Wikipedia

Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych

Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych (Dep. Int. MSWojsk.) – jednostka organizacyjna Ministerstwa Spraw Wojskowych w II Rzeczypospolitej.

Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Sekcja Gospodarcza
Departament IV Gospodarczy
Departament X Gospodarczy
Departament VII

Dowódcy
Pierwszy

gen. ppor. int. Jan Zavřel

Ostatni

płk dr Karol Rudolf

Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Podległość

Ministerstwo Spraw Wojskowych

Departament Intendentury zajmował się zaopatrzeniem w żywność, umundurowaniem oraz kwaterunkiem, a także rozliczaniem kosztów transportu i zaopatrzeniem emerytalnym[1].

Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj

W październiku 1918 w ramach Ministerstwa Spraw Wojskowych utworzono Sekcję Gospodarczą kierowaną przez pułkownika Jana Zavřela. W grudniu składała się ona z sekcji: poborowej, żywnościowej,kwaterunkowej, mundurowej, budżetowej i taborowej. 10 stycznia 1919 zarządzono restrukturyzację. Departament Gospodarczy[a]. składał się wówczas z sekcji: poborów i należności, żywnościowej, budżetowej, taborowej, kwaterunkowej, emerytur, zaopatrzenia oraz Rady Emerytalnej, Głównej Kasy Wojskowej, Komisji Kasowej MSWojsk. i kancelarii. W ciągu roku następowały dalsze zmiany organizacyjne[3].

Struktura organizacyjna edytuj

Skład Departamentu VII Gospodarczego 20 lutego 1920[4]
  • sekcja organizacyjna
  • sekcja umundurowania
  • sekcja żywnościowa
  • sekcja należności pieniężnych
  • sekcja zaopatrzenia rodzin wojskowych i emerytów
  • sekcja wojenno-likwidacyjna[b]
  • kancelaria
Skład Departamentu VII Intendentury 22 sierpnia 1921[4]
  • Wydział I Ogólno-Organizacyjny
  • Wydział II Żywnościowy
  • Wydział III Mundurowy
  • Wydział IV Uposażenia
  • komisja żywnościowa
  • komisja mundurowa
  • komisja kancelaria
Skład Departamentu Intendentury w sierpniu 1939[6]
  • Wydział Ogólny
  • Wydział Żywnościowy
  • Wydział Mundurowy
  • Wydział Uposażenia
  • Wydział Kwaterunkowy
  • Wydział Budżetowo-Rachunkowy
  • Wydział Emerytalny

Obsada personalna departamentu edytuj

Szefowie departamentu
Pokojowa obsada personalna departamentu w marcu 1939 roku[8][c]
  • szef departamentu – gen. bryg. Karol Masny
  • I zastępca szefa departamentu – płk int. z wsw[10] dr Karol Rudolf
  • II zastępca szefa departamentu – płk int. z wsw Ignacy Witek
  • szef Wydziału Ogólnego – ppłk int. z wsw Adam Leon Ciepiela
  • kierownik referatu organizacyjnego – mjr inż. Jan Alfons Krzyściak
  • kierownik referatu wyszkolenia – mjr Dobrzański Włodzimierz Seweryn
  • kierownik referatu zasobów materiałowych – mjr Skwara Józef Adam
  • referent – kpt. Perz Stanisław
  • referent [dubler] – kpt. Rcichert Jan Michał
  • referent [dubler] – kpt. Bański Damazy
  • kierownik referatu instrukcji i tabel należności – kpt. Zaremba Stefan
  • szef Wydziału Żywnościowego – ppłk Burnagel Stanisław Michał
  • kierownik referatu zaopatrzenia – mjr Procner Józef Wincenty
  • kierownik referatu zasobów żywnościowych – kpt. Adam Marian Jaros[11]
  • szef Wydziału Mundurowego – ppłk Jan Franciszek Zych
  • kierownik referatu administracyjnego – kpt. Ferszt Mieczysław
  • kierownik referatu administracyjnego [dubler] – kpt. Klepacki Jan
  • kierownik referatu zaopatrzenia – mjr Stolarski Eugeniusz Mieczysław
  • kierownik referatu zaopatrzenia [dubler] – kpt. Lorincz-Miller Józef Stanisław
  • kierownik referatu zasobów mundurowych – kpt. Nowicki Stefan
  • kierownik referatu zasobów mundurowych [dubler] – kpt. Walkowiak Walenty
  • szef Wydziału Kwaterunkowego – ppłk Stanisław Czerny
  • kierownik referatu administracyjnego – mjr int. z wsw Jan Sochacki[d]
  • kierownik referatu zaopatrzenia – mjr int. z wsw Jerzy Hojarczyk
  • kierownik referatu ryczałtów – mjr int. z wsw Roman Lizak[e]
  • kierownik referatu zasobów kwaterunkowych – mjr Leopold Kazimierz Reiss
  • szef Wydziału Uposażeń – ppłk Pachel Stanisław
  • kierownik referatu uposażeń – kpt. Zborowski Paweł Tadeusz
  • referent – chor. Jasiński Jan
  • kierownik referatu transportów – kpt. Jan Neugebauer
  • szef Wydziału Budżetowo-Rachunkowego – mjr dr Dąbrowski Tadeusz Emil
  • kierownik referatu budżetowego – mjr Podsiadło Piotr
  • kierownik referatu kredytów – kpt. int. Marian Aleksander Timme †1940 Charków[14]
  • kierownik referatu cenzury – mjr Selwa Kazimierz Stanisław
  • referent – mjr kontr. Kutateladze Bidzina
  • referent [dubler] – kpt. Kurowski Feliks
  • szef Wydziału Emerytalnego[f] – ppłk Berger Tadeusz Józef
  • kierownik referatu zaopatrzenia emerytalnego oficerów – kpt. Karasiński Stanisław I
  • kierownik referatu – kpt. Szymański Sergiusz Józef Daniel
  • referent – kpt. Pikoń Stanisław
  • delegat do Biura Aprowizacji Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych – mjr Kołodkiewicz Wacław

Uwagi edytuj

  1. ↑ W początkowym okresie swego istnienia Departament Gospodarczy zachował nazwę „Sekcja Gospodarcza M. S. Wojsk." przejętą z nazwy analogicznej instytucji b. Komisji Wojskowej i pod tą nazwą figurował w odprawach wewnętrznych M. S. Wojsk, po dzień 17.11.1918. W urzędowaniu wewnętrznym i zewnętrznym, używał już od 14 listopada nazwy „Departament Gospodarczy M. S. Wojsk[2].
  2. ↑ Funkcjonujący przy Departamencie VII Intendentury Wydział Wojenno-Likwidacyjny został z dniem 14 kwietnia 1923 wyłączony ze składu Ministerstwa Spraw Wojskowych i przekazany do Izby Skarbowej w Warszawie jako Dział Rent[5].
  3. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[9].
  4. ↑ Major intendent z wyższymi studiami wojskowymi Jan Sochacki (ur. 4 listopada 1893 roku w Brodach). Na stopień majora został mianowany w 1936 roku w korpusie intendentów. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[12]. W 1940 roku został zamordowany w Bykowni.
  5. ↑ Major intendent z wyższymi studiami wojskowymi Roman Lizak (ur. 26 lipca 1894 roku). Na stopień majora został mianowany w 1936 roku w korpusie intendentów. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości[12][13].
  6. ↑ Z dniem 1 kwietnia 1939 Samodzielny Referat Emerytalny został przemianowany na Wydział Emerytalny[3].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ziomek 2014 ↓, s. 109.
  2. ↑ Dziesięciolecie intendentury WP II RP ↓, s. 206.
  3. ↑ a b Charakterystyka akt ↓.
  4. ↑ a b Charakterystyka akt ↓, s. 2.
  5. ↑ Charakterystyka akt ↓, s. 3.
  6. ↑ Charakterystyka akt ↓, s. 4.
  7. ↑ a b Ziomek 2014 ↓, s. 107.
  8. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 440.
  9. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  10. ↑ Oficer intendent z wyższymi studiami wojskowymi.
  11. ↑ Adam Jaros. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.15210 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-10].
  12. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 333.
  13. ↑ Roman Lizak. Muzeum Polskich Formacji Granicznych. [dostęp 2019-06-20].
  14. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 560.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Departament_Intendentury_Ministerstwa_Spraw_Wojskowych&oldid=72053998”