Denis Shapovalov
Denis Shapovalov (ros. Денис Викторович Шаповалов heb. דניס שפובלוב ur. 15 kwietnia 1999 w Tel Awiwie) – kanadyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
| ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 15 kwietnia 1999 Tel Awiw-Jafa | |
Wzrost | 183 cm | |
Masa ciała | 68 kg | |
Gra | leworęczny, jednoręczny bekhend | |
Status profesjonalny | 2016 | |
Zakończenie kariery | aktywny | |
Trener | Martin Laurendeau Tessa Shapovalova | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 1 | |
Najwyżej w rankingu | 20 (1 kwietnia 2019) | |
Australian Open | 2R (2018) | |
Roland Garros | 2R (2018) | |
Wimbledon | 2R (2018) | |
US Open | 4R (2017) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje | 0 | |
Najwyżej w rankingu | 58 (28 października 2019) | |
US Open | 3R (2019) |
Spis treści
Kariera tenisowaEdytuj
W gronie juniorów wygrał Wimbledon 2016 w grze pojedynczej chłopców pokonując w finale Alexa de Minaura. Na tym samym turnieju został finalistą gry podwójnej chłopców partnerując Félixowi Auger-Aliassime. Startując z tym samym tenisistą Shapovalov przegrał również finał US Open 2015 w deblu chłopców. Najwyżej w rankingu juniorów był w lipcu 2016, na pozycji nr 2.
Zawodowym tenisistą Shapovalov został w 2016 roku. Po raz pierwszy w drabince głównej zawodów Wielkiego Szlema zagrał na Wimbledonie 2017, otrzymując od organizatorów dziką kartę. Odpadł z rywalizacji w 1. rundzie po porażce z Jerzym Janowiczem. W cyklu ATP Challenger Tour Kanadyjczyk odniósł dwa triumfy.
W 2018 osiągnął półfinał turnieju rangi ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie, wygrywając m.in. z Milosem Raonicem. W tym samym roku dotarł do półfinału w Tokio, pokonując po drodze Stana Wawrinkaę.
W 2016 zadebiutował w reprezentacji Kanady w Pucharze Davisa.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 20. miejscu (1 kwietnia 2019), a w klasyfikacji gry podwójnej na 58. pozycji (28 października 2019).
Finały w turniejach ATP World TourEdytuj
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–1)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 20 października 2019 | Sztokholm | Twarda (hala) | Filip Krajinović | 6:4, 6:4 |
Finalista | 3 listopada 2019 | Paryż | Twarda (hala) | Novak Đoković | 3:6, 4:6 |
Gra podwójna (0–1)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 27. | 16 czerwca 2019 | Stuttgart | Trawiasta | Rohan Bopanna | John Peers Bruno Soares |
5:7, 3:6 |
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczejEdytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2017 | Drummondville | Twarda (hala) | Ruben Bemelmans | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 2017 | Gatineau | Twarda | Peter Polansky | 6:1, 3:6, 6:3 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowychEdytuj
Gra pojedyncza (1–0)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2016 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Alex de Minaur | 4:6, 6:1, 6:3 |
Gra podwójna (1–1)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2015 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Félix Auger-Aliassime | Brandon Holt Riley Smith |
7:5, 7:6(3) |
Finalista | 1. | 2016 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Félix Auger-Aliassime | Kenneth Raisma Stefanos Tsitsipas |
6:4, 4:6, 2:6 |
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie ATP (ang.). atptour.com. [dostęp 12 sierpnia 2017].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 12 sierpnia 2017].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). daviscup.com. [dostęp 12 sierpnia 2017].