Deklaracja przyjęta z okazji pięćdziesiątej rocznicy podpisania traktatów rzymskich

Deklaracja berlińska (oficjalnie Deklaracja przyjęta z okazji pięćdziesiątej rocznicy podpisania traktatów rzymskich) – niewiążący akt Unii Europejskiej podpisany 25 marca 2007 roku w Berlinie (Niemcy) z okazji 50. rocznicy podpisania traktatów rzymskich, które dały początek Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej, poprzedniczki współczesnej Unii Europejskiej. Jest to pierwsza wspólna deklaracja Unii Europejskiej po jej rozszerzeniu w 2007 roku.

Deklaracja została podpisana w Niemieckim Muzeum Historycznym (Deutsches Historisches Museum) w Berlinie

Sygnatariusze

edytuj

Zaprezentowane w imieniu wszystkich obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej (My, obywatele Unii Europejskiej), podpisane przez przewodniczących trzech głównych instytucji politycznych Unii Europejskiej:

Tekst polski

edytuj

Przez wieki Europa była ideą, nadzieją na pokój i wzajemne zrozumienie. Nadzieja ta spełniła się. Zjednoczenie Europy przyniosło nam pokój i dobrobyt. Zaowocowało poczuciem wspólnoty i pozwoliło przezwyciężyć podziały. Do zjednoczenia Europy oraz umacniania demokracji i praworządności przyczyniło się każde z państw członkowskich. Dążeniu narodów Europy Środkowej i Wschodniej do wolności zawdzięczamy dzisiaj, że nienaturalny podział Europy został ostatecznie przełamany. Integracja europejska oznacza, że wyciągnęliśmy naukę z krwawych konfliktów i bolesnej historii. Dziś żyjemy razem w sposób, jaki nigdy wcześniej nie był możliwy.

My, obywatele Unii Europejskiej, jesteśmy zjednoczeni – ku naszej radości.

I.

W Unii Europejskiej urzeczywistniamy nasze wspólne ideały: centralnym punktem odniesienia dla naszych wartości jest człowiek. Jego godność jest nienaruszalna. Jego prawa są niezbywalne. Prawa kobiet i mężczyzn są równe.

Pragniemy pokoju i wolności, demokracji i praworządności, wzajemnego szacunku i wzajemnej odpowiedzialności, dobrobytu i bezpieczeństwa, tolerancji i zaangażowania, sprawiedliwości i solidarności.

Razem żyjemy i działamy w Unii Europejskiej w sposób, który nie ma precedensu. Wyraża się to poprzez demokratyczne współistnienie państw członkowskich i instytucji europejskich. Unia Europejska opiera się na równych prawach i solidarnym współdziałaniu. Dzięki temu możemy w sprawiedliwy sposób godzić interesy poszczególnych państw członkowskich.

W Unii Europejskiej chronimy suwerenność jej członków i różnorodność ich tradycji. Stajemy się bogatsi dzięki żywej różnorodności języków, kultur i regionów oraz dzięki otwartym granicom. Jest wiele celów niemożliwych do osiągnięcia samemu – można je zrealizować tylko wspólnymi siłami. Unia Europejska, państwa członkowskie, ich regiony i struktury lokalne dzielą się zadaniami.

II.

Istnieją poważne wyzwania nie znające granic państwowych. Naszą odpowiedzią na nie jest Unia Europejska. Tylko razem możemy na przyszłość zachować europejski ideał społeczny – dla dobra wszystkich obywateli Unii Europejskiej. Europejski model społeczny łączy w sobie sukces gospodarczy i odpowiedzialność społeczną. Wspólny rynek i euro czynią nas silnymi. Dzięki temu możemy kształtować coraz ściślejsze światowe współzależności gospodarcze i rosnącą konkurencję na rynkach międzynarodowych według naszych wyobrażeń. Bogactwem Europy są wiedza i umiejętności ludzi – to klucz do wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i porozumienia społecznego.

Wspólnie będziemy walczyć z terroryzmem, przestępczością zorganizowaną i nielegalną imigracją. Będziemy równocześnie bronić wolności i praw obywatelskich, również w walce z ich przeciwnikami. Rasizm i ksenofobia nigdy więcej nie mogą mieć miejsca.

Opowiadamy się za pokojowym rozwiązywaniem konfliktów na świecie, aby ludzie nie byli ofiarami wojen, terroryzmu i przemocy. Unia Europejska chce wspierać w świecie wolność i rozwój. Chcemy przeciwstawiać się biedzie, głodowi i chorobom. W działaniach tych pragniemy nadal odgrywać wiodącą rolę.

Chcemy wspólnie wytyczać drogę w dziedzinie polityki energetycznej i ochrony klimatu oraz przyczyniać się do zażegnania zagrożeń związanych ze zmianami klimatycznymi.

III.

Również w przyszłości siłą Unii Europejskiej będzie jej otwartość oraz wola jej członków, by wspólnie umacniać jej wewnętrzny rozwój. Unia Europejska nadal będzie wspierać poza swoimi granicami demokrację, stabilność i dobrobyt.

Wraz ze zjednoczeniem Europy spełniło się marzenie naszych przodków. Historia przestrzega nas, aby strzec tego skarbu z myślą o przyszłych pokoleniach. W tym celu musimy stale odnawiać zgodnie z duchem czasu polityczny kształt Europy. Dlatego dziś, 50 lat po podpisaniu traktatów rzymskich, razem podejmujemy wyzwanie, aby do czasu wyborów do Parlamentu Europejskiego w roku 2009 odnowić wspólny fundament Unii Europejskiej.

Wiemy bowiem, że Europa to nasza wspólna przyszłość.


Źródło: Rada Unii Europejskiej

Problemy

edytuj
 
Wystawa „Idee dla Europy” przed Kancelarią Niemiec

Chrześcijaństwo

edytuj

Deklaracja została skrytykowana przez papieża Benedykta XVI za brak odwołania do chrześcijaństwa. Polska, początkowo groziła zawetowaniem dokumentu z powodu ominięcia tej kwestii, jednak spór został złagodzony. Kilka świeckich organizacji zaprotestowało przeciwko wykluczeniu kwestii religijnej i zaproponowały własny tekst deklaracji nazwanej „Wizja dla Europy”.[1]

Tłumaczenie

edytuj

W języku niemieckim (język oryginalny deklaracji, w którym została ona sporządzona), fraza „My, obywatele Unii Europejskiej, jesteśmy zjednoczeni – ku naszej radości” została zapisana jako „Wir Bürgerinnen und Bürger der Europäischen Union sind zu unserem Glück vereint”. Jednak w deklaracji przetłumaczonej na język angielski pominięto słowo „Glück”, co oznacza „szczęście”, „radość”. Istnieją również niewielkie zmiany w tekście duńskim[1].

Zobacz tłumaczenie niemieckie

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj