Dekanat lelowski
Dekanat lelowski – jeden z 33 dekanatów rzymskokatolickiej diecezji kieleckiej. Tworzy go 7 parafii:
- Irządze – pw. św. Wacława m.
- Kroczyce – pw. św. Jacka i św. Marii Magdaleny
- Lelów – pw. św. Marcina b. w.
- Nakło – pw. św. Mikołaja b. w.
- Pradła – pw. Matki Bożej Częstochowskiej
- Sokolniki – pw. Najświętszego Serca Jezusa
- Staromieście – pw. Wniebowzięcia NMP
| Państwo | |
|---|---|
| Diecezja | |
| Dziekan |
ks. Zbigniew Krzyszkowski |
| Wicedziekan |
ks. Henryk Młynarczyk |
| Ojciec duchowny |
ks. Marek Mazur |
| Dane statystyczne | |
| Liczba parafii |
7 |
Historia edytuj
Początki dekanatu wiążą się z miejscowością Irządze, jego pierwszą siedzibą. Według spisu świętopietrza diecezji krakowskiej z 1326 na dekanat Idzrandza składały się następujące parafie[1]: Idzrandza, Chromow, Podlesse, Chlobusco, Secocin, Potok, Kidow, Nakel, Pribinow, Negowa, Czanstacowa, Dlusecz, Goloczel, Lellow, Piltia, Lesnow, Rokidnow, Zarnowecz. W następnym roku dołączyła parafia Kebel[2]. 1335 w spisie świętopietrza dekanat funkcjonował pod nazwą Lelów, by w następnych latach powrócić do nazwy Irządze, m.in. z nową parafią Strabicz[3]. W połowie XV wieku dekanat Lelów liczył 22 parafii[4].
W dużej mierze powstały w 1392 roku powiat lelowski oparty był terytorialnie na obszarze dekanatu. Około 1600 roku parafii było 11 w miastach i 21 na wsiach[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 138.
- ↑ j.w., s. 212
- ↑ j.w., s. 354-355
- ↑ j.w., s. 372
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku; Cz. 2, Komentarz, indeksy. Henryk Rutkowski (redakcja), Krzysztof Chłapkowski. Institute of History of the Polish Academy of Sciences, 2008.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Dekanat lelowski. diecezja.kielce.pl. [dostęp 2012-06-08].