Deferoksamina

Deferoksamina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	N-[5-[[4-[5-[acetylo(hydroksy)amino]pentylamino]-4-oksobutanoilo]-hydroksyamino]pentylo]-N'-(5-aminopentylo)-N'-hydroksybutanodiamid
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Deferoxamini mesilas
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C25H48N6O8
Masa molowa	560,68 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	70-51-9; 138-14-7 (mezylan)
PubChem	2973
DrugBank	DB00746
SMILES
	CC(=O)N(CCCCCNC(=O)CCC(=O)N(CCCCCNC(=O)CCC(=O)N(CCCCCN)O)O)O
InChI
	InChI=1S/C25H48N6O8/c1-21(32)29(37)18-9-3-6-16-27-22(33)12-14-25(36)31(39)20-10-4-7-17-28-23(34)11-13-24(35)30(38)19-8-2-5-15-26/h37-39H,2-20,26H2,1H3,(H,27,33)(H,28,34)
	InChIKey
	UBQYURCVBFRUQT-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	12 g/l (20°C)
Temperatura topnienia	138–140 °C
logP	-2,2
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	mezylan
	Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana; jako niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	mezylan
	Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana; jako niebezpieczna według europejskich kryteriów; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Numer RTECS	UG5300000
Dawka śmiertelna	LD50 250 mg/kg (mysz, dożylnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	V03 AC01
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka
Działanie	chelatujące jony żelaza
Okres półtrwania	6 h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	<10%
Metabolizm	osoczowy
Wydalanie	część z kałem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	domięśniowo, dootrzewnowo, dożylnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Deferoksamina (łac. Deferoxaminum) – organiczny związek chemiczny, lek stosowany w przedawkowaniu żelaza, chelatujący o dużym powinowactwie do jonów żelaza i glinu. Związek ten nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Biologiczny okres półtrwania w pierwszej fazie wynosi ok. 1 godziny, w fazie drugiej 6 godzin.

Wskazania edytuj

ostre zatrucie żelazem
leczenie nadmiaru żelaza w organizmie
rozpoznawanie poziomu żelaza i glinu w ustroju
zatrucie glinem
schorzenia układu kostnego zależne od glinu
niedokrwistość

Przeciwwskazania edytuj

nadwrażliwość na lek
niewydolność nerek

Działania niepożądane edytuj

skórne reakcje alergiczne i podrażnienia w miejscu podania
zmiany w obrazie krwi
ból brzucha
nudności
wymioty
bóle i zawroty głowy
zaburzenia wzroku i słuchu
zaburzenia czynności wątroby i nerek
obniżenie ciśnienia krwi
bóle mięśni i stawów

Preparaty edytuj

Desferal – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań 0,5 g

Dawkowanie edytuj

Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zwykle doustnie stosuje się w stężeniach 5-10%. Iniekcje podskórne lub domięśniowe wykonuje służba zdrowia w dawkach zależnych od stanu chorego.

Uwagi edytuj

Przed rozpoczęciem leczenia i w trakcie jego trwania należy wykonywać badania okulistyczne i audiologiczne.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Deferoxamine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-18] (ang.).
↑ Deferoxamine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00746 (ang.).

Bibliografia edytuj

Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[CID-1] Deferoxamine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-18] (ang.).

[DB-2] Deferoxamine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00746 (ang.).

[1]

[2]