Dialekt czesko-morawski

Dialekt czesko-morawski lub dialekt południowoczeski[2] (cz. jihovýchodočeska podskupina[3], českomoravské nářečí) – jeden z czterech dialektów czeskich właściwych obok dialektu wschodnioczeskiego, zachodnioczeskiego i środkowoczeskiego. Zajmuje obszar pogranicza Czech i Moraw[2].

Mapa dialektów czeskich właściwych, dialekt czesko-morawski jest położony w południowo-wschodniej części tego obszaru[1].

Cechy językowe edytuj

Dialekt czesko-morawski jest typu przejściowego z racji swojego położenia na pograniczu obszarów dialektów czeskich właściwych i dialektów morawskich, w szczególności dialektu hanackiego (środkowomorawskiego)[4].

Do szczególnych cech fonetycznych gwar czesko-morawskich można zaliczyć:

  • krótkie samogłoski w słowach typu mak, blato wobec mák, bláto w pozostałych gwarach czeskich właściwych, co łączy dialekt czesko-morawski z obszarem morawskim[4],
  • zachowanie grupy šč, która w pozostałych dialektach czeskich właściwych dała šť[4].

Do charakterystycznych cech morfologii gwar czesko-morawskich należą:

  • końcówka w 3. os. l. mn. czasowników na -ím, -íš, np. mluví, chodí[5] wobec typowego dla dialektów wschodnio- i środkowoczeskich mluvjej, choďej,
  • rozkaźniki typu noš, ježďi[5], a w liczbie mnogiej pošlime, pošlite[4] (wobec literackich nos, jezdi, pošleme, pošlete),
  • nieodmienny przymiotnik dzierżawczy, np. mužovo bratr, po mužovo straňe, co stanowi nawiązanie do gwar zachodnioczeskich[5],
  • podobieństwo końcówek odmiany miękko- i twardotematowej, np. ulica-ulicu jak žena-ženu[4] wobec literackich i typowych dla pozostałych dialektów czeskich właściwych ulice-ulici i žena-ženu,
  • rzeczowniki na -s, -z, -l odmieniają się miękko, np. na vozi, v lesi, ve stodoli[4].

Przypisy edytuj

  1. Short 1993 ↓.
  2. a b Stieber 1965 ↓, s. 79.
  3. Kosek ↓, s. 86.
  4. a b c d e f Kosek ↓, s. 89.
  5. a b c Stieber 1965 ↓, s. 80.

Bibliografia edytuj

  • Zdzisław Stieber: Zarys dialektologii języków zachodniosłowiańskich. Warszawa: PWN, 1965.
  • D. Short: Czech // The Slavonic Languages / Edited by Comrie B., Corbett G. London, New York: Routledge, 1993, s. 455–532. ISBN 0-415-04755-2. (ang.).
  • Pavel Kosek: Česká nářečí. [dostęp 2022-07-25]. (cz.).