Dendrocopos
Dendrocopos – rodzaj ptaka z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).
| Dendrocopos[1] | |||
| Koch, 1816[2] | |||
_at_Kolkata_I_IMG_3848.jpg) Przedstawiciel rodzaju – dzięcioł płowy (D. macei) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Dendrocopos | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Picus major Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Zasięg występowaniaEdytuj
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i północno-zachodniej Afryce[8].
MorfologiaEdytuj
Długość ciała 16–35 cm; masa ciała 23–158 g[8].
SystematykaEdytuj
EtymologiaEdytuj
- Dendrocopos: gr. δενδρον dendron „drzewo”; κοπος kopos „uderzający”, od κοπτω koptō „uderzać”[9].
- Dendrodromas: gr. δενδρον dendron „drzewo”; δρομας dromas „biegacz”, od τρεχω trekhō „biec”[9]. Gatunek typowy: Picus leucotos Bechstein, 1802.
- Hypopicus: gr. ὑπο hupo „pod, poniżej”; późnogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[9]. Gatunek typowy: Picus hyperythrus Vigors, 1831.
- Pipripicus: zbitka wyrazowa nazwy gatunkowej Picus Pipra Pallas, 1811[a] (por. gr. πιπρα pipra „mały niezidentyfikowany ptak”; późnogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”)[9]. Gatunek typowy: Picus leucotos Bechstein, 1802.
- Dendrotypes: gr. δενδρον dendron „drzewo”; τυπτω tuptō „uderzyć”[9]. Gatunek typowy: Picus macei Vieillot, 1818.
- Xylurgus: gr. ξυλον xulon „drzewo, drewno”; -ουργος -ourgos „pracownik”, od εργον ergon „praca”, od εργω ergō „wykonywać pracę, pracować”[9]. Nazwa zastępcza dla Hypopicus Bonaparte, 1854 ze względu na puryzm.
- Sapheopipo: gr. σαφης saphēs, σαφεος sapheos „odrębny”; πιπω pipō „dzięcioł”[9]. Gatunek typowy: Picus noguchii Seebohm, 1887.
Podział systematycznyEdytuj
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Dendrocopos hyperythrus (Vigors, 1831) – dzięcioł rdzawobrzuchy
- Dendrocopos macei (Vieillot, 1818) – dzięcioł płowy
- Dendrocopos atratus (Blyth, 1849) – dzięcioł birmański
- Dendrocopos darjellensis (Blyth, 1845) – dzięcioł żółtouchy
- Dendrocopos leucopterus (Salvadori, 1871) – dzięcioł białoskrzydły
- Dendrocopos major (Linnaeus, 1758) – dzięcioł duży
- Dendrocopos himalayensis (Jardine & Selby, 1831) – dzięcioł himalajski
- Dendrocopos assimilis (Blyth, 1849) – dzięcioł pakistański
- Dendrocopos syriacus (Hemprich & Ehrenberg, 1833) – dzięcioł białoszyi
- Dendrocopos leucotos (Bechstein, 1802) – dzięcioł białogrzbiety
- Dendrocopos noguchii (Seebohm, 1887) – okinawiak
UwagiEdytuj
- ↑ Synonim Dryobates minor.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Dendrocopos, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ C.L. Koch: System der baierischen Zoologie: zum Gebrauch als Taschenbuch. Nürnberg: in Kommission bei der Steinischen Buchhandlung, 1816, s. 72. (niem.).
- ↑ J.J. Kaup: Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält. Darmstadt: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 136. (niem.).
- ↑ a b Ch.L. Bonaparte. Conspectus Volucrum Zygodactylorum. „Ateneo Italiano”. 2, s. 123, 1854. (łac.).
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 46.
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 50.
- ↑ E. Hargitt: Catalogue of the Birds in the British Museum. Cz. 18: Picariae. London: Printed by order of the Trustees, 1890, s. 378. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Melanerpini Gray,GR, 1846 (wersja: 2020-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-06].
BibliografiaEdytuj
- J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 4: Klettervögel. Cz. 2: Spechte. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1863, s. 1–179. (niem.).