Dawid, nazwisko świeckie Perović (ur. 17 lipca 1953 w Ðurakowcu) – serbski biskup prawosławny.

Dawid
David
Biskup kruševacki
ilustracja
Kraj działania

Serbia

Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1953
Ðurakovac

Biskup kruševacki
Okres sprawowania

od 2011

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia kruševacka

Śluby zakonne

1983

Diakonat

do 2011

Prezbiterat

2011

Nominacja biskupia

maj–czerwiec 2011

Chirotonia biskupia

25 lipca 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 lipca 2011

Miejscowość

Kruševac

Miejsce

Cerkiew św. Jerzego

Konsekrator

Ireneusz

Współkonsekratorzy

Jan (Wraniszkowski), Amfilochiusz (Radović), Justyn (Stefanović), Jan (Mladenović), Ignacy (Midić), Focjusz (Sladojević), Teodozjusz (Šibalić)

Życiorys edytuj

Ukończył gimnazjum w Peci. Następnie podjął studia na kierunku literatura na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Belgradzkiego oraz reżyseria filmowa i telewizyjna w Akademii Teatru, Filmu, Radia i Telewizji w Belgradzie, które ukończył w 1976. Następnie od 1977 do 1983 studiował teologię w Belgradzie. W roku uzyskania dyplomu złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Visoki Dečani. Następnie przez sześć lat był wykładowcą w seminariach Trzech Świętych Hierarchów przy monasterze Krka i Świętych Cyryla i Metodego w Prizrenie. W 1989 wyjechał do Aten na pięcioletnie studia podyplomowe, które zakończył obroną pracy poświęconej Duchowi Świętemu w nauczaniu św. Bazylego Wielkiego. W 1995 wrócił do Belgradu i został wykładowcą etyki chrześcijańskiej i teologii ascetycznej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego. W latach 1995–1997 wykładał również teologię dogmatyczną i etykę na Akademii Duchownej św. Bazylego Ostrogskiego w Srbinje.

W latach 1995–1997 i 1999 wyjeżdżał do Paryża na studia w zakresie filologii romańskiej (język francuski). Przygotowuje również pracę poświęconą chrystologii w nauczaniu św. Maksyma Wyznawcy. Brał udział w działaniach związanych z przyjęciem w jurysdykcję eparchii francuskiej i zachodnioeuropejskiej związku wyznaniowego Francuzów-Oksytańczyków rytu starokalendarzowego oraz w rozmowach z Prawosławnym Katolickim Kościołem Francji w sprawie jego przejścia pod zarząd Serbskiego Kościoła Prawosławnego. W 2002 obronił pracę doktorską poświęconą tematyce pneumatologicznej w pracach św. Bazylego Wielkiego. W tym samym roku został mianowany docentem w katedrze etyki chrześcijańskiej. W latach 2005–2007 wykładał również teologię ascetyczną na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Belgradzkiego.

Autor szeregu publikacji o tematyce teologicznej, filozoficznej, filmowej i literackiej oraz przekładów z języków greckiego, francuskiego, angielskiego i rosyjskiego. Pracownik studia filmowego Naos przy Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego.

W czasie posiedzenia Soboru Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego w dniach 16–26 maja 2011 został wybrany na pierwszego ordynariusza nowo powołanej eparchii kruševackiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się 25 lipca tego samego roku w cerkwi św. Jerzego w Kruševcu, z udziałem patriarchy serbskiego Ireneusza, arcybiskupa ochrydzkiego i metropolity Skopje Jana, metropolity Czarnogóry i Przymorza Amfilochiusza, biskupów timockiego Justyna, szumadijskiego Jana, braniczewskiego Ignacego, dalmackiego Focjusza oraz raszko-prizreńskiego Teodozjusza[1].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj