? (Whose Line Is It Anyway?)/amerykański tv show oparty na improwizacji/ jako gwiazdor
Gry komputeroweEdytuj
- 2008: Command & Conquer: Red Alert 3 jako wiceprezydent
- 2016: Call of Duty: Infinite Warfare jako Spaceland DJ
DyskografiaEdytuj
AlbumyEdytuj
- 1985: Night Rocker
- 1987: Lovin' Feelings
- 1989: Knight Lover – Szwajcaria #17
- 1989: Looking for Freedom – Niemcy #1, Szwajcaria #3
- 1990: Crazy for You – Szwajcaria #1
- 1991: David – Niemcy #12, Szwajcaria #7
- 1992: Everybody Sunshine – Niemcy #21, Szwajcaria #17
- 1993: You are Everything – Niemcy #20, Szwajcaria #27
- 1994: Du – Niemcy #43, Szwajcaria #41
- 1995: Looking for … the Best
- 1995: David Hasselhoff – USA Billboard New Artists #2
- 1997: Hooked on a Feeling – Szwajcaria #41
- 2000: Magic Collection
- 2004: David Hasselhoff Sings America – Niemcy #27, Austria #11
- 2004: The Night Before Christmas
- 2005: David Hasselhoff Sings America Gold Edition
- 2011: A Real Good Feeling
- 2012: This Time Around
- 2017: Guardians Inferno
SingleEdytuj
- More Than Words Can Say w duecie z Heleną Vondráčkovą w 1998 roku oraz później z Regine Velasquez.
- 1989: Looking for Freedom – Niemcy #1, Szwajcaria #1, Austria #1, Holandia #22
- 1989: Our First Night Together – Szwajcaria #14
- 1989: Is Everybody Happy? – Niemcy #14, Szwajcaria #8
- 1990: Crazy for You – Niemcy #18, Switzerland #21
- 1991: Do the Limbo Dance – Niemcy #12, Szwajcaria #19
- 1992: Everybody Sunshine – Szwajcaria #27
- 1993: Wir zwei allein (duet z Gwen) – Niemcy #9, Szwajcaria #10
- 1993: If I Could Only Say Goodbye – Wielka Brytania #35
- 2006: Jump in My Car – Australia #50, Wielka Brytania #3
- 2011: Pina Colada Girl
- 2015: True Survivor (Kung Fury )
PrzypisyEdytuj
- ↑ Did David Hasselhoff really help end the Cold War? (ang.). BBC.co.uk. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ Lily Rothman: “A Little Piece of Freedom”: David Hasselhoff Remembers the Berlin Wall (ang.). Time. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ David Hasselhoff au secours du mur de Berlin (fr.). Slate.fr. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ David Hasselhoff (wł.). MYmovies. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ For All the Saints: Famous Lutherans (ang.). guardianlutheran.org. [dostęp 2016-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-02)].
- ↑ Famous Lutherans (ang.). usalutherans.tripod.com. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ David Hasselhoff Biography (1952-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ David Hasselhoff – Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ David Hasselhoff (ang.). TV.com. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ David Hasselhoff (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ David Hasselhoff Awards (ang.). AllMovie. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ Matt Collar: David Hasselhoff Biography (ang.). AllMusic. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ David Hasselhoff Magazines (ang.). FamousFix. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ a b c David Hasselhoff Awards (ang.). FamousFix. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ Hal Erickson: David Hasselhoff Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ David Hasselhoff Actor, Singer (ang.). „TV Guide”. [dostęp 2016-06-27].
- ↑ David Hasselhoff (ang.). Internet Broadway Database. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ David 'Hoff' Hasselhoff: through the years (ang.). „The Daily Telegraph”. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ a b c David Hasselhoff Trivia (ang.). FamousFix. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ David Hasselhoff, 65, reveals he's marrying Hayley Roberts, 37 (ang.). „Daily Mail”. [dostęp 2018-08-07].
BibliografiaEdytuj
- David Hasselhoff w bazie IMDb (ang.)
- David Hasselhoff w bazie Filmweb
- David Hasselhoff w bazie Notable Names Database (ang.)
- David Hasselhoff w Discogs.com (ang.)